پولس: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * ))
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[پولس در قرآن]] - [[پولس در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[پولس در قرآن]] - [[پولس در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[پولس]] در زبان یونانی به معنای "کوچک" و نام یکی از نخستین [[مبلغان]] نامی و اثرگذار [[دین]] [[مسیح]]{{ع}} است که حدود [[سال]] دهم پس از میلاد در [[شهر]] "طرسَوسِ کیلیکیا" به [[دنیا]] آمد.<ref>تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۷۹‌‌؛ دائرة‌‌المعارف بستانی، ج ۵، ص‌‌۶۹۹.</ref> نام عِبری او را "شاؤل" گفته‌‌اند.<ref>تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۸۰‌‌؛ دائرة‌‌المعارف بستانی، ج ۵، ص‌‌۶۹۹.</ref> وی در خانواده‌‌ای [[یهودی]]، فریسی [[مذهب]] و به احتمال زیاد برخوردار از موقعیت ممتاز [[اجتماعی]] متولد شد و براساس آموزه‌‌های مذهب یاد شده [[تعلیم]] یافت.<ref>تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۴؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۸۰.</ref> براساس گزارش‌های رسیده، پولس که پیش از [[ایمان]] به مسیح{{ع}}، به عنوان عالمی متبحر، [[متعصب]] و صاحب [[نفوذ]] یهودی بود و به [[دستور]] [[احبار]] [[یهود]] به [[آزار]] و اذیت، [[تهدید]] و [[کشتار]] [[مسیحیان]] می‌‌پرداخت،<ref>کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۸: ۳، ۲۴: ۹ ـ ۱۷؛ قاموس‌‌کتاب مقدس، ص ۳۲۸؛ تاریخ تمدن، ج۳، ص ۴۸۱.</ref> در [[راه]] [[سفر]] به [[دمشق]] برای دستگیر کردن مسیحیان نو ایمان و در حادثه‌‌ای [[مکاشفه]] مانند، [[بینایی]] خود را از دست داد و پس از سه [[روز]] [[شفا]] یافت. او پس از این حادثه به [[آیین]] مسیح{{ع}} گروید و [[عیسی]] را [[پسر خدا]] خواند.<ref> کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۹: ۱ ـ ۳۱؛ تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۴ ـ ۶۱۵؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۸۰ ـ ۶۸۱.</ref> از این [[تاریخ]] به بعد، پولس در شمار یکی از مبلغان پُرتلاش [[مسیحیت]] درآمده؛ در جریان سفرهای فراوان، گسترده، دراز مدت و پر [[زحمت]] به مناطقی از جزیره قبرس، [[عربستان]]، [[فلسطین]]، [[آسیای صغیر]]، مقدونیه و [[یونان]]<ref>قاموس کتاب مقدس، ص ۲۳۰ ـ ۲۳۲؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص‌‌۶۸۲ ـ ۶۸۶؛ دائرة‌‌المعارف بستانی، ج ۱، ص ۷۰۱ ـ ۷۰۰.</ref> به [[تبلیغ]] و [[ترویج]] آیین مسیح{{ع}} و ساختن [[کلیسا]] در برخی [[شهرها]] می‌‌پردازد. او در بیشتر مناطق با [[مخالفت]] و آزار و [[اذیت]] [[یهودیان]] متعصب روبرو شده، چندین بار نیز به [[زندان]] می‌‌افتد. یک بار نیز از سنگسار شدن [[جان]] سالم به در می‌‌برد.<ref>کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۱۳؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص‌‌۶۸۱، ۶۸۶؛ تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۵.</ref>
