محمد بن عثمان چند امام را درک کرده است؟ (پرسش)
محمد بن عثمان چند امام را درک کرده است؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت صغری / نیابت خاصه (سفیران امام مهدی) / نایب دوم امام مهدی |
تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
محمد بن عثمان چند امام را درک کرده است؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، در کتاب «مهدویت پرسشها و پاسخها» در اینباره گفتهاند:
«نایب دوم، علاوه بر درک امام زمان (ع) و امام حسن عسکری (ع)، امام دهم را هم درک کرده است و می توان گفت اگر پدر وی در اوایل دوران امامت امام هادی (ع) وارد بیت آن حضرت شده باشد، بایستی بین سالهای ۲۲۰ تا ۲۲۵هجری، در حالی که یازده ساله بوده به خدمت حضرت هادی (ع) درآمده باشد. بنابراین ولادت فرزندش محمد، قاعدتاً بایستی در دهه ۲۳۰ هجری رخ داده باشد؛ و این بدان معناست که سن وی به هنگام شهادت امام هادی (ع) حدود بیست الی بیست و پنج سال بوده است[۱].
به هر حال ایشان سه امام دهم، یازدهم و دوازدهم (ع) را درک کرده است. حتی بعضی ادعا میکنند که احتمال و کالت وی برای امام هادی (ع) منتفی نیست[۲]»[۳].
پرسشهای وابسته (نایب دوم)
- دومین سفیر و نایب خاص امام مهدی چه کسی بود و چگونه به نیابت رسید؟ (پرسش)
- دومین نایب امام مهدی چه کسی بود و القاب و کنیه ایشان چه بود؟ (پرسش)
- محمد بن عثمان دومین نایب امام مهدی به دستور چه کسی به این مقام رسید؟ (پرسش)
- آیا برای محمد بن عثمان کراماتی گزارش شده است؟ آن کرامات چیستند؟ (پرسش)
- محمد بن عثمان چند امام را درک کرده است؟ (پرسش)
- نیابت محمد بن عثمان از چه تاریخی شروع شد و مدت نیابت ایشان چند سال بوده است و در چه تاریخی از دنیا رفته است؟ (پرسش)
- محمد بن عثمان در چه تاریخی از دنیا رفت و در کجا دفن شده است؟ (پرسش)
- آیا روایاتی وجود دارد بر این که محمد بن عثمان امام مهدی را دیده است؟ (پرسش)
- آیا درست است که محمد بن عثمان بیشترین مدت نیابت را داشته است مدت نیابت سایر نواب چند سال بوده است؟ (پرسش)
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ جباری، محمد رضا، سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه، ص۴۶۰ - ۴۶۱
- ↑ همان، ص۴۶۱
- ↑ مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۲۳۳.