اسود بن یزید بن قیس نخعی ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسود بن یزید بن قیس نخعی ثقفی در تاریخ اسلامی]] - [[اسود بن یزید بن قیس نخعی ثقفی در تراجم و رجال]] - [[اسود بن یزید بن قیس نخعی ثقفی در حدیث]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسود بن یزید بن قیس نخعی ثقفی در تاریخ اسلامی]] - [[اسود بن یزید بن قیس نخعی ثقفی در تراجم و رجال]] - [[اسود بن یزید بن قیس نخعی ثقفی در حدیث]]| پرسش مرتبط  = }}


==نسب==
== نسب ==
[[أبو عبدالرحمن]]، [[أبو عمرو]] [[أسود بن یزید بن قیس بن عبدالله بن علقمة بن سلامان بن کهیل بن بکر بن عوف بن النخع]] [[نخعی]]، [[کوفی]] مشهور به [[اسود بن یزید نخعی]] او از [[روات حدیث]] است. در بین [[اهل سنت]] برخی او را [[مخضرم]] می‌دانند. در [[کوفه]] [[زندگی]] می‌کرد و در [[کوفه]] درگذشت.<ref>[http://hadith.islam-db.com/narrators/1146 موسوعة الحدیث]</ref>
[[أبو عبدالرحمن]]، [[أبو عمرو]] [[أسود بن یزید بن قیس بن عبدالله بن علقمة بن سلامان بن کهیل بن بکر بن عوف بن النخع]] [[نخعی]]، [[کوفی]] مشهور به [[اسود بن یزید نخعی]] او از [[روات حدیث]] است. در بین [[اهل سنت]] برخی او را [[مخضرم]] می‌دانند. در [[کوفه]] [[زندگی]] می‌کرد و در [[کوفه]] درگذشت.<ref>[http://hadith.islam-db.com/narrators/1146 موسوعة الحدیث]</ref>


==مقدمه==
== مقدمه ==
اسود [[فرزند]] [[یزید بن قیس نخعی]] از [[فقها]] و [[عبادت]] کنندگان و [[شب زنده‌داران]] [[اهل کوفه]] و مردی صادق مورد [[وثوق]] بود. او هر شبانه روز ۷۰۰ رکعت [[نماز]] می‌گزارد و دائما [[روزه]] می‌داشت و [[قرآن]] می‌خواند و هشتاد مرتبه به [[خانه خدا]] رفت و [[مناسک]] [[حج]] و [[عمره]] بجا آورده. این [[مرد]] [[عابد]] و [[زاهد]] زمان [[رسول خدا]]{{صل}} را [[درک]] کرد، اما به [[زیارت]] و [[دیدار]] [[حضرت]] [[توفیق]] نیافت، و لذا در شمار [[تابعین]] به حساب می‌آید. اسود از [[ابوبکر]]، [[عمر]]، [[ابن مسعود]] و [[حضرت علی]]{{ع}} و دیگران [[نقل حدیث]] کرده و در زمره [[یاران حضرت علی]]{{ع}} قرار گرفت<ref>رجال طوسی، ص۳۵، ش۱۶ و اعیان الشیعه ج۳، ص۴۴۳.</ref>. اما مع الاسف پس از [[شهادت]] آن [[حضرت]] به انحراف ‌گرایید و [[فریب]] [[شیطان]] خورد و متوجه [[معاویه]] شد و سرانجام با [[عداوت]] و [[کنیه]] آن [[امام همام]]{{ع}} و [[محبت]] [[معاویه]] در سال ۷۴ یا ۷۵ [[هجری]] از [[دنیا]] رفت<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۴۳.</ref>.
اسود [[فرزند]] [[یزید بن قیس نخعی]] از [[فقها]] و [[عبادت]] کنندگان و [[شب زنده‌داران]] [[اهل کوفه]] و مردی صادق مورد [[وثوق]] بود. او هر شبانه روز ۷۰۰ رکعت [[نماز]] می‌گزارد و دائما [[روزه]] می‌داشت و [[قرآن]] می‌خواند و هشتاد مرتبه به [[خانه خدا]] رفت و [[مناسک]] [[حج]] و [[عمره]] بجا آورده. این [[مرد]] [[عابد]] و [[زاهد]] زمان [[رسول خدا]] {{صل}} را [[درک]] کرد، اما به [[زیارت]] و [[دیدار]] [[حضرت]] [[توفیق]] نیافت، و لذا در شمار [[تابعین]] به حساب می‌آید. اسود از [[ابوبکر]]، [[عمر]]، [[ابن مسعود]] و [[حضرت علی]] {{ع}} و دیگران [[نقل حدیث]] کرده و در زمره [[یاران حضرت علی]] {{ع}} قرار گرفت<ref>رجال طوسی، ص۳۵، ش۱۶ و اعیان الشیعه ج۳، ص۴۴۳.</ref>. اما مع الاسف پس از [[شهادت]] آن [[حضرت]] به انحراف ‌گرایید و [[فریب]] [[شیطان]] خورد و متوجه [[معاویه]] شد و سرانجام با [[عداوت]] و [[کنیه]] آن [[امام همام]] {{ع}} و [[محبت]] [[معاویه]] در سال ۷۴ یا ۷۵ [[هجری]] از [[دنیا]] رفت<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۴۳.</ref>.


