محمد بن یحیی بن عمر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

او محمد بن یحیی بن عیسی بن عبدالله بن محمد بن عمر اطرف بن علی بن ابی‌طالب(ع) است، نام وی و پدرانش در کتاب سر السلسلة العلویه تألیف ابونصر بخاری آمده است، ولی در کتب رجال حدیث از وی عنوانی نشده و شرح حالی از او در دست نیست، از روایت او معلوم می‌گردد که در خراسان بوده و در مجلس مناظره امام رضا(ع) شرکت داشته است.

او از حضرت رضا(ع) فقط یک حدیث نقل کرده ، او می‌گوید: امام رضا(ع) در مجلس مأمون در توحید سخن می‌گفت و من هم آن سخنان را می‌شنیدم امام(ع) به پیشنهاد بنی هاشم که در مجلس حضور داشتند بالای منبر قرار گرفتند و فرمودند: نخستین عبادت خداوند معرفت خداوند می‌باشد و اصل شناخت خداوند آن است که او را یگانه و بدون شریک بدانی، و نظام توحید او نفی صفاتی است که شایسته شأن و مقام او نیست؛ زیرا خردها گواهی می‌دهند که هر صفت و موصوفی مخلوق هستند و هر موصوفی خود گواهی می‌دهد که او مخلوق است و آفریننده‌ای دارد (تا پایان حدیث که بسیار طولانی است).[۱]

منابع

پانویس