[[پولس]] در زبان یونانی به معنای "کوچک" و نام یکی از نخستین [[مبلغان]] نامی و اثرگذار [[دین]] [[مسیح]] {{ع}} است که حدود [[سال]] دهم پس از میلاد در [[شهر]] "طرسَوسِ کیلیکیا" به [[دنیا]] آمد.<ref>تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۷۹‌‌؛ دائرة‌‌المعارف بستانی، ج ۵، ص‌‌۶۹۹.</ref> نام عِبری او را "شاؤل" گفته‌‌اند.<ref>تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۸۰‌‌؛ دائرة‌‌المعارف بستانی، ج ۵، ص‌‌۶۹۹.</ref> وی در خانواده‌‌ای [[یهودی]]، فریسی [[مذهب]] و به احتمال زیاد برخوردار از موقعیت ممتاز [[اجتماعی]] متولد شد و براساس آموزه‌‌های مذهب یاد شده [[تعلیم]] یافت.<ref>تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۴؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۸۰.</ref> براساس گزارش‌های رسیده، پولس که پیش از [[ایمان]] به مسیح {{ع}}، به عنوان عالمی متبحر، [[متعصب]] و صاحب [[نفوذ]] یهودی بود و به [[دستور]] [[احبار]] [[یهود]] به [[آزار]] و اذیت، [[تهدید]] و [[کشتار]] [[مسیحیان]] می‌‌پرداخت،<ref>کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۸: ۳، ۲۴: ۹ ـ ۱۷؛ قاموس‌‌کتاب مقدس، ص ۳۲۸؛ تاریخ تمدن، ج۳، ص ۴۸۱.</ref> در [[راه]] [[سفر]] به [[دمشق]] برای دستگیر کردن مسیحیان نو ایمان و در حادثه‌‌ای [[مکاشفه]] مانند، [[بینایی]] خود را از دست داد و پس از سه [[روز]] [[شفا]] یافت. او پس از این حادثه به [[آیین]] مسیح {{ع}} گروید و [[عیسی]] را [[پسر خدا]] خواند.<ref> کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۹: ۱ ـ ۳۱؛ تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۴ ـ ۶۱۵؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۸۰ ـ ۶۸۱.</ref> از این [[تاریخ]] به بعد، پولس در شمار یکی از مبلغان پُرتلاش [[مسیحیت]] درآمده؛ در جریان سفرهای فراوان، گسترده، دراز مدت و پر [[زحمت]] به مناطقی از جزیره قبرس، [[عربستان]]، [[فلسطین]]، [[آسیای صغیر]]، مقدونیه و [[یونان]]<ref>قاموس کتاب مقدس، ص ۲۳۰ ـ ۲۳۲؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص‌‌۶۸۲ ـ ۶۸۶؛ دائرة‌‌المعارف بستانی، ج ۱، ص ۷۰۱ ـ ۷۰۰.</ref> به [[تبلیغ]] و [[ترویج]] آیین مسیح {{ع}} و ساختن [[کلیسا]] در برخی [[شهرها]] می‌‌پردازد. او در بیشتر مناطق با [[مخالفت]] و آزار و [[اذیت]] [[یهودیان]] متعصب روبرو شده، چندین بار نیز به [[زندان]] می‌‌افتد. یک بار نیز از سنگسار شدن [[جان]] سالم به در می‌‌برد.<ref>کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۱۳؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص‌‌۶۸۱، ۶۸۶؛ تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۵.</ref>


