دوستی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = دوستی | عنوان مدخل = دوستی | مداخل مرتبط = دوستی در قرآن - دوستی در حدیث - دوستی در نهج البلاغه - دوستی در فقه سیاسی - دوستی در معارف دعا و زیارات - دوستی در معارف و سیره نبوی - دوستی در معارف و سیره سجادی - دو...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
# [[امام پنجم]] و یا [[امام ششم]] {{ع}} فرمودند: "همنشینان [[انسان]] سه دسته‌اند: یا همنشینی است که تو از او استفاده می‌‌کنی، اینچنین کسی را همواره [[همراهی]] کن؛ و یا همنشینی است که از تو استفاده میکند، اینچنین کسی را اکرام کن و بزرگ بدار؛ و یا همنشینی است که نه به او فائده می‌دهی و نه از او فائده می‌ستانی، از اینچنین کسی گریزان باش"<ref>{{متن حدیث| رُوِيَ عَنْ بَعْضِ الصَّادِقِينَ {{عم}} أَنَّهُ قَالَ: الْجُلَسَاءُ ثَلَاثَةٌ جَلِيسٌ تَسْتَفِيدُ مِنْهُ فَالْزَمْهُ وَ جَلِيسٌ تُفِيدُهُ فَأَكْرِمْهُ وَ جَلِيسٌ لَا تُفِيدُهُ وَ لَا تَسْتَفِيدُ مِنْهُ فَاهْرَبْ عَنْهُ}}؛ بحار الأنوار، ج ۱، ص ۲۰۳.</ref>؛ | # [[امام پنجم]] و یا [[امام ششم]] {{ع}} فرمودند: "همنشینان [[انسان]] سه دسته‌اند: یا همنشینی است که تو از او استفاده می‌‌کنی، اینچنین کسی را همواره [[همراهی]] کن؛ و یا همنشینی است که از تو استفاده میکند، اینچنین کسی را اکرام کن و بزرگ بدار؛ و یا همنشینی است که نه به او فائده می‌دهی و نه از او فائده می‌ستانی، از اینچنین کسی گریزان باش"<ref>{{متن حدیث| رُوِيَ عَنْ بَعْضِ الصَّادِقِينَ {{عم}} أَنَّهُ قَالَ: الْجُلَسَاءُ ثَلَاثَةٌ جَلِيسٌ تَسْتَفِيدُ مِنْهُ فَالْزَمْهُ وَ جَلِيسٌ تُفِيدُهُ فَأَكْرِمْهُ وَ جَلِيسٌ لَا تُفِيدُهُ وَ لَا تَسْتَفِيدُ مِنْهُ فَاهْرَبْ عَنْهُ}}؛ بحار الأنوار، ج ۱، ص ۲۰۳.</ref>؛ | ||
#"[[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمودند: [[علم]] را [[فضائل]] بسیاری است، سر [[علم]] [[تواضع]] کردن است... و [[دوست]] آن [[مصاحبت]] با [[نیکان]] میباشد"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} ...إِنَّ الْعِلْمَ ذُو فَضَائِلَ كَثِيرَةٍ فَرَأْسُهُ التَّوَاضُعُ ... وَ رَفِيقُهُ صُحْبَةُ الْأَخْيَارِ}}؛ بحار الأنوار، ج ۱، ص ۱۷۵.</ref>؛ | #"[[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمودند: [[علم]] را [[فضائل]] بسیاری است، سر [[علم]] [[تواضع]] کردن است... و [[دوست]] آن [[مصاحبت]] با [[نیکان]] میباشد"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} ...إِنَّ الْعِلْمَ ذُو فَضَائِلَ كَثِيرَةٍ فَرَأْسُهُ التَّوَاضُعُ ... وَ رَفِيقُهُ صُحْبَةُ الْأَخْيَارِ}}؛ بحار الأنوار، ج ۱، ص ۱۷۵.</ref>؛ | ||
#"[[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: | #"[[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: شایسته و سزاوار [[مسلمان]] نیست که با [[انسان]] بدکار و یا احمق و یا دروغزن، [[پیمان برادری]] بسته [[دوستی]] نماید"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: لَا يَنْبَغِي لِلْمُسْلِمِ أَنْ يُوَاخِيَ الْفَاجِرَ وَ لَا الْأَحْمَقَ وَ لَا الْكَذَّابَ}}؛ اصول کافی، ج ۲، ص ۳۷۶.</ref>؛ | ||
