پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "هر کس در مراودات خود با مردم به آنان ظلم نکند و در سخنش به آنان دروغ نگوید و چون به آنان وعده دهد از آن سرپیچی ننماید، در شمار کسانی است که مروّتشان کامل و عدالتشان ظاهر شده؛ ازاینرو برادری نسبت به آنان واجب و غیبتشان حرام شده است" [۲]؛
امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "به عهدی که با کسی بستهاید وفا کنید" [۳]؛
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "چون قیامت برسد، نزدیکترین شما به من کسانی هستند که راستگوتر باشند، و بیشتر از دیگران امانت را به صاحبش برسانند، و بیشتر از دیگران وفای به عهد کنند، و خوش خُلقتر بوده از دیگران به مردم نزدیکتر باشند" [۴]؛
عبدالله بن سنان گوید: از امام صادق (ع) درباره آیه: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ﴾[۵] سؤال کردم، فرمودند: "منظور عهدها و پیمانها است"[۶]؛
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "دین ندارد آن کس که پایبند پیمانش نیست"[۷]؛
امام علی (ع) به مالک اشتر میفرمایند: "بپرهیز از آن که بر رعیّتت بهواسطه نیکی که میکنی منّت گزاری، یا کاری که انجام میدهی را بیشتر از واقعش نشان دهی، یا به وعدهات وفا نکنی، زیرا منّت نهادن نیکی را باطل میکند، و بزرگانگاریِ کار، نورحق را میزداید، و وفانکردن به وعده سبب خشم خدا و مردم میگردد؛ حضرت حق میفرماید: ﴿كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ﴾[۸]}}[۹]:
امام صادق (ع) فرمودند: "مؤمن بر دو نوع است: یکی مؤمنی که به عهد خداوند عمل کرده و به شرط او وفا نموده، این مصداق آیه شریفه است که: ﴿رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ﴾[۱۷] این مؤمن کسی است که نه سختیهای دنیا و نه سختیهای آخرت را نخواهد آزمود، او از کسانی است که خود شفاعت میکنند و برایشان شفاعت نمیشود؛ و دوّمی مؤمنی است که همچون گیاه کشتزار است، که گاه کج میرود و گاه راست میرود، او در شمار کسانی است که هم سختیهای دنیا و هم سختیهای آخرت را خواهند کشید، و از کسانی است که برایشان شفاعت میشود امّا خودْ کسی را شفاعت نمیکنند". [۱۸].