برخی به [[اشتباه]]، [[پولس]] را از حواریان [[عیسی]]{{ع}} پنداشته‌‌اند <ref>تفسیر قرطبی، ج ۱۸، ص ۸۹ ـ ۹۰؛ مروج الذهب، ج ۱، ص‌‌۳۲۵؛ تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۴.</ref> و این برخلاف [[کتاب مقدس]] و منابع دیگر است.<ref>کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۱: ۱۳ ـ ۲۶؛ مقارنة الادیان المسیحیه، ج ۲، ص ۱۶۵؛ تاریخ طبری، ج ۱، ص ۳۵۴.</ref> از گزارش [[عهد جدید]] برمی‌‌آید که [[ایمان آوردن]] وی پس از [[مسیح]]{{ع}} بوده است.<ref>کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۱ ـ ۹.</ref> پولس افزون بر سفرهای یاد شده، بالغ بر ۱۴ [[نامه]] نیز به [[مسیحیان]] نو [[ایمان]] برخی مناطق نوشته است. این نامه‌‌ها که ضمیمه عهد جدید است به موضوعاتی چون [[رستاخیز]]، [[شخصیت]] عیسی{{ع}}، رفع [[قوانین]] ظاهری [[شریعت]] و [[اختلاف]] [[نژادی]] و زبانی، [[آزادی]] [[بشر]] از [[گناه]]، [[ازدواج]] و [[روابط]] جنسی و مسائل مربوط به [[نظام]] کلیسایی پرداخته است.<ref>کتاب مقدس، رسائل پولس.</ref>وی سرانجام به سال ۶۸ میلادی و در پنجمین [[سفر]] خود به [[اورشلیم]] ([[بیت المقدس]])، هنگام [[تبلیغ]] و در پی [[شورش]] [[یهودیان]] از سوی [[حاکم]] رومی [[شهر]] دستگیر و برای [[محاکمه]] به شهر رُم فرستاده می‌‌شود و پس از مدتی [[زندانی]] شدن، همانند یک آشوبگر که [[امنیت]] [[کشور]] پهناور [[روم]] را بر هم زده است او را می‌‌کشند <ref> تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۸.</ref>.
برخی به [[اشتباه]]، [[پولس]] را از حواریان [[عیسی]] {{ع}} پنداشته‌‌اند <ref>تفسیر قرطبی، ج ۱۸، ص ۸۹ ـ ۹۰؛ مروج الذهب، ج ۱، ص‌‌۳۲۵؛ تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۴.</ref> و این برخلاف [[کتاب مقدس]] و منابع دیگر است.<ref>کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۱: ۱۳ ـ ۲۶؛ مقارنة الادیان المسیحیه، ج ۲، ص ۱۶۵؛ تاریخ طبری، ج ۱، ص ۳۵۴.</ref> از گزارش [[عهد جدید]] برمی‌‌آید که [[ایمان آوردن]] وی پس از [[مسیح]] {{ع}} بوده است.<ref>کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۱ ـ ۹.</ref> پولس افزون بر سفرهای یاد شده، بالغ بر ۱۴ [[نامه]] نیز به [[مسیحیان]] نو [[ایمان]] برخی مناطق نوشته است. این نامه‌‌ها که ضمیمه عهد جدید است به موضوعاتی چون [[رستاخیز]]، [[شخصیت]] عیسی {{ع}}، رفع [[قوانین]] ظاهری [[شریعت]] و [[اختلاف]] [[نژادی]] و زبانی، [[آزادی]] [[بشر]] از [[گناه]]، [[ازدواج]] و [[روابط]] جنسی و مسائل مربوط به [[نظام]] کلیسایی پرداخته است.<ref>کتاب مقدس، رسائل پولس.</ref>وی سرانجام به سال ۶۸ میلادی و در پنجمین [[سفر]] خود به [[اورشلیم]] ([[بیت المقدس]])، هنگام [[تبلیغ]] و در پی [[شورش]] [[یهودیان]] از سوی [[حاکم]] رومی [[شهر]] دستگیر و برای [[محاکمه]] به شهر رُم فرستاده می‌‌شود و پس از مدتی [[زندانی]] شدن، همانند یک آشوبگر که [[امنیت]] [[کشور]] پهناور [[روم]] را بر هم زده است او را می‌‌کشند <ref> تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۸.</ref>.


