ریان بن صلت اشعری قمی در تاریخ اسلامی

آشنایی اجمالی

ریان بن صلت قمی از اهالی خراسان بود. او از شیعیان خاص امام رضا(ع) و به راستگویی و وثوق مشهور بود. حضرت رضا(ع) پیراهنی از پیراهن‌های خود، همراه سی درهم از درهم‌های مسکوک به نام خود را به او داد.

پس از شهادت امام هشتم(ع) ریان به همراهی ۸۰ نفر از برجستگان شیعه برای یافتن امام بر حق به مدینه می‌رود و امام را به مردم می‌شناساند.

در کتاب عیون المعجزات آمده است: وقتی امام رضا(ع) به شهادت رسید، امام جواد(ع) در حدود هفت سال داشت. در بغداد و سایر شهرها بین شیعیان درباره جانشینی ایشان، اختلاف شدیدی افتاد.

موسم حج نزدیک شد. هشتاد هزار نفر از شیعیان از جمله ریان بن صلت در خانه یکی از شیعیان نشستند و گریه می‌کردند. یونس بن عبدالرحمان به آنها گفت: گریه را کنار بگذارید. بگذارید تا ببینم چه کسی عهده‌دار مقام امامت است و مسائل خود را از چه کسی بپرسم تا حضرت جواد(ع) بزرگ شود.

ریان بن صلت برخاست و به حاضران گفت: اگر امامت حضرت جواد(ع) از سوی خداست، هرگاه او کودک یک روزه باشد، همانند پیرمردی عالم است. پس از آن، آن هشتاد نفر به مدینه آمدند. آنها ابتدا به خانه امام صادق(ع) که عبدالله بن موسی (عموی امام جواد(ع)) در صدر مجلس نشسته بود، رفتند و تصمیم گرفتند مجلس را ترک کنند. در این هنگام، دری از صدر مجلس باز شد و موفق غلام امام جواد(ع)، امام را به آنها نشان داد. آنان با احترام به استقبال امام شتافتند و چند مسئله از او پرسیدند و همه را صحیح یافته، بسیار خوشحال شدند. آنها پس از شناخت امام خود به وطن‌شان بازگشتند.

ریان، کتابی دارد که در آن گفتار امام رضا(ع) و فرق بین آل و امت را جمع کرد. یکی از فرزندان ریان به نام علی از محدثان بلند مرتبه بود و از اصحاب امام هادی و امام امعسکری(ع) به شمار می‌رفت. آثار ارزشمندی چون منشور الاحادیث تألیف کرده و ۲۷ حدیث از او نقل شده است^[۱].^[۲]

منابع

قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار

پانویس

↑ معجم رجال الحدیث، ج۱۲، ص۲۵.
↑ قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 263-264.

[1] معجم رجال الحدیث، ج۱۲، ص۲۵.

[2] قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 263-264.

[۱]

[۲]