عبدالله بن علی بن حسین در معارف و سیره رضوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

او از اولاد زید بن علی بن الحسین(ع) می‌باشد، جد او حسین بن زید را «ذوالدمعه» و «ذوالعبرة» می‌‌گفتند، چون او همواره گریان بود و اشک از دیدگانش جاری می‌‌شد، او برای پدرش «زید» و برادرش «یحیی» بسیار گریست، او بعد از شهادت پدرش در کفالت امام صادق(ع) درآمد و از آن جناب دانش و علم فراوانی آموخت و در سال ۱۳۵ درحالی‌ که هفتاد و شش سال از عمرش می‌گذشت جهان را وداع گفت.

او نُه دختر و هجده پسر داشت که یکی از آنها علی بود و فرزند او عبدالله که از امام رضا(ع) روایت می‌کند، شرح حال مفصلی از وی نیست ولی یحیی بن حسین ذوالدمعه عموی عبدالله مادرش خدیجه دختر امام باقر(ع) بود و یحیی در بغداد درگذشت و مأمون بر وی نماز گزارد، او مردی عاقل و دانا بود و بیست و هشت فرزند از دختر و پسر داشت.

در دهکده میامی در نزدیک مشهد مقدس زیارتگاهی هست که در میان مردم مشهور به امام‌زاده یحیی می‌باشد، و در مدخل بقعه این امام‌زاده سنگی نصب شده و در آن نوشته‌اند اینجا مقبره و مزار یحیی بن حسین ذی‌الدمعه است و این سنگ در قرن نهم هجری در آنجا نصب گردیده است، درحالی‌که علمای انساب نوشته‌اند او در بغداد در سال ۲۰۷ درگذشت.

شیخ طوسی در رجال خود او را از اصحاب امام رضا(ع) می‌داند و در فهرست گفته: او کتابی هم نوشته که ابن عقده توسط مشایخ خود از او روایت می‌کند، و نجاشی نیز در رجال خود او را ذکر کرده و گفته او نسخه‌ای دارد که فرزندش ابوجعفر محمد بن عبدالله از او نقل کرده است.

او از امام رضا(ع) فقط یک حدیث روایت می‌کند، او می‌گوید: امام رضا(ع) از پدران خود از علی(ع) روایت می‌کند که رسول خدا(ص) فرمودند: ای علی این امر از شما آغاز می‌گردد، و به شما ختم می‌شود (یعنی امامت) شما صبر پیشه کنید که عاقبت با پرهیزکاران می‌باشد.

شما حزب خدا هستید و دشمنان شما حزب شیطان می‌باشند، خوشا به حال کسانی که از شما اطاعت کنند و وای بر کسانی که نافرمانی شما را بنمایند، شما حجت خداوند در میان بندگان او هستید، و شما آن ریسمان محکمی میباشید که هرکس به آن چنگ زند هدایت می‌گردد و هرکس آن را رها کند گمراه می‌گردد، من بهشت را از خداوند برای شما مسألت می‌کنم شما همواره در اطاعت خداوند پیشتاز هستید و سزاوار به آن می‌باشید.[۱]

منابع

پانویس