پولس نقش مهمی در گسترش [[مسیحیت]] داشت. آرای ابداعی او [[عقاید]] رایج [[مسیحی]] را پدید آورد و [[آیین مسیحیت]] را به صورت [[دینی]] مستقل از [[آیین یهود]] مطرح ساخت، به گونه‌‌ای که وی را پس از مسیح{{ع}} دومین مؤسس مسیحیت [[لقب]] داده‌‌اند.<ref>تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۴؛ قاموس کتاب مقدس، ص ۲۳۰.</ref> ویل دورانت، [[الهیات]] پولس را اساس شکل‌‌گیری مسیحیت می‌‌داند.<ref> تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۷۵.</ref> عقایدی چون [[الوهیت]] و [[فرزند خدا]] بودن [[عیسی]]{{ع}}،<ref>کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۹: ۲۰ ـ ۲۱؛ نامه به کولسیان، ۱: ۱۵ ـ ۱۸.</ref> [[مصلوب]] شدن وی به عنوان [[کفاره گناهان]] [[بشر]]،<ref>کتاب مقدس، نامه اول قرنتیان، ۵: ۸‌‌، ۱۵: ۴، ۲۳؛ نامه رومیان، ۵: ۱۸.</ref> مانع بودن [[احکام شریعت]] [[موسی]]{{ع}} از رسیدن [[یهود]] به [[عدالت]]،<ref> کتاب مقدس، نامه رومیان، ۹: ۳۰ ـ ۳۳.</ref> کافی بودن [[ایمان قلبی]] به عیسی{{ع}} در نیل به کمال و بی‌‌نیازی از عمل به [[تکالیف شرعی]]<ref> کتاب مقدس، نامه کولسیان، ۲: ۹ ـ ۲۳.</ref> و [[نفی]] [[سنت]] [[ختنه]]<ref>کتاب مقدس، نامه غلاطیان، ۵: ۲ ـ ۶؛ ۶: ۱۵.</ref> و [[ازدواج]] [[شرعی]] <ref>کتاب مقدس، نامه اول قرنتیان، ۷: ۱.</ref> نخستین بار از سوی او مطرح شد. وی مدعی بود که از سوی عیسی{{ع}} [[مأمور]] به [[ابلاغ]] این [[عقاید]] و [[احکام]] است،<ref>کتاب مقدس، نامه اول قرنتیان، ۱: ۱۷.</ref> در حالی که [[تعالیم]] یاد شده با [[نص]] سخنان و [[اعمال]] عیسی{{ع}} که در [[اناجیل]] رسمی آمده است منافات دارد.<ref> ر. ک: کتاب مقدس، انجیل متی، ۵: ۱۷ ـ ۱۸، ۱۹: ۱۶ ـ ۲۰.</ref> آرای [[پولس]] سرانجام رویگردانی گروهی از [[مسیحیان]] از او را در پی داشت، به گونه‌‌ای که وی ناگزیر و برای [[رهایی]] از [[سرزنش]] [[مخالفان]]، [[سنت]] "[[تطهیر]]" را انجام داد.<ref>انجیل برنابا، ص ۱۸۰.</ref> "[[برنابا]]" برخی حواریان و [[رسولان]]، به ویژه پولس را در [[تحریف]] تعالیم عیسی{{ع}} دخیل می‌‌داند و در کتابش به [[مخالفت]] با آرای او پرداخته است،<ref>انجیل برنابا، ۲ ـ ۱۰، ۵۲: ۱۰ ـ ۱۴، ۱۲۸: ۸، ۲۱۲: ۵ ـ ۶، ۲۱۸: ۳، ۲۲۲: ۳ ـ ۳۳۷.</ref> چنان‌‌که شماری از [[دانشمندان]] و الهی‌‌دانان [[مسیحی]] نیز عقاید و آرای ابداعی پولس به ویژه [[اعتقاد]] به [[الوهیت]] عیسی{{ع}} را متأثر از [[عرفان]] و عقاید شرک‌‌آلود یونانی دانسته‌‌اند <ref>انجیل برنابا، ص ۱۴۷؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص‌‌۶۸۹ ـ ۶۹۰، ۶۹۶.</ref> و بر این باورند که "[[مسیحیت]] [[تاریخی]]"، زاییده [[افکار]] پولس است و با "مسیحیت [[راستین]]" تفاوت فراوانی دارد<ref>تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۹۶ ـ ۶۹۷؛ انجیل برنابا، ص‌‌۱۸۲.</ref>.<ref>[[حسین اترک|اترک، حسین]]، [[پولس (مقاله)|مقاله «پولس»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]؛ ج۶.</ref>