==[[تارکان امام علی]]==
== [[تارکان امام علی]] ==
چرا کسی که از [[محبت]] [[علی]]{{ع}} [[دست]] بردارد و یا به ناحق و بی‌دلیل با او [[دشمنی]] کند، [[اعمال]] او حبط می‌شود و [[اهل]] [[دوزخ]] است؟
چرا کسی که از [[محبت]] [[علی]] {{ع}} [[دست]] بردارد و یا به ناحق و بی‌دلیل با او [[دشمنی]] کند، [[اعمال]] او حبط می‌شود و [[اهل]] [[دوزخ]] است؟


از [[قرآن کریم]] و [[روایات]] این [[حقیقت]] به خوبی نمایان است، زیرا در [[قرآن کریم]] آمده: {{متن قرآن|إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ}}<ref>«خداوند تنها از پرهیزگاران می‌پذیرد» سوره مائده، آیه ۲۷.</ref>. بدون تردید کسانی که [[امیرالمؤمنین]] را شناخته و به خاطر مطامع [[دنیا]] و رسیدن به [[جاه و مقام]] از آن [[حضرت]] بریده و با او [[دشمنی]] کرده و یا به [[جنگ]] با آن [[حضرت]] برخاستند قطعاً از زمره متقین خارج و تمام [[اعمال]] و عباداتشان حبط شده واهل [[دوزخ]] خواهند بود. علاوه بر [[آیه]] فوق، از [[رسول خدا]]{{صل}} و مكرراً [[نقل]] شده که در [[شأن]] [[علی]]{{ع}} فرمودند: "[[علی]] با [[حق]] است و [[حق]] با [[علی]]، و این دو از هم جدا نشوند تا کنار [[حوض]] ([[کوثر]]) بر من وارد شوند"<ref>{{متن حدیث|اَلْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ وَ عَلِيٌّ مَعَ اَلْحَقِّ وَ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ اَلْحَوْضَ }}؛ فرائد السمطین، ج۱، ص۱۳۸؛ کشف الغمة، ج۱، ص۱۹۹ و تاریخ دمشق، ترجمه امیرالمؤمنین، ج۳، ص۱۱۹</ref>؛ و در سخنی دیگر از آن [[حضرت]] است که فرمود: "هر کس از [[علی]] [[تبعیت]] کند از [[حق]] [[تبعیت]] کرده و هر کس [[علی]] را ترک کند [[حق]] را ترک کرده است"<ref>{{متن حدیث|اِتَّبَعَهُ اِتَّبَعَ الْحَقَّ وَ مَنْ تَرَكَهُ تَرَكَ الْحَقَّ}}؛ بحار الانوار، ج۳۸، ص۳۳.</ref>. در [[کلام]] دیگر فرمودند: "هیچ منافقی [[علی]] را [[دوست]] نمی‌دارد و هیچ مؤمنی [[علی]] را [[دشمن]] ندارد"<ref>{{متن حدیث|اَ يُحِبُّ عَلِيّاً مُنَافِقٌ وَ لاَ يُبْغِضُهُ مُؤْمِنٌ}}؛ صحیح ترمذی، ج۵، ص۴۱۱، ح۳۷۳۸.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۱۸۰-۱۸۱.</ref>
