جنگ با دشمنان اهل بیت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اهل بیت | | موضوع مرتبط = اهل بیت | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[دین]] دارای دو جنبه است: [[تولی]] و [[محبّت]] و [[تسلیم]] و دیگر [[تبری]] و [[بغض]] و [[جنگ]]. مرتبه [[اعتقادی]] آن [[تولی و تبری]] است. مرتبه [[عاطفی]] آن [[حب]] و [[بغض]] است و مرتبه [[رفتاری]] آن [[تسلیم]] و [[جنگ]] است. | |||
یکی از [[وظایف]] [[رفتاری]] [[امت]] نسبت به [[اهل بیت]] {{عم}} [[زندگی]] مسالمت‌آمیز با کسانی است که [[تسلیم]] آنهایند<ref>{{متن حدیث|سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ}}</ref> و [[جنگ]] بی‌امان با کسانی که با آنها سر [[جنگ]] و [[نزاع]] دارند<ref>{{متن حدیث|وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ}}</ref>، از این‌رو، هر [[اندیشه]] و عقیده‌ای که آنها [[حق]] دانستند و برای [[اثبات]] و تحقق آن کوشیدند، من نیز برای تحقق آن می‌کوشم<ref>{{متن حدیث|مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ}}</ref>، و در برابر، هر [[مکتب]] و [[فکری]] را که آنها [[باطل]] دانستند و ابطال کردند، من نیز محققانه ابطال می‌کنم<ref>{{متن حدیث|مُبْطِلٌ لِمَا أَبْطَلْتُمْ}}.</ref>. | |||
{{ | |||
در [[زیارت عاشورا]] به [[امام حسین]] {{ع}} عرض می‌کنیم: با آنان که تو با آنها اهل [[سازش]] بودی، [[سازش]] می‌کنیم و کسانی را که با آنان در [[جنگ]] بودی، ما نیز با آنها در جنگیم<ref>{{متن حدیث|سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ}}.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۱۰۴.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۳۲: | خط ۲۸: | ||
* [[امامان دوازده‌گانه]] | * [[امامان دوازده‌گانه]] | ||
* [[امامت امام على]] | * [[امامت امام على]] | ||
* [[امام حسن | * [[امام حسن مجتبی]] | ||
* [[امام حسین]] | * [[امام حسین]] | ||
* [[امام سجاد]] | * [[امام سجاد]] | ||
| خط ۴۰: | خط ۳۶: | ||
* [[امام رضا]] | * [[امام رضا]] | ||
* [[امام جواد]] | * [[امام جواد]] | ||
* [[امام | * [[امام هادی]] | ||
* [[امام حسن عسکری]] | * [[امام حسن عسکری]] | ||
* [[امام مهدى]] | * [[امام مهدى]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
== | == منابع == | ||
{{ | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:IM010259.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|'''وظایف امت نسبت به قرآن و عترت''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
{{پایان | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:وظایف رفتاری و عملی امت نسبت به اهل بیت]] | [[رده:وظایف رفتاری و عملی امت نسبت به اهل بیت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۳
مقدمه
دین دارای دو جنبه است: تولی و محبّت و تسلیم و دیگر تبری و بغض و جنگ. مرتبه اعتقادی آن تولی و تبری است. مرتبه عاطفی آن حب و بغض است و مرتبه رفتاری آن تسلیم و جنگ است.
یکی از وظایف رفتاری امت نسبت به اهل بیت (ع) زندگی مسالمت‌آمیز با کسانی است که تسلیم آنهایند[۱] و جنگ بی‌امان با کسانی که با آنها سر جنگ و نزاع دارند[۲]، از این‌رو، هر اندیشه و عقیده‌ای که آنها حق دانستند و برای اثبات و تحقق آن کوشیدند، من نیز برای تحقق آن می‌کوشم[۳]، و در برابر، هر مکتب و فکری را که آنها باطل دانستند و ابطال کردند، من نیز محققانه ابطال می‌کنم[۴].
در زیارت عاشورا به امام حسین (ع) عرض می‌کنیم: با آنان که تو با آنها اهل سازش بودی، سازش می‌کنیم و کسانی را که با آنان در جنگ بودی، ما نیز با آنها در جنگیم[۵].[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ»
- ↑ «وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ»
- ↑ «مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ»
- ↑ «مُبْطِلٌ لِمَا أَبْطَلْتُمْ».
- ↑ «سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ».
- ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۱۰۴.