#"[[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: با کسانی که از خود مطلبی در [[دین خدا]] وارد می‌‌کنند، همنشینی نکنید؛ چرا که نزد [[مردم]] در شمار آنان در می‌‌آئید. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرموده‌اند: [[انسان]] بر [[دین]] [[دوست]] و همنشین خود خواهد بود"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} أَنَّهُ قَالَ: لَا تَصْحَبُوا أَهْلَ الْبِدَعِ وَ لَا تُجَالِسُوهُمْ فَتَصِيرُوا عِنْدَ النَّاسِ كَوَاحِدٍ مِنْهُمْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} الْمَرْءُ عَلَى دِينِ خَلِيلِهِ وَ قَرِينِهِ}}؛ اصول کافی، ج ۲، ص ۳۷۵.</ref>؛ | #"[[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: با کسانی که از خود مطلبی در [[دین خدا]] وارد می‌‌کنند، همنشینی نکنید؛ چرا که نزد [[مردم]] در شمار آنان در می‌‌آئید. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرموده‌اند: [[انسان]] بر [[دین]] [[دوست]] و همنشین خود خواهد بود"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} أَنَّهُ قَالَ: لَا تَصْحَبُوا أَهْلَ الْبِدَعِ وَ لَا تُجَالِسُوهُمْ فَتَصِيرُوا عِنْدَ النَّاسِ كَوَاحِدٍ مِنْهُمْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} الْمَرْءُ عَلَى دِينِ خَلِيلِهِ وَ قَرِينِهِ}}؛ اصول کافی، ج ۲، ص ۳۷۵.</ref>؛ | ||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "ای سفیان! پدرم مرا به سه چیز امر، و از سه چیز [[نهی]] فرمود؛ و در شمار سخنانش فرمود: ای [[فرزند]] عزیزم! کسی که با | # [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "ای سفیان! پدرم مرا به سه چیز امر، و از سه چیز [[نهی]] فرمود؛ و در شمار سخنانش فرمود: ای [[فرزند]] عزیزم! کسی که با بدکار نشیند از [[رفتار]] و گفتار او تأثیر پذیرفته سالم نمی‌ماند <ref>{{متن حدیث| عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ قَالَ: يَا سُفْيَانُ أَمَرَنِي وَالِدِي {{ع}} بِثَلَاثٍ وَ نَهَانِي عَنْ ثَلَاثٍ فَكَانَ فِيمَا قَالَ لِي: يَا بُنَيَّ مَنْ يَصْحَبْ صَاحِبَ السَّوْءِ لَا يَسْلَمْ}}؛ اصول کافی، ج ۲، ص ۳۷۵.</ref>؛ | ||
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "... با همنشین خود به خوبی همنشینی و [[همراهی]] کن، تا [[مسلمان]] باشی"<ref>{{متن حدیث| عَنِ الصَّادِقِ {{ع}} عَنْ آبَائِهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} وَ أَحْسِنْ مُصَاحَبَةَ مَنْ صَاحَبَكَ تَكُنْ مُسْلِماً}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۱ ص ۲۷۸.</ref>؛ | # [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "... با همنشین خود به خوبی همنشینی و [[همراهی]] کن، تا [[مسلمان]] باشی"<ref>{{متن حدیث| عَنِ الصَّادِقِ {{ع}} عَنْ آبَائِهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} وَ أَحْسِنْ مُصَاحَبَةَ مَنْ صَاحَبَكَ تَكُنْ مُسْلِماً}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۱ ص ۲۷۸.</ref>؛ | ||
