عبدالله بن خلیفه طائی
| عبدالله بن خلیفه طائی | |
|---|---|
 تصویر نمادین جنگ صفین | |
| نام کامل | عبدالله بن خلیفه طائی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | بنی‌طی |
| محل زندگی | کوفه |
| درگذشت | جبلین |
| از اصحاب | امام علی |
| حضور در جنگ | |
مقدمه
عبدالله بن خلیفه طائی[۱] از اصحاب امیرمؤمنان (ع)[۲] و از شاعران زمان خود بود. وی خطیبی توانا و از رؤسای قبیله طی و قبل از جنگ جمل، مورد مشورت امام (ع) قرار داشت و در جنگ جمل و صفین نیز همراه آن حضرت مجاهدت کرد. شیخ مفید از امام باقر (ع) نقل می‌کند که فرمود: "هنگامی که امیرالمؤمنین (ع) عازم بصره بود، عبدالله بن خلیفه طائی با امام (ع) ملاقات کرد و با هم وارد منزل قدید شدند، در این حال حضرت او را بسیار به خویش نزدیک کرد و عبدالله نیز گفت: "حمد و ستایش خدا را که حق را به اهلش بازگرداند و در محل خود قرار داد، اگر چه جمعی مسرور و گروهی ناراحت‌اند. ولی به خدا قسم، آن گروهی که ناراحتند از پیامبر خدا (ص) ناراحتند و او را رد می‌کنند و با وی می‌جنگند. خداوند، کید، حیله و نقشه‌های شومشان را به خودشان برگرداند. به خدا سوگند - ای علی - در هر جایی دشمنان تو باشند به خاطر رضای رسول خدا (ص) در کنار تو علیه آنها جهاد خواهم کرد".
امیرمؤمنان (ع) این تفکر و بیان او را به وی تبریک گفت، بعد او را در کنار خود نشانید و چون او را خیلی به خود نزدیک می‌دانست، دربارۀ مردم از او سؤال‌هایی کرد و از جمله درباره ابوموسی اشعری - حاکم کوفه - پرسید. عبدالله در جواب عرضه داشت: «به خدا سوگند، من به او اعتماد ندارم و مطمئنم که اگر او یار و سپاهی داشته باشد، با حکومت شما به مخالفت برمی‌خیزد». حضرت نیز بر سخنان او مُهر تأیید زد[۳].
وی در جنگ صفین نیز حضور داشت و در جمعی از قبیله طی با لشکریان معاویه مجاهده و قتال نمود، و در آنجا اشعاری هم سرود[۴].
پس از شهادت امیرالمؤمنین (ع)، عبدالله به خاطر محبت زیادی که به آن حضرت داشت با خاندان بنی‌امیه آشکارا دشمنی می‌کرد و لذا مورد تهدید زیاد بن ابیه حاکم کوفه، قرار گرفت ولی او برای حفظ جان خود از کوفه فراری شد و زیاد نتوانست به او دست یابد، اما او قبل از هلاک شدن زیاد در منطقه‌ای به نام جبلین از دنیا رفت و روح بلندش به ملکوت اعلا پیوست[۵].[۶]
جستارهای وابسته
- بنی‌طی (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ در تاریخ طبری، ج۵، ص۳۰، به جای لفظ «طائی»، «بولانی» آمده است، و در پاورقی همین سند آمده: بولان، یکی از قبایل طیّ است.
- ↑ رجال طوسی، ص۴۸، ش۲۵؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۸۰.
- ↑ امالی مفید، مجلس ۳۵، ح۶، ص۲۹۵.
- ↑ ر. ک: رقعة صفین، ص۲۷۹؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۳۰.
- ↑ ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۲۵۹، ۲۶۷ و ۲۸۱.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۸۰-۸۸۱.