جعفر بن بشیر بجلی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام رضا است. جعفر بن بشیر بجلی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جعفر بن بشیر بجلی در رجال و تراجم - جعفر بن بشیر بجلی در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابومحمد جعفر بن بشیر وشاء بجلی کوفی، ملقب به فقحة العلم اهل کوفه و از موالی قبیله بجیله بود[۱] و او را به خاطر علوم زیادی که می‌‌دانست، فقحة العلم (شکوفه علم) لقب داده بودند.[۲] ابومحمد از اصحاب و یاران امام رضا(ع) بود[۳] و از ایشان و کسانی مانند داوود بن سرحان، داوود بن کثیر رقی، اسماعیل بن محمد خزاعی و اسماعیل بن فضل هاشمی روایت نمود.[۴] محمد بن حسین بن ابی الخطاب، صالح بن سندی، محمد بن اسماعیل بن بزیع، محمد بن خالد برقی و صفوان بن یحیی از او روایت کرده‌اند.[۵] ابومحمد از محدثان و فقهای موثق شیعه و فردی زاهد و عابد بود و از افراد موثق روایت کرده و راویان او نیز موثق بودند. نجاشی درباره وی می‌‌گوید: او در محله قبیله بجیله مسجدی داشته که تا الان باقی است و بسیاری از شیعیان هنگامی که به کوفه وارد می‌‌شوند، در آن مسجد نماز می‌‌گزارند.[۶] ابومحمد وشاء کتابی داشت که روایات امام صادق(ع) را که از طریق امام رضا(ع) نقل شده، در آن جمع‌آوری کرده بود.[۷] دیگر آثار او کتاب‌های المشیخه که همانند کتاب حسن بن محبوب اما کوچک‌تر از آن بوده «الصلاة»، «المکاسب»، «الصید»، «الذبائح» و «النوادر» می‌‌باشد. ابومحمد سرانجام در سال ۲۰۸ هـ در ابواء، منطقه‌ای میان مکه و مدینه درگذشت[۸].[۹]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