# [[امام صادق]] {{ع}} بعد از یادکرد از [[ائمه]] {{عم}} فرمودند: "روش آنان [[پرهیزگاری]]... و خوبی در [[همراهی]] و خوش [[رفتاری]] در [[همسایگی]] است"<ref>{{متن حدیث| قَالَ الصَّادِقُ {{ع}} بَعْدَ ذِكْرِ الْأَئِمَّةِ {{عم}} وَ دِينُهُمُ الْوَرَعُ ... وَ حُسْنُ الصُّحْبَةِ وَ حُسْنُ الْجِوَارِ}}؛ بحار الأنوار، ج ۶۹ ص ۳۶۸.</ref>؛ | # [[امام صادق]] {{ع}} بعد از یادکرد از [[ائمه]] {{عم}} فرمودند: "روش آنان [[پرهیزگاری]]... و خوبی در [[همراهی]] و خوش [[رفتاری]] در [[همسایگی]] است"<ref>{{متن حدیث| قَالَ الصَّادِقُ {{ع}} بَعْدَ ذِكْرِ الْأَئِمَّةِ {{عم}} وَ دِينُهُمُ الْوَرَعُ ... وَ حُسْنُ الصُّحْبَةِ وَ حُسْنُ الْجِوَارِ}}؛ بحار الأنوار، ج ۶۹ ص ۳۶۸.</ref>؛ | ||
# [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} چون بر فراز [[منبر]] می‌‌نشستند می‌‌فرمودند: " | # [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} چون بر فراز [[منبر]] می‌‌نشستند می‌‌فرمودند: "شایسته است که [[انسان]] [[مسلمان]]، از [[دوستی]] با سه نفر بپرهیزد: کسی که بی [[پروا]] بوده هر سخنی را بر زبان می‌‌آورد، کسی که احمق است و کسی که دروغزن میباشد"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: كَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} إِذَا صَعِدَ الْمِنْبَرَ قَالَ يَنْبَغِي لِلْمُسْلِمِ أَنْ يَجْتَنِبَ مُوَاخَاةَ ثَلَاثَةٍ الْمَاجِنِ وَ الْأَحْمَقِ وَ الْكَذَّابِ}}.</ref>؛ | ||
#"[[امام جواد]] {{ع}} فرمودند: [[انسان]] [[مؤمن]] به سه صفت سخت محتاج است: [[توفیق]] از جانب [[حضرت حق]]، و واعظی درونی، و قبول [[نصیحت]] از آنکس که نصیحتش میکند"<ref>{{متن حدیث| قَالَ الْجَوَادُ {{ع}}: الْمُؤْمِنُ يَحْتَاجُ إِلَى ثَلَاثِ خِصَالٍ تَوْفِيقٍ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ وَاعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُهُ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۳۵۸.</ref>؛ | #"[[امام جواد]] {{ع}} فرمودند: [[انسان]] [[مؤمن]] به سه صفت سخت محتاج است: [[توفیق]] از جانب [[حضرت حق]]، و واعظی درونی، و قبول [[نصیحت]] از آنکس که نصیحتش میکند"<ref>{{متن حدیث| قَالَ الْجَوَادُ {{ع}}: الْمُؤْمِنُ يَحْتَاجُ إِلَى ثَلَاثِ خِصَالٍ تَوْفِيقٍ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ وَاعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُهُ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۳۵۸.</ref>؛ | ||
# [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمودند: "برحذر باش از [[مصاحبت]] و همنشینی بافاسقان و بدکرداران، چراکه | # [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمودند: "برحذر باش از [[مصاحبت]] و همنشینی بافاسقان و بدکرداران، چراکه بدی به بدی ملحق میشود، و [[خداوند]] را بزرگ شمار و [[دوستان]] او را [[دوست]] بدار"<ref>{{متن حدیث| قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}}: وَ إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْفُسَّاقِ فَإِنَّ الشَّرَّ بِالشَّرِّ مُلْحَقٌ وَ وَقِّرِ اللَّهَ وَ أَحْبِبْ أَحِبَّاءَهُ}}؛ نهج البلاغة، چاپ صبحی صالح، خطبة ۶۹.</ref>.