عبدالله بن عامر بن کریز
عبدالله بن عامر بن کریز از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالله بن عامر بن کریز در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
عبدالله بن عامر بن کریز پسردایی عثمان بود. عثمان او را به حکومت بصره و خراسان گماشت. از سران فتنه‌انگیز و پیمان‌شکن در حادثۀ جمل بود. پس از جنگ جمل به معاویه پیوست و داماد او شد. از ثروت‌اندوزان بزرگ بود. در دوران خلافت حضرت علی (ع) از توطئه‌گران بر ضدّ امام به شمار می‌رفت. در سال ۵۹ هجری در مکّه درگذشت.[۱][۲]
عبدالله بن عامر
عبدالله بن عامر بن کُریز، پسردایی عثمان بود[۳]. عامر بن کریز بن ربیعة بن حبیب بن عبد شمس، از طرف مادر با بنی‌هاشم نسبت داشت و مادرش بیضاء دختر عبدالمطلب بود. أروی، مادر عثمان، خواهر عامر بود[۴]. عامر پسرعمه رسول اکرم(ص) بود[۵]. عثمان، عبدالله بن عامر را به حکومت بصره و خراسان منصوب نمود و ۲۴ سال داشت که برای استانداری بصره رفت. پس از جنگ جمل فرار کرد و به شام رفت و معاویه دخترش هند را به همسری وی درآورد[۶]. عبدالله بن عامر، همان کسی است که طلحه و زبیر را برای رفتن به بصره فراخواند. عبدالله بن عامر، ثروت زیادی در جنگ‌ها و فتوحات به دست آورده بود و املاک و مزارع زیادی در عراق و شام و حجاز فراهم آورد. هزاران غلام و برده برای او کار می‌کردند؛ به طوری که یک قدرت مالی در آن ایام به شمار می‌رفت. عزالدین ابن اثیر جزری نوشته است: او منازل زیادی در بصره خریداری کرد و آنها را تبدیل به بازار و مراکز تجاری نمود. وی نخستین فردی است که در بصره، لباس خز در بر کرد[۷]. پس از تصدی خلافت توسط علی(ع) و اعزام عثمان بن حنیف به عنوان والی بصره، عبدالله بن عامر از بصره به مکه گریخت و یک میلیون درهم و صد شتر و چیزهای دیگری در اختیار ناکثین گذاشت و وعده کمک دارودسته‌اش را به آنان داد[۸]؛ از این‌رو، او یکی از مهره‌های اصلی غائله جمل محسوب می‌شود. وی در سال ۵۹ قمری در مکه درگذشت[۹].[۱۰]
جستارهای وابسته
- عثمان بن عفان (عمه‌زاده)
منابع
پانویس
- ↑ مروج الذهب ج۲ ص۳۶۶
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۸۰.
- ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۴، ص۲۶۴.
- ↑ ابن ماکولا، الاکمال، ج۷، ص۱۶۷.
- ↑ ذهبی، شمس الدین، سیر أعلام النبلاء، تحقیق مأمون صاغرجی و محمد نعیم العرقسوسی، ج۳، ص۱۸.
- ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۴، ص۲۶۴ و ۵۳۶؛ ابن ماکولا، الاکمال، ج۷، ص۱۶۷؛ ذهبی، شمس الدین، سیر أعلام النبلاء، ج۳، ص۱۸.
- ↑ ابن هلال ثقفی، الغارات، ترجمه عزیز الله عطاردی، ص۴۷۰.
- ↑ مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۳۶۶.
- ↑ مستوفی، حمد الله، تاریخ گزیده، ص۲۳۵.
- ↑ ملکی میانجی، علی، مقاله «ناکثین»، دانشنامه امام علی ج۹ ص ۹۶.