پولس نقش مهمی در گسترش [[مسیحیت]] داشت. آرای ابداعی او [[عقاید]] رایج [[مسیحی]] را پدید آورد و [[آیین مسیحیت]] را به صورت [[دینی]] مستقل از [[آیین یهود]] مطرح ساخت، به گونه‌‌ای که وی را پس از مسیح {{ع}} دومین مؤسس مسیحیت [[لقب]] داده‌‌اند.<ref>تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۴؛ قاموس کتاب مقدس، ص ۲۳۰.</ref> ویل دورانت، [[الهیات]] پولس را اساس شکل‌‌گیری مسیحیت می‌‌داند.<ref> تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۷۵.</ref> عقایدی چون [[الوهیت]] و [[فرزند خدا]] بودن [[عیسی]] {{ع}}،<ref>کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۹: ۲۰ ـ ۲۱؛ نامه به کولسیان، ۱: ۱۵ ـ ۱۸.</ref> [[مصلوب]] شدن وی به عنوان [[کفاره گناهان]] [[بشر]]،<ref>کتاب مقدس، نامه اول قرنتیان، ۵: ۸‌‌، ۱۵: ۴، ۲۳؛ نامه رومیان، ۵: ۱۸.</ref> مانع بودن [[احکام شریعت]] [[موسی]] {{ع}} از رسیدن [[یهود]] به [[عدالت]]،<ref> کتاب مقدس، نامه رومیان، ۹: ۳۰ ـ ۳۳.</ref> کافی بودن [[ایمان قلبی]] به عیسی {{ع}} در نیل به کمال و بی‌‌نیازی از عمل به [[تکالیف شرعی]]<ref> کتاب مقدس، نامه کولسیان، ۲: ۹ ـ ۲۳.</ref> و [[نفی]] [[سنت]] [[ختنه]]<ref>کتاب مقدس، نامه غلاطیان، ۵: ۲ ـ ۶؛ ۶: ۱۵.</ref> و [[ازدواج]] [[شرعی]] <ref>کتاب مقدس، نامه اول قرنتیان، ۷: ۱.</ref> نخستین بار از سوی او مطرح شد. وی مدعی بود که از سوی عیسی {{ع}} [[مأمور]] به [[ابلاغ]] این [[عقاید]] و [[احکام]] است،<ref>کتاب مقدس، نامه اول قرنتیان، ۱: ۱۷.</ref> در حالی که [[تعالیم]] یاد شده با [[نص]] سخنان و [[اعمال]] عیسی {{ع}} که در [[اناجیل]] رسمی آمده است منافات دارد.<ref> ر. ک: کتاب مقدس، انجیل متی، ۵: ۱۷ ـ ۱۸، ۱۹: ۱۶ ـ ۲۰.</ref> آرای [[پولس]] سرانجام رویگردانی گروهی از [[مسیحیان]] از او را در پی داشت، به گونه‌‌ای که وی ناگزیر و برای [[رهایی]] از [[سرزنش]] [[مخالفان]]، [[سنت]] "[[تطهیر]]" را انجام داد.<ref>انجیل برنابا، ص ۱۸۰.</ref> "[[برنابا]]" برخی حواریان و [[رسولان]]، به ویژه پولس را در [[تحریف]] تعالیم عیسی {{ع}} دخیل می‌‌داند و در کتابش به [[مخالفت]] با آرای او پرداخته است،<ref>انجیل برنابا، ۲ ـ ۱۰، ۵۲: ۱۰ ـ ۱۴، ۱۲۸: ۸، ۲۱۲: ۵ ـ ۶، ۲۱۸: ۳، ۲۲۲: ۳ ـ ۳۳۷.</ref> چنان‌‌که شماری از [[دانشمندان]] و الهی‌‌دانان [[مسیحی]] نیز عقاید و آرای ابداعی پولس به ویژه [[اعتقاد]] به [[الوهیت]] عیسی {{ع}} را متأثر از [[عرفان]] و عقاید شرک‌‌آلود یونانی دانسته‌‌اند <ref>انجیل برنابا، ص ۱۴۷؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص‌‌۶۸۹ ـ ۶۹۰، ۶۹۶.</ref> و بر این باورند که "[[مسیحیت]] [[تاریخی]]"، زاییده [[افکار]] پولس است و با "مسیحیت [[راستین]]" تفاوت فراوانی دارد<ref>تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۹۶ ـ ۶۹۷؛ انجیل برنابا، ص‌‌۱۸۲.</ref>.<ref>[[حسین اترک|اترک، حسین]]، [[پولس (مقاله)|مقاله «پولس»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]؛ ج۶.</ref>