<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی ج۱]]، ص ۲۲۱-۲۲۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث دوستی است. دوستی از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: دوستی در قرآن - دوستی در حدیث - دوستی در نهج البلاغه - دوستی در فقه سیاسی - دوستی در معارف دعا و زیارات - دوستی در معارف و سیره نبوی - دوستی در معارف و سیره سجادی - دوستی در معارف و سیره امام جواد - پرسش مرتبط نداردمقدمه
- حواریون از حضرت عیسی (ع) پرسیدند: "ای روح الله! با چه کسی نشست و برخاست کنیم؟ فرمود: با کسی که دیدارش شما را به یاد خدا اندازد، و سخنش علم شما را افزونی بخشد، و عملش میل شما را به قیامت زیاد کند"[۱]؛
- امام پنجم و یا امام ششم (ع) فرمودند: "همنشینان انسان سه دسته‌اند: یا همنشینی است که تو از او استفاده می‌‌کنی، اینچنین کسی را همواره همراهی کن؛ و یا همنشینی است که از تو استفاده میکند، اینچنین کسی را اکرام کن و بزرگ بدار؛ و یا همنشینی است که نه به او فائده می‌دهی و نه از او فائده می‌ستانی، از اینچنین کسی گریزان باش"[۲]؛
- "امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: علم را فضائل بسیاری است، سر علم تواضع کردن است... و دوست آن مصاحبت با نیکان میباشد"[۳]؛
- "امام صادق (ع) فرمودند: شایسته و سزاوار مسلمان نیست که با انسان بدکار و یا احمق و یا دروغزن، پیمان برادری بسته دوستی نماید"[۴]؛
- "امام صادق (ع) فرمودند: با کسانی که از خود مطلبی در دین خدا وارد می‌‌کنند، همنشینی نکنید؛ چرا که نزد مردم در شمار آنان در می‌‌آئید. پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: انسان بر دین دوست و همنشین خود خواهد بود"[۵]؛
- امام صادق (ع) فرمودند: "ای سفیان! پدرم مرا به سه چیز امر، و از سه چیز نهی فرمود؛ و در شمار سخنانش فرمود: ای فرزند عزیزم! کسی که با بدکار نشیند از رفتار و گفتار او تأثیر پذیرفته سالم نمی‌ماند [۶]؛
- پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "... با همنشین خود به خوبی همنشینی و همراهی کن، تا مسلمان باشی"[۷]؛
- امام صادق (ع) بعد از یادکرد از ائمه (ع) فرمودند: "روش آنان پرهیزگاری... و خوبی در همراهی و خوش رفتاری در همسایگی است"[۸]؛
- امیرالمؤمنین (ع) چون بر فراز منبر می‌‌نشستند می‌‌فرمودند: "شایسته است که انسان مسلمان، از دوستی با سه نفر بپرهیزد: کسی که بی پروا بوده هر سخنی را بر زبان می‌‌آورد، کسی که احمق است و کسی که دروغزن میباشد"[۹]؛
- "امام جواد (ع) فرمودند: انسان مؤمن به سه صفت سخت محتاج است: توفیق از جانب حضرت حق، و واعظی درونی، و قبول نصیحت از آنکس که نصیحتش میکند"[۱۰]؛
- امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "برحذر باش از مصاحبت و همنشینی بافاسقان و بدکرداران، چراکه بدی به بدی ملحق میشود، و خداوند را بزرگ شمار و دوستان او را دوست بدار"[۱۱].[۱۲]
منابع
پانویس
- ↑ « وَ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ لِعِيسَى (ع): فَمَنْ نُجَالِسُ يَا رُوحَ اللَّهِ؟ قَالَ مَنْ يُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ رُؤْيَتُهُ وَ يَزِيدُ فِي عِلْمِكُمْ مَنْطِقُهُ وَ يُرَغِّبُكُمْ فِي الْآخِرَةِ عَمَلُهُ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۳۲۲.