از [[قرآن کریم]] و [[روایات]] این [[حقیقت]] به خوبی نمایان است، زیرا در [[قرآن کریم]] آمده: {{متن قرآن|إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ}}<ref>«خداوند تنها از پرهیزگاران می‌پذیرد» سوره مائده، آیه ۲۷.</ref>. بدون تردید کسانی که [[امیرالمؤمنین]] را شناخته و به خاطر مطامع [[دنیا]] و رسیدن به [[جاه و مقام]] از آن [[حضرت]] بریده و با او [[دشمنی]] کرده و یا به [[جنگ]] با آن [[حضرت]] برخاستند قطعاً از زمره متقین خارج و تمام [[اعمال]] و عباداتشان حبط شده واهل [[دوزخ]] خواهند بود. علاوه بر [[آیه]] فوق، از [[رسول خدا]] {{صل}} و مكرراً [[نقل]] شده که در [[شأن]] [[علی]] {{ع}} فرمودند: "[[علی]] با [[حق]] است و [[حق]] با [[علی]]، و این دو از هم جدا نشوند تا کنار [[حوض]] ([[کوثر]]) بر من وارد شوند"<ref>{{متن حدیث|اَلْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ وَ عَلِيٌّ مَعَ اَلْحَقِّ وَ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ اَلْحَوْضَ }}؛ فرائد السمطین، ج۱، ص۱۳۸؛ کشف الغمة، ج۱، ص۱۹۹ و تاریخ دمشق، ترجمه امیرالمؤمنین، ج۳، ص۱۱۹</ref>؛ و در سخنی دیگر از آن [[حضرت]] است که فرمود: "هر کس از [[علی]] [[تبعیت]] کند از [[حق]] [[تبعیت]] کرده و هر کس [[علی]] را ترک کند [[حق]] را ترک کرده است"<ref>{{متن حدیث|اِتَّبَعَهُ اِتَّبَعَ الْحَقَّ وَ مَنْ تَرَكَهُ تَرَكَ الْحَقَّ}}؛ بحار الانوار، ج۳۸، ص۳۳.</ref>. در [[کلام]] دیگر فرمودند: "هیچ منافقی [[علی]] را [[دوست]] نمی‌دارد و هیچ مؤمنی [[علی]] را [[دشمن]] ندارد"<ref>{{متن حدیث|اَ يُحِبُّ عَلِيّاً مُنَافِقٌ وَ لاَ يُبْغِضُهُ مُؤْمِنٌ}}؛ صحیح ترمذی، ج۵، ص۴۱۱، ح۳۷۳۸.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۱۸۰-۱۸۱.</ref>


==مشایخ در روایت==
== مشایخ در روایت ==
{{فهرست راویان}}
{{فهرست راویان}}
* [[عمرو بن بعکک بن الحارث بن عمیلة بن السبا]] مشهور به [[أبو السنابل بن بعکک القرشی]]  
* [[عمرو بن بعکک بن الحارث بن عمیلة بن السبا]] مشهور به [[أبو السنابل بن بعکک القرشی]]  
خط ۴۶: خط ۴۶:
{{پایان فهرست راویان}}
{{پایان فهرست راویان}}


==روایت‌کنندگان از او==
== روایت‌کنندگان از او ==
{{فهرست راویان}}
{{فهرست راویان}}
* [[أبو أمامة]] مشهور به [[أبو أمامة التیمی]]  
* [[أبو أمامة]] مشهور به [[أبو أمامة التیمی]]  