==یادکرد [[پولس]] در [[تفاسیر]]==
== یادکرد [[پولس]] در [[تفاسیر]] ==


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:000052.jpg|22px]] [[حسین اترک|اترک، حسین]]، [[پولس (مقاله)|مقاله «پولس»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶''']]
* [[پرونده:000052.jpg|22px]] [[حسین اترک|اترک، حسین]]، [[پولس (مقاله)|مقاله «پولس»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}
==جستارهای وابسته==


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:پولس]]
[[رده:پولس]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۵

مقدمه

پولس در زبان یونانی به معنای "کوچک" و نام یکی از نخستین مبلغان نامی و اثرگذار دین مسیح (ع) است که حدود سال دهم پس از میلاد در شهر "طرسَوسِ کیلیکیا" به دنیا آمد.[۱] نام عِبری او را "شاؤل" گفته‌‌اند.[۲] وی در خانواده‌‌ای یهودی، فریسی مذهب و به احتمال زیاد برخوردار از موقعیت ممتاز اجتماعی متولد شد و براساس آموزه‌‌های مذهب یاد شده تعلیم یافت.[۳] براساس گزارش‌های رسیده، پولس که پیش از ایمان به مسیح (ع)، به عنوان عالمی متبحر، متعصب و صاحب نفوذ یهودی بود و به دستور احبار یهود به آزار و اذیت، تهدید و کشتار مسیحیان می‌‌پرداخت،[۴] در راه سفر به دمشق برای دستگیر کردن مسیحیان نو ایمان و در حادثه‌‌ای مکاشفه مانند، بینایی خود را از دست داد و پس از سه روز شفا یافت. او پس از این حادثه به آیین مسیح (ع) گروید و عیسی را پسر خدا خواند.[۵] از این تاریخ به بعد، پولس در شمار یکی از مبلغان پُرتلاش مسیحیت درآمده؛ در جریان سفرهای فراوان، گسترده، دراز مدت و پر زحمت به مناطقی از جزیره قبرس، عربستان، فلسطین، آسیای صغیر، مقدونیه و یونان[۶] به تبلیغ و ترویج آیین مسیح (ع) و ساختن کلیسا در برخی شهرها می‌‌پردازد. او در بیشتر مناطق با مخالفت و آزار و اذیت یهودیان متعصب روبرو شده، چندین بار نیز به زندان می‌‌افتد. یک بار نیز از سنگسار شدن جان سالم به در می‌‌برد.[۷]

برخی به اشتباه، پولس را از حواریان عیسی (ع) پنداشته‌‌اند [۸] و این برخلاف کتاب مقدس و منابع دیگر است.[۹] از گزارش عهد جدید برمی‌‌آید که ایمان آوردن وی پس از مسیح (ع) بوده است.[۱۰] پولس افزون بر سفرهای یاد شده، بالغ بر ۱۴ نامه نیز به مسیحیان نو ایمان برخی مناطق نوشته است. این نامه‌‌ها که ضمیمه عهد جدید است به موضوعاتی چون رستاخیز، شخصیت عیسی (ع)، رفع قوانین ظاهری شریعت و اختلاف نژادی و زبانی، آزادی بشر از گناه، ازدواج و روابط جنسی و مسائل مربوط به نظام کلیسایی پرداخته است.[۱۱]وی سرانجام به سال ۶۸ میلادی و در پنجمین سفر خود به اورشلیم (بیت المقدس)، هنگام تبلیغ و در پی شورش یهودیان از سوی حاکم رومی شهر دستگیر و برای محاکمه به شهر رُم فرستاده می‌‌شود و پس از مدتی زندانی شدن، همانند یک آشوبگر که امنیت کشور پهناور روم را بر هم زده است او را می‌‌کشند [۱۲].

پولس نقش مهمی در گسترش مسیحیت داشت. آرای ابداعی او عقاید رایج مسیحی را پدید آورد و آیین مسیحیت را به صورت دینی مستقل از آیین یهود مطرح ساخت، به گونه‌‌ای که وی را پس از مسیح (ع) دومین مؤسس مسیحیت لقب داده‌‌اند.[۱۳] ویل دورانت، الهیات پولس را اساس شکل‌‌گیری مسیحیت می‌‌داند.[۱۴] عقایدی چون الوهیت و فرزند خدا بودن عیسی (ع)،[۱۵] مصلوب شدن وی به عنوان کفاره گناهان بشر،[۱۶] مانع بودن احکام شریعت موسی (ع) از رسیدن یهود به عدالت،[۱۷] کافی بودن ایمان قلبی به عیسی (ع) در نیل به کمال و بی‌‌نیازی از عمل به تکالیف شرعی[۱۸] و نفی سنت ختنه[۱۹] و ازدواج شرعی [۲۰] نخستین بار از سوی او مطرح شد. وی مدعی بود که از سوی عیسی (ع) مأمور به ابلاغ این عقاید و احکام است،[۲۱] در حالی که تعالیم یاد شده با نص سخنان و اعمال عیسی (ع) که در اناجیل رسمی آمده است منافات دارد.[۲۲] آرای پولس سرانجام رویگردانی گروهی از مسیحیان از او را در پی داشت، به گونه‌‌ای که وی ناگزیر و برای رهایی از سرزنش مخالفان، سنت "تطهیر" را انجام داد.[۲۳] "برنابا" برخی حواریان و رسولان، به ویژه پولس را در تحریف تعالیم عیسی (ع) دخیل می‌‌داند و در کتابش به مخالفت با آرای او پرداخته است،[۲۴] چنان‌‌که شماری از دانشمندان و الهی‌‌دانان مسیحی نیز عقاید و آرای ابداعی پولس به ویژه اعتقاد به الوهیت عیسی (ع) را متأثر از عرفان و عقاید شرک‌‌آلود یونانی دانسته‌‌اند [۲۵] و بر این باورند که "مسیحیت تاریخی"، زاییده افکار پولس است و با "مسیحیت راستین" تفاوت فراوانی دارد[۲۶].[۲۷]