- ↑ « رُوِيَ عَنْ بَعْضِ الصَّادِقِينَ (ع) أَنَّهُ قَالَ: الْجُلَسَاءُ ثَلَاثَةٌ جَلِيسٌ تَسْتَفِيدُ مِنْهُ فَالْزَمْهُ وَ جَلِيسٌ تُفِيدُهُ فَأَكْرِمْهُ وَ جَلِيسٌ لَا تُفِيدُهُ وَ لَا تَسْتَفِيدُ مِنْهُ فَاهْرَبْ عَنْهُ»؛ بحار الأنوار، ج ۱، ص ۲۰۳.
- ↑ « عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (ع) ...إِنَّ الْعِلْمَ ذُو فَضَائِلَ كَثِيرَةٍ فَرَأْسُهُ التَّوَاضُعُ ... وَ رَفِيقُهُ صُحْبَةُ الْأَخْيَارِ»؛ بحار الأنوار، ج ۱، ص ۱۷۵.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: لَا يَنْبَغِي لِلْمُسْلِمِ أَنْ يُوَاخِيَ الْفَاجِرَ وَ لَا الْأَحْمَقَ وَ لَا الْكَذَّابَ»؛ اصول کافی، ج ۲، ص ۳۷۶.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) أَنَّهُ قَالَ: لَا تَصْحَبُوا أَهْلَ الْبِدَعِ وَ لَا تُجَالِسُوهُمْ فَتَصِيرُوا عِنْدَ النَّاسِ كَوَاحِدٍ مِنْهُمْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) الْمَرْءُ عَلَى دِينِ خَلِيلِهِ وَ قَرِينِهِ»؛ اصول کافی، ج ۲، ص ۳۷۵.
- ↑ « عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ قَالَ: يَا سُفْيَانُ أَمَرَنِي وَالِدِي (ع) بِثَلَاثٍ وَ نَهَانِي عَنْ ثَلَاثٍ فَكَانَ فِيمَا قَالَ لِي: يَا بُنَيَّ مَنْ يَصْحَبْ صَاحِبَ السَّوْءِ لَا يَسْلَمْ»؛ اصول کافی، ج ۲، ص ۳۷۵.
- ↑ « عَنِ الصَّادِقِ (ع) عَنْ آبَائِهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) وَ أَحْسِنْ مُصَاحَبَةَ مَنْ صَاحَبَكَ تَكُنْ مُسْلِماً»؛ بحار الأنوار، ج ۷۱ ص ۲۷۸.
- ↑ « قَالَ الصَّادِقُ (ع) بَعْدَ ذِكْرِ الْأَئِمَّةِ (ع) وَ دِينُهُمُ الْوَرَعُ ... وَ حُسْنُ الصُّحْبَةِ وَ حُسْنُ الْجِوَارِ»؛ بحار الأنوار، ج ۶۹ ص ۳۶۸.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: كَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) إِذَا صَعِدَ الْمِنْبَرَ قَالَ يَنْبَغِي لِلْمُسْلِمِ أَنْ يَجْتَنِبَ مُوَاخَاةَ ثَلَاثَةٍ الْمَاجِنِ وَ الْأَحْمَقِ وَ الْكَذَّابِ».
- ↑ « قَالَ الْجَوَادُ (ع): الْمُؤْمِنُ يَحْتَاجُ إِلَى ثَلَاثِ خِصَالٍ تَوْفِيقٍ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ وَاعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُهُ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۳۵۸.
- ↑ « قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع): وَ إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْفُسَّاقِ فَإِنَّ الشَّرَّ بِالشَّرِّ مُلْحَقٌ وَ وَقِّرِ اللَّهَ وَ أَحْبِبْ أَحِبَّاءَهُ»؛ نهج البلاغة، چاپ صبحی صالح، خطبة ۶۹.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی ج۱، ص ۲۲۱-۲۲۴.