وظایف امت نسبت به امام در معارف و سیره حسینی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث وظایف امت نسبت به امام است. وظایف امت نسبت به امام از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: وظایف امت نسبت به امام در معارف دعا و زیارات - وظایف امت نسبت به امام در معارف و سیره حسینی - وظایف امت نسبت به امام در معارف و سیره سجادی - وظایف امت نسبت به امام در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
بدون شک مردم در قبال امام تکالیف و وظایفی دارند که اگر به آنها عمل کنند هرگز رهبری و حکومت بر آنها به دست ستمکاران و طاغوت‌ها نمی‌افتد[۱] در ادامه برخی از وظایف امّت نسبت به امام در کلام امام حسین(ع) بیان می‌گردد.
نخست: شناخت امام
امام حسین(ع) در خطبه‌ای خطاب به اصحاب خود پس از بیان اینکه شناخت خدای متعال و عبادت او، فلسفه خلقت است، در پاسخ به یکی از اصحاب که از چگونگی شناخت خدا سوال کرد، فرمود: شناخت خدا به واسطه شناخت امام هر عصری است که اطاعت از او بر همگان واجب شده است[۲].
وجوب اطاعت از امام
امام حسین(ع)،آن گاه که معاویه ایشان را به خطبه خواندن بر منبر فراخواند، فرمود: «ما حزب خدا و عترت پیامبر اکرم و یکی از دو ثقل یا گوهر گرانبهایی هستیم که رسول خدا ما را در کنار کتاب خدا قرار داد پس از ما اطاعت کنید که اطاعت و پیروی از ما واجب شده است؛ چراکه اطاعت ما در کنار اطاعت خدا و پیامبر قرار گرفته آنجا که خدای متعال می‌فرماید: ﴿أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ﴾[۳].[۴]
از امام صادق(ع) نقل شده که روزی عبد الله بن شداد بن هادی به شدّت بیمار شده و تب داشت، او را خدمت امام حسین(ع) بردند. با اشاره‌ای از امام(ع) «تب شدید» از بدن بیمار، رخت بربست و سلامت را بازیافت. بیمار در حالی که تشکر می‌کرد گفت: از لطف و محبت شما بحق خشنود شدم و دیدم که تب به فرمان شما از من دور شد. امام حسین(ع) فرمود: سوگند به خدا، خداوند هیچ پدیده‌ای را نیافرید جز آنکه آن را به اطاعت ما، فرمان داد[۵].
منابع
پانویس
- ↑ محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۹۰.
- ↑ «عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ(ع) قَالَ: خَرَجَ اَلْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّ اَللَّهَ جَلَّ ذِكْرُهُ مَا خَلَقَ اَلْعِبَادَ إِلاَّ لِيَعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اِسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَنْ سِوَاهُ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي فَمَا مَعْرِفَةُ اَللَّهِ قَالَ مَعْرِفَةُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ اَلَّذِي يَجِبُ عَلَيْهِمْ طَاعَتُهُ»، صدوق، علل الشرایع، ج۱، ص۹.
- ↑ «ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.
- ↑ محمدبن حسن حرّ عاملى، وسائل الشیعه، ج ۱۸، ص۱۴۴، حدیث ۴۵.
- ↑ رجال کشی، شیخ طوسی، ج۱، ص۲۹۸.