شقوق
مقدمه
شقوق به معنای ناحیه‌ها. نام یکی از منزل‌گاه‌های میان مکّه و کوفه. این محل نزدیک کوفه و متعلّق به بنی اسد بوده و برکۀ آب و چاهی داشته که محل فرود آمدن کاروان‌ها بوده است[۱]. در این محل، سید الشهدا (ع) با مردی از اهل کوفه بر خورد که از آن شهر می‌آمد. اوضاع کوفه را از او پرسید. وقتی شنید که مردم بر ضدّ او اجتماع کرده‌اند، اشعاری خواند که با این مطلع آغاز می‌شود: «فان تکن الدّنیا تعدّ نفیسه فدار ثواب الله اعلی و انبل»[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۸۴.
- ↑ مقتل الحسین، مقرم، ص۲۱۱ به نقل از مناقب ابن‌شهرآشوب.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۷۷.