شبیب بن عبدالله نهشلی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. شبیب بن عبدالله نهشلی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: شبیب بن عبدالله نهشلی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| شبیب بن عبدالله نهشلی | |
|---|---|
 آرامگاه شهدای کربلا | |
| نام کامل | شبیب بن عبدالله نهشلی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | بنی‌تمیم |
| از تیره | بنی‌نهشل |
| پدر | عبدالله بن شکل نهشلی |
| محل زندگی | کوفه |
| تاریخ شهادت | ۶۱ هجری |
| محل شهادت | کربلا |
| محل آرامگاه | کربلا |
| از اصحاب | |
| حضور در جنگ | |
شبیب بن عبدالله از شهدای کربلاست. وی از شجاعان کوفه بود که در کربلا همراه سیف و مالک (پسران سریع) به حسین (ع) پیوست و جزء شهدای حملۀ اوّل در روز عاشورا بود که پیش از ظهر شهید شد. شبیب از صحابۀ پیامبر خدا بود و همراه علی (ع) نیز در جنگ‌های سه‌گانه‌اش شرکت داشت.
مقدمه
شبیب بن عبدالله بن دارم بن مالک نهشلی، غلام حرث بن سریع همدانی و از طایفه بنی نُفَیل بن دارِم بود[۱]. بنی نهشل تیره‌ای از بنی تمیم و از اعراب عدنانی و شمالی می‌‌باشند[۲].
او مردی دلاور و شجاع و از تابعین و از یاران امیر مؤمنان(ع) بود و در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان شرکت داشت. بعد از شهادت آن حضرت به امام حسن(ع) پیوست و در کنار آن بزرگوار بود و در زمان امام حسین(ع) وی جزء اصحاب آن حضرت به شمار می‌‌آمد. هنگامی که امام(ع) از مدینه به سوی مکه و کربلا حرکت کرد، وی طبق نقل برخی از منابع، به همراه سیف بن حرث بن سریع و مالک بن عبدالله ابن سریع به کاروان حسینی پیوست و تا کربلا در کنار امام بود[۳].
او در روز عاشورا، در نبرد با دشمنان در حمله اول[۴] و قبل از ظهر[۵] به شهادت رسید[۶] و در زیارت ناحیه مقدسه به افتخار سلام امام(ع) مشرف شد: «اَلسَّلاَمُ عَلَى شَبِيبِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ اَلنَّهْشَلِيِّ»[۷].[۸]
در کتاب مثیر الأحزان به نقل از مهران، هم‌پیمان بنی کاهل آمده است: در کربلا با حسین(ع) بودم که دیدم مردی، به شدّت می‌جنگد و به گروهی حمله نمی‌بَرد، جز آنکه آنها را از هم می‌شکافد و سپس به سوی حسین(ع) باز می‌گردد و رَجَز می‌خواند و می‌گوید: بشارت ده که به راه درست در آمده‌ای و احمد را دیدار می‌کنی و بر بلندای درِ باغ بهشت، فراز می‌آیی! پرسیدم: این شخص، کیست؟ گفتند: ابو عمر نَهشَلی (نیز گفته شده: خَثعَمی). سپس عامر بن نهشل، یکی از افراد تیره بنی لات از قبیله ثَعلَبه، راه را بر او گرفت و او را کُشت و سرش را جدا نمود. این ابو عمر، از شب زنده دارانِ بسیارْ نمازگزار بود[۹].[۱۰]
جستارهای وابسته
- عبدالله بن شکل نهشلی (پدر)
- حارث بن سریع (مولا)
- سیف بن حارث بن سریع جابری
- مالک بن عبد بن سریع جابری
- بنی‌تمیم (قبیله)
- بنی‌نهشل (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ ابصارالعین، ص۱۲۰ و ص۱۹۳.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۸۱.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۸۱.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۸۱.
- ↑ ذخیرة الدارین، ص۲۱۹.
- ↑ ابصارالعین، ص۱۲۰؛ و در بحار الأنوار، ج۴۴، ص۱۹۸، تنها اسم او را در زمره شهدای کربلا آورده است.
- ↑ زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۱.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص۴۷۱؛ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص۱۹۷-۱۹۸؛ راجی، علی، مظلومیت سیدالشهداء ج۲، ص ۷۸.
- ↑ «شَهِدْتُ كَرْبَلَاءَ مَعَ الْحُسَيْنِ(ع) فَرَأَيْتُ رَجُلًا يُقَاتِلُ قِتَالًا شَدِيداً لَا يَحْمِلُ عَلَى قَوْمٍ إِلَّا كَشَفَهُمْ ثُمَّ يَرْجِعُ إِلَى الْحُسَيْنِ(ع) وَ يَرْتَجِزُ وَ يَقُولُ: «أَبْشِرْ هُدِيتَ الرُّشْدَ تَلْقَى أَحْمَدَا / فِي جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ تَعْلُو صُعُداً». فَقُلْتُ مَنْ هَذَا؟ فَقَالُوا أَبُو عُمَرَ النَّهْشَلِيُّ وَ قِيلَ الْخَثْعَمِيُّ فَاعْتَرَضَهُ عَامِرُ بْنُ نَهْشَلٍ أَحَدُ بَنِي اللَّاتِ مِنْ ثَعْلَبَةَ فَقَتَلَهُ وَ اجْتَزَّ رَأْسَهُ وَ كَانَ أَبُو عَمْرٍو هَذَا مُتَهَجِّداً كَثِيرَ الصَّلَاةِ» (مثیر الأحزان، ص۵۷).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین، ص۵۵۲.