محمدیه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

"محمدیه" طرفداران امامت محمد بن علی بن محمد بن علی بن موسی الرضا (ع) و یکی از گروه‌‏هایی بودند که در مهدویت دچار انحراف شدند. وی، از سادات جلیل‌القدر علوی بود که در زمان حیات پدرش درگذشت. قبرش امروز نزدیکی بلد در دو فرسنگی سامرا و زیارتگاه است و سید محمد خوانده می‌‏شود. گویند: محمد نُه پسر داشت که چهار تن از ایشان به خوی و سلماس در آذربایجان مسافرت کرده و کشته شدند. پنج تن دیگر نیز به شهر لار رفتند و آنجا به قتل رسیدند.

طرفداران امامت او گفتند: وی نمرده و زنده است؛ زیرا پدرش او را به امامت نامزد کرد و یاران را به امامت وی پس از خود آگاه ساخت. چون نسبت دروغ بر امام جایز نیست و نیز نتوان گفت که بدا رخ داده، پس او جانشین پدر است. اگرچه در دیده و چشم مردمان نمودار گشت که او درگذشت؛ ولی او نمرده است و پدرش امام علی بن محمد از ترس مردم که ممکن بود به وی گزندی رسانند، او را ناپدید و غایب ساخت و او مهدی قائم است[۱].[۲]

البته محمدیه نام یکی دیگر از غُلات شیعه نیز هست که منتظر رجعت "محمد بن عبدالله بن حسن بن امام حسن" هستند. این فرقه می‌گفتند که امام محمد باقر (ع) جانشینی خود را به ابو منصور واگذاشته و این مقام، پس از ابو منصور به آل علی برمی‌گردد و انتظار رجعت "محمد بن عبدالله بن حسن" را به‌عنوان قائم می‌کشیدند و از فروع مغیریه بودند[۳].[۴]

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک: نوبختی، فرق الشیعه، ص ۱۰۰ و ۱۰۱؛ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۳۹۴
  2. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۳۸۶ – ۳۸۷ و درسنامه مهدویت، ص۱۱۲.
  3. خاندان نوبختی، ص ۲۶۳؛ معارف و معاریف، ج ۹، ص ۲۱۵.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۲۵.