کشاورزی در عصر ظهور
مقدمه
از جمله ویژگی‌های دوران حکومت حضرت مهدی (ع) گسترش و رونق کشاورزی است. از آسمان بارانی می‌بارد که زمین محصول خود را آشکار می‌سازد و مردم از نعمتی برخوردار می شوند که هرگز مانند آن را ندیده‌اند[۱]. در عصر حضرت، رودخانه‌ها پرآب می‌شود چشمه‌سارها جوشش می‌کند و زمین، چند بار محصول می‌دهد[۲]. رسول خدا (ص) فرمود: "خوشا به زندگی، پس از آن دوران که مسیح (ع) دجال را می‌کشد، زیرا به آسمان اذن بارش و به زمین اجازه رویش داده می‌شود. اگر دانه‌ای بر روی کوه صفا گذارده شود، حتما خواهد رویید"[۳]. و نیز می‌فرماید: "آسمان، بارانش را پی‌درپی می‌فرستد و زمین نیز چیزی از گیاهان را در خود نگه نمی‌دارد، بلکه آن را بیرون می‌فرستد"[۴].
بر طبق روایات، در عصر حضرت زمین همانند نقره‌ای که پس از جوشش آرام می‌گیرد، آماده کشت می‌شود و گیاهانش را می‌رویاند، هم‌چنان‌که در زمان حضرت آدم (ع) بود[۵]. زمین گیاهانش را می‌رویاند، به‌گونه‌ای که یک زن از عراق، پیاده به شام می‌رود و در سراسر راه جز بر سبزی و بوته گام نمی‌گذارد[۶]. میان مکه و مدینه را درخت‌های خرما به هم متصل می‌کند[۷] و بالاخره نعمت و برکت، از زمین و آسمان می‌روید و می‌بارد[۸].
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۲۴.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴.
- ↑ فردوس الاخبار، ج ۳، ص ۲۴.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۱۱۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۰۴.
- ↑ ملاحم ابن طاووس، ص ۱۵۲؛ فتن ابن حماد، ص ۱۶۲.
- ↑ تحف العقول، ص ۱۱۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۶ و ۳۴۵.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۴۹؛ تفسیر قمی، ج ۲، ص ۳۴۶.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۸۸.