عبدالله بن جعفر حمیری در معارف و سیره رضوی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عبدالله بن جعفر حمیری است. عبدالله بن جعفر حمیری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالله بن جعفر حمیری در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
علمای رجال ابوالعباس عبدالله بن جعفر حمیری قمی صاحب کتاب قرب الاسناد را از اصحاب امام حسن عسکری(ع) نوشته‌اند و او با آن جناب مکاتبات و مراسلاتی دارد و روایاتی از وی نقل می‌کند، و گویا امام رضا(ع) را درک نکرده باشد و ممکن است روایات را به طور ارسال از آن حضرت نقل کرده باشد.
شیخ طوسی در رجال خود او را از راویان حضرت هادی و عسکری(ع) نوشته و گوید: عبد الله بن جعفر حمیری قمی از ثقات است و برقی نیز او را از رجال امام هادی ذکر می‌کند، و در فهرست هم او را ذکر کرده و کتاب‌های او را نقل نموده است، نجاشی نیز او را در رجال خود آورده و گوید: او شیخ محدثان قم بود و وارد کوفه شد و اهل حدیث در آنجا از وی روایت کردند، او کتاب‌های زیادی تصنیف و تألیف کرده است.
کشی نیز در رجال خود به طور اختصار از وی یاد می‌کند و می‌گوید: نصر بن صباح گفته: ابوالعباس حمیری نامش عبدالله بن جعفر و استاد ابوالحسن بوده است علامه حلی نیز در بخش اول خلاصه او را ذکر می‌کند و سخنان نجاشی و شیخ را درباره او نقل کرده، و مرحوم آیة الله بروجردی حاج آقا حسین در مقدمه قرب الاسناد درباره او بحث می‌کنند به آنجا هم مراجعه شود.
او از امام رضا(ع) دو روایت نقل کرده که، او می‌گوید: امام رضا(ع) فرمودند: علت این که علی بن ابی حمزه با ما مخالفت کرد و از دستورات ما سر پیچید این بود که او نسبت به اموال موسی بن جعفر(ع) تعدی نمود و امانات آن حضرت را پس نداد.
وکلای حضرت ابوالحسن موسی همه اموال و امانت‌ها را به من برگردانیدند و به حق تسلیم شدند و عنادی نکردند، اما او از فرصت استفاده کرد و بعد از درگذشت آن حضرت همه اموال و امانت‌های آن جناب را ضبط نمود، و او اکنون برای این که راه فراری برای خود بیابد و اموال را پس ندهد، با فریب دادن مردم اخبار و روایات را تأویل و تفسیر می‌کند و آنها را گمراه می‌سازد.[۱]
منابع
پانویس
- ↑ عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا، ص 150-151.