یادکرد پولس در تفاسیر

منابع

پانویس

  1. تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۷۹‌‌؛ دائرة‌‌المعارف بستانی، ج ۵، ص‌‌۶۹۹.
  2. تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۸۰‌‌؛ دائرة‌‌المعارف بستانی، ج ۵، ص‌‌۶۹۹.
  3. تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۴؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۸۰.
  4. کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۸: ۳، ۲۴: ۹ ـ ۱۷؛ قاموس‌‌کتاب مقدس، ص ۳۲۸؛ تاریخ تمدن، ج۳، ص ۴۸۱.
  5. کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۹: ۱ ـ ۳۱؛ تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۴ ـ ۶۱۵؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۸۰ ـ ۶۸۱.
  6. قاموس کتاب مقدس، ص ۲۳۰ ـ ۲۳۲؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص‌‌۶۸۲ ـ ۶۸۶؛ دائرة‌‌المعارف بستانی، ج ۱، ص ۷۰۱ ـ ۷۰۰.
  7. کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۱۳؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص‌‌۶۸۱، ۶۸۶؛ تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۵.
  8. تفسیر قرطبی، ج ۱۸، ص ۸۹ ـ ۹۰؛ مروج الذهب، ج ۱، ص‌‌۳۲۵؛ تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۴.
  9. کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۱: ۱۳ ـ ۲۶؛ مقارنة الادیان المسیحیه، ج ۲، ص ۱۶۵؛ تاریخ طبری، ج ۱، ص ۳۵۴.
  10. کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۱ ـ ۹.
  11. کتاب مقدس، رسائل پولس.
  12. تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۸.
  13. تاریخ جامع ادیان، ص ۶۱۴؛ قاموس کتاب مقدس، ص ۲۳۰.
  14. تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۷۵.
  15. کتاب مقدس، اعمال رسولان، ۹: ۲۰ ـ ۲۱؛ نامه به کولسیان، ۱: ۱۵ ـ ۱۸.
  16. کتاب مقدس، نامه اول قرنتیان، ۵: ۸‌‌، ۱۵: ۴، ۲۳؛ نامه رومیان، ۵: ۱۸.
  17. کتاب مقدس، نامه رومیان، ۹: ۳۰ ـ ۳۳.
  18. کتاب مقدس، نامه کولسیان، ۲: ۹ ـ ۲۳.
  19. کتاب مقدس، نامه غلاطیان، ۵: ۲ ـ ۶؛ ۶: ۱۵.
  20. کتاب مقدس، نامه اول قرنتیان، ۷: ۱.
  21. کتاب مقدس، نامه اول قرنتیان، ۱: ۱۷.
  22. ر. ک: کتاب مقدس، انجیل متی، ۵: ۱۷ ـ ۱۸، ۱۹: ۱۶ ـ ۲۰.
  23. انجیل برنابا، ص ۱۸۰.
  24. انجیل برنابا، ۲ ـ ۱۰، ۵۲: ۱۰ ـ ۱۴، ۱۲۸: ۸، ۲۱۲: ۵ ـ ۶، ۲۱۸: ۳، ۲۲۲: ۳ ـ ۳۳۷.
  25. انجیل برنابا، ص ۱۴۷؛ تاریخ تمدن، ج ۳، ص‌‌۶۸۹ ـ ۶۹۰، ۶۹۶.
  26. تاریخ تمدن، ج ۳، ص ۶۹۶ ـ ۶۹۷؛ انجیل برنابا، ص‌‌۱۸۲.
  27. اترک، حسین، مقاله «پولس»، دائرةالمعارف قرآن کریم؛ ج۶.