شب قدر در فقه اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

عنوان شب قدر در قرآن کریم به کار رفته إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ[۱]، وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ[۲]، لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ[۳] و بر اساس مفاد برخی آیات و روایات متعدد در ماه رمضان واقع است و نیز خارج از سه شب نوزده، بیست و یک و بیست و سوم این ماه نیست؛ لکن در تعیین آن از میان سه شب، به سبب اختلاف روایات، اختلاف است[۴]. اکثر فقها شب بیست و سوم را شب قدر دانسته‏‌اند. برخی نیز هر سه شب را از مراتب شب قدر شمرده و گفته‌‏اند: هریک از این سه شب به جهت تأثیر آن در سرنوشت انسان، شب قدر محسوب می‏‌شود[۵].

در روایتی از امام صادق (ع) آمده است: «شب نوزدهم، شب تقدیر (اندازه‌گیری کردن)، شب بیست و یکم، شب استوار ساختن (آنچه تقدیر شده) و شب بیست و سوم، شب امضا (نسبت به آنچه مستحکم شده) می‏‌باشد»[۶].

علت نام‌گذاری این شب به شب قدر یا به جهت تقدیر امور سالانه، از خیر و شرّ، عمر و روزی و غیر آن در این شب است، یا شرافت و منزلت ویژه آن و یا تنگ شدن زمین به جهت فرود آمدن انبوه فرشتگان در زمین.

قدر بنابر احتمال نخست به معنای تقدیر و اندازه‏‌گیری یا حکم، و بنابر احتمال دوم، به معنای شرافت و بزرگی و بنابر احتمال سوم به معنای تنگ شدن است. البته احتمال نخست، بر حسب روایات و مناسبت با برتری این شب بر هزار شب به واقع نزدیک‏تر است[۷]. از احکام مرتبط با عنوان یاد شده در باب طهارت و صلات سخن گفته‏‌اند.

فضیلت

به تصریح قرآن کریم،إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ[۸] شب قدر، شب نزول قرآن کریم بر پیامبر اعظم (ص) است. خدای متعال این شب را بهتر و برتر از هزار شب معرفی می‏‌کند که فرشتگان همراه روح (روح القدس) با اذن پروردگارشان به زمین فرود آمده و به محضر امام زمان (ع) می‌‏رسند و آنچه را که در طول یک سال رخ می‌‏دهد، می‌‏نویسند[۹].

آداب

امور ذیل در شب قدر مستحب است: غسل کردن در آغاز شب‌های نوزده، بیست و یک و بیست و سوم و نیز در آخر شب بیست و سوم؛ احیا و شب زنده داری به عبادت، بسیار دعا کردن[۱۰] و بسیار تلاوت کردن قرآن[۱۱]، زیارت امام حسین (ع)[۱۲]. خواندن سوره عنکبوت و سوره روم و هزار بار سوره قدر در شب بیست و سوم[۱۳].[۱۴]

منابع

پانویس

  1. «ما آن (قرآن) را در شب قدر فرو فرستادیم» سوره قدر، آیه ۱.
  2. «و تو چه می‌دانی شب قدر چیست؟» سوره قدر، آیه ۲.
  3. «شب قدر از هزار ماه بهتر است» سوره قدر، آیه ۳.
  4. وسائل الشیعة ۱۰/ ۳۵۰ ـ ۳۶۱.
  5. لوامع صاحبقرانی ۶/۵۸۵ و ۵۵۹؛ مرآة العقول ۱۶/ ۳۸۱؛ تکمیل مشارق الشموس/ ۴۴۴ ـ ۴۴۵؛ الحدائق الناضرة ۱۳/ ۴۴۶ ـ ۴۴۷.
  6. وسائل الشیعة ۱۰/ ۳۵۴.
  7. الحدائق الناضرة ۱۳ / ۴۴۷ ـ ۴۴۸.
  8. «ما آن (قرآن) را در شب قدر فرو فرستادیم» سوره قدر، آیه ۱.
  9. الکافی (کلینی) ۱/ ۲۵۱ ـ ۲۵۳؛ مرآة العقول ۳/ ۸۵.
  10. جامع المقاصد ۱/ ۷۴ ـ ۷۵؛ هدایة الأمّة ۴/ ۲۵۳ ـ ۲۵۵.
  11. هدایة الأمّة ۳/ ۷۸.
  12. هدایة الأمّة ۵/ ۴۸۷.
  13. وسائل الشیعة ۱۰/ ۳۶۱.
  14. هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۴، صفحه ۶۰۱ -۶۰۳.