اجتهاد از دیدگاه اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از این دو فقیه، [[دانشمندان]] دیگر [[اهل سنت]] مانند [[ابن قدامه]]<ref>{{عربی|و هو في عرف الفقهاء مخصوص ببذل المجهود في العلم بأحكام الشرع}} (عبد الله بن احمد (ابن قدامه)، روضة الناظر و جنة المناظر، ج۳، ص۹۵۹).</ref>، [[امام فخر رازی]]<ref>{{عربی|و أما في عرف الفقهاء فهو استفراغ الوسع في النظر فيما لا يلحقه في لوم مع استفراغ الوسع فيه}} (محمد بن عمر فخر رازی، المحصول، ج۶، ص۷).</ref>، [[علامه]] [[جمال الدین ابن حاجب]]<ref>{{عربی|الاجتهاد في الاصطلاح استفراغ الفقيه الوسع لتحصيل الظن بحكم شرعي}}؛ (عثمان بن عمرو (ابن حاجب)، مختصر منتهی السؤل و الامل، ج۲، ص۱۲۰۳ - ۱۲۰۴).</ref>، [[امام بدرالدین زرکشی]]<ref>{{عربی|و في الاصطلاح بذل الوسع في نيل حكم شرعي عملي بطريق الاستنباط}}؛ (محمد بن بهادر زرکشی، البحر المحیط، ج۴، ص۴۸۸).</ref>، ابن مِبرَد<ref>{{عربی|و هو شرعا بذل الجهد في تعرف الحكم الشرعي}} (یوسف بن حسن (ابن مبرد)، شرح غایة السؤل الی علم الاصول، ص۴۲۶).</ref>، شوکانی<ref>محمد بن علی شوکانی، ارشاد الفحول، ج۲، ص۲۰۵.</ref> و از دانشمندان معاصر، محمد ابوزهره<ref>{{عربی|و في اصطلاح علماء الأصول بذل الفقيه وسعه في استنباط الأحكام العملية من أدلتها التفصيلية}}؛ (محمد ابوزهره، اصول الفقه، ص۳۴۱).</ref>، [[عبدالوهاب خلاف]]<ref>{{عربی|الاجتهاد في اصطلاح الأصوليين هو بذل الجهد للوصول إلى الحكم الشرعي من دليل تفصيلي من الأدلة الشرعية}}؛ (عبد الوهاب خلاف، علم اصول الفقه، ص۲۴۹).</ref>، محمد خضری<ref>{{عربی|بذل الفقيه وسعه في طلب العلم بأحكام الشريعة}}؛ (محمد خضری، اصول الفقه، ص۳۵۷).</ref> و مانند آنان [[اجتهاد]] را به معنای یادشده تعریف کرده‌اند.<ref>[[محمد اسحاق عارفی|عارفی، محمد اسحاق]]، [[خاتمیت و پرسش‌های نو ج۱ (کتاب)|خاتمیت و پرسش‌های نو ج۱]] ص ۲۴۰.</ref>.

# [[پرونده:1379348.jpg|22px]] [[محمد اسحاق عارفی|عارفی، محمد اسحاق]]، [[خاتمیت و پرسش‌های نو ج۱ (کتاب)|'''خاتمیت و پرسش‌های نو ج۱''']]