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۳

نسب

أبو عبدالرحمن، أبو عمرو أسود بن یزید بن قیس بن عبدالله بن علقمة بن سلامان بن کهیل بن بکر بن عوف بن النخع نخعی، کوفی مشهور به اسود بن یزید نخعی او از روات حدیث است. در بین اهل سنت برخی او را مخضرم می‌دانند. در کوفه زندگی می‌کرد و در کوفه درگذشت.[۱]

مقدمه

اسود فرزند یزید بن قیس نخعی از فقها و عبادت کنندگان و شب زنده‌داران اهل کوفه و مردی صادق مورد وثوق بود. او هر شبانه روز ۷۰۰ رکعت نماز می‌گزارد و دائما روزه می‌داشت و قرآن می‌خواند و هشتاد مرتبه به خانه خدا رفت و مناسک حج و عمره بجا آورده. این مرد عابد و زاهد زمان رسول خدا (ص) را درک کرد، اما به زیارت و دیدار حضرت توفیق نیافت، و لذا در شمار تابعین به حساب می‌آید. اسود از ابوبکر، عمر، ابن مسعود و حضرت علی (ع) و دیگران نقل حدیث کرده و در زمره یاران حضرت علی (ع) قرار گرفت[۲]. اما مع الاسف پس از شهادت آن حضرت به انحراف ‌گرایید و فریب شیطان خورد و متوجه معاویه شد و سرانجام با عداوت و کنیه آن امام همام (ع) و محبت معاویه در سال ۷۴ یا ۷۵ هجری از دنیا رفت[۳].

تارکان امام علی

چرا کسی که از محبت علی (ع) دست بردارد و یا به ناحق و بی‌دلیل با او دشمنی کند، اعمال او حبط می‌شود و اهل دوزخ است؟

از قرآن کریم و روایات این حقیقت به خوبی نمایان است، زیرا در قرآن کریم آمده: ﴿إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ[۴]. بدون تردید کسانی که امیرالمؤمنین را شناخته و به خاطر مطامع دنیا و رسیدن به جاه و مقام از آن حضرت بریده و با او دشمنی کرده و یا به جنگ با آن حضرت برخاستند قطعاً از زمره متقین خارج و تمام اعمال و عباداتشان حبط شده واهل دوزخ خواهند بود. علاوه بر آیه فوق، از رسول خدا (ص) و مكرراً نقل شده که در شأن علی (ع) فرمودند: "علی با حق است و حق با علی، و این دو از هم جدا نشوند تا کنار حوض (کوثر) بر من وارد شوند"[۵]؛ و در سخنی دیگر از آن حضرت است که فرمود: "هر کس از علی تبعیت کند از حق تبعیت کرده و هر کس علی را ترک کند حق را ترک کرده است"[۶]. در کلام دیگر فرمودند: "هیچ منافقی علی را دوست نمی‌دارد و هیچ مؤمنی علی را دشمن ندارد"[۷][۸]

مشایخ در روایت

فهرست راویان

روایت‌کنندگان از او

فهرست راویان

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. موسوعة الحدیث
  2. رجال طوسی، ص۳۵، ش۱۶ و اعیان الشیعه ج۳، ص۴۴۳.
  3. اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۴۳.
  4. «خداوند تنها از پرهیزگاران می‌پذیرد» سوره مائده، آیه ۲۷.
  5. «اَلْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ وَ عَلِيٌّ مَعَ اَلْحَقِّ وَ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ اَلْحَوْضَ »؛ فرائد السمطین، ج۱، ص۱۳۸؛ کشف الغمة، ج۱، ص۱۹۹ و تاریخ دمشق، ترجمه امیرالمؤمنین، ج۳، ص۱۱۹
  6. «اِتَّبَعَهُ اِتَّبَعَ الْحَقَّ وَ مَنْ تَرَكَهُ تَرَكَ الْحَقَّ»؛ بحار الانوار، ج۳۸، ص۳۳.
  7. «اَ يُحِبُّ عَلِيّاً مُنَافِقٌ وَ لاَ يُبْغِضُهُ مُؤْمِنٌ»؛ صحیح ترمذی، ج۵، ص۴۱۱، ح۳۷۳۸.
  8. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۱۸۰-۱۸۱.