مرجعیت علمی ائمه اهل بیت در قرآن و حدیث (پایان‌نامه)
| مرجعیت علمی ائمه اهل بیت(ع) در قرآن و حدیث | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| پژوهشگر | سید احمد اقبال رضوی (پاکستان) |
| استاد راهنما | محسن سبزواری (ایران) |
| موضوع | مرجعیت اهل بیت، علم ائمه، آیات فضل اهل بیت، آیه علم الکتاب، آیه تطهیر، آیه صادقین، آیه ولایت |
| مذهب | شیعه |
| سال دفاع | ۱۳۸۷ |
| وابسته به | جامعة المصطفی العالمیة |
| تعداد صفحات | ۱۷۳ |
| وبگاه معرف | جامعة المصطفی العالمیة |
| شماره رکورد | ۴۸۳۰۵۱ مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی |
مرجعیت علمی ائمه اهل بیت(ع) در قرآن و حدیث پایان‌نامه‌ای است که به موضوع امامت می‌پردازد و به بحث علم امام - به ویژه فضایل علمی و معنوی اهل بیت(ع) - نگاه تخصصی‌تری دارد. این پایان‌نامه توسط آقای سید احمد اقبال رضوی نگاشته و در مجتمع آموزش عالی فقه وابسته به جامعة المصطفی العالمیة دفاع شده است. استاد راهنمای این پایان‌نامه آقای محسن سبزواری و استاد مشاور این پایان‌نامه آقای غلام حسین زینلی است.[۱]
چکیده پایان‌نامه
پژوهشگر این پایان‌نامه در ابتدای چکیده خود می‌گوید: «ائمه(ع) انسان‌های کاملی هستند که علاوه بر ویژگی‌های والای انسانی، دارای علوم بسیار گسترده‌ای نیز هستند؛ به همین جهت شایستگی آن را دارند که از لحاظ علمی نیز مورد مراجعه دیگران قرار گیرند».
پژوهشگر این پایان‌نامه: «در پی آن است تا برخی از ابعاد مرجعیت علمی اهل بیت(ع) را با بهره‌گیری از منابع دینی فریقین تبیین نماید. در ابتدا باید به این نکته توجه کنیم که علم فقط در اختیار خداوند متعال بوده و به هر کسی که بخواهد اعطا می‌کند، اما اعطای این علوم به نحوی که موجب هدایت‌گری باشد فقط به پیامبران الهی خواهد بود. از طرف دیگر علم پیامبر خاتم(ص) بیشتر و مرجعیت علمی او نیز گسترده‌تر است؛ و چون جامعه، بعد از ایشان به این علوم نیاز دارد پس این علوم باید به ائمه منتقل شود».
در این رساله آمده است: «احادیث نیز حاکی از آن است که قلمرو علوم ایشان، علم اولین و آخرین است. طبق احادیث، ائمه(ع) علوم خود را از چند منبع دریافت می‌کنند: وراثت دانش پیامبر(ص)، مصحف فاطمه(س)، الهام و علم غیب. از سوی دیگر آیات متعددی بر مرجعیت علمی ایشان دلالت دارد: آیه اهل الذکر، علم الکتاب، صادقین، تطهیر، اولوا الامر و ولایت از مهم‌ترین آیات در این زمینه است که روایات فریقین نیز نزول این آیات را در شأن ائمه(ع) تصدیق کرده‌اند. همچنین روایات مهمی مانند حدیث ثقلین و خطبه غدیر نیز که در منابع فریقین ذکر شده‌اند بر این مطلب گواهی می‌دهند. همین طور برخی از صحابه مانند عمر بن خطاب، ابن عباس، ابن مسعود و عایشه نیز بر اعلمیت امام علی(ع) تأکید کرده‌اند و این موضوع کاملاً مورد پذیرش صحابه بوده است. پذیرش و التزام به مرجعیت علمی ائمه(ع)، علاوه بر آنکه آثار و پیامدهای متعددی در حوزه تفسیر، حدیث، فقه، اخلاق، و کلام دارد، آثار سیاسی و اجتماعی فراوانی هم به دنبال دارد و باعث هدایت در دنیا، و نجات در آخرت خواهد بود»[۱].
فهرست پایان‌نامه
در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورندگان
| سید احمد اقبال رضوی (پژوهشگر) |
|---|
|
بخش آغازین خالی است |
| محسن سبزواری (استاد راهنما) |
|---|
|
بخش آغازین خالی است |
| غلام حسین زینلی (استاد مشاور) |
|---|
 |
استخراج مقاله از پایان‌نامه
در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.
چاپ پایان‌نامه به صورت کتاب
در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.