تابعین در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = تابعین | |||
| عنوان مدخل = تابعین | |||
| مداخل مرتبط = [[تابعین در قرآن]] - [[تابعین در نهج البلاغه]] - [[تابعین در معارف دعا و زیارات]] - [[تابعین در معارف و سیره سجادی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
تابعین، بهمعنای [[پیروان]]، عنوان گروهی از [[مسلمانان]] است که [[پیامبر اکرم]] را [[درک]] نکردهاند، اما [[اصحاب پیامبر]] را [[درک]] کردهاند. واژه تابعین خاستگاه قرآنی دارد. بیشتر [[مفسران]] در [[تفسیر]] [[آیه]] ۱۰۰ سوره [[توبه]]، پس از "سابقون" ([[مهاجرین]] و [[انصار]])، قائل به وجود افرادی هستند که پس از [[صحابه]]، راه آنها را تداوم میبخشند. این افراد تابعین نامیده میشوند. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در حدیثی نسل پس از [[صحابه]] را [[بهترین]] مردمان یاد میکند، در حالیکه نسل بعد از آنها از چنین فضیلتی برخوردار نیستند. پس از [[وفات پیامبر]] {{صل}} در زمان [[خلیفه دوم]] در تقسیمبندی [[خلیفه]] برای [[تقسیم غنائم]] به ترتیب نام [[مهاجرین]] سپس [[انصار]] و تابعین ذکر شده بود. وی همچنین در شکلگیری [[جانشین]] پس از خود به تابعین نقش داد<ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 193.</ref>. | |||
علمای [[علم رجال]] تابعین را براساس اولویتهایی حتی تا پانزده طبقه، طبقهبندی کردهاند. مبنای برخی از این طبقهبندیها برتریهای علمی و عملی آنها نسبت به یکدیگر، یا تقدم و تأخر زمان آنها نسبت به یکدیگر و.. است. اویس قرنی به عنوان خیرالتابعین یا [[سید]] التابعین مشهور است. اویس از [[یاران خاص امام علی]] {{ع}} بود که در رکاب ایشان به [[شهادت]] رسید. تابعین در هواداری از [[امام علی]] {{ع}} و گرایش به [[مذهب تشیع]] پیشگام بودند. [[علامه]] [[عبدالحسین امینی]] در الغدیر نام ۸۴ تن از تابعین را در [[نقل]] [[حدیث غدیر]] یاد کرده است<ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 193- 194.</ref>. | |||
[[امام علی]] {{ع}} در [[نامه]] ۲۸ خطاب به [[معاویه]] مینویسد: "... با سپاهی گران از [[مهاجران]] و [[انصار]] و تابعین آنان که نیکو پرورش یافتهاند، بر سر تو میتازم؛ لشکری انبوه که فضا را پر کند..."<ref>{{متن حدیث|وَ أَنَا مُرْقِلٌ نَحْوَكَ فِي جَحْفَلٍ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ، وَ التَّابِعِينَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ، شَدِيدٍ زِحَامُهُمْ سَاطِعٍ قَتَامُهُمْ}}؛ نهج البلاغه، نامه ۲۸</ref><ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 194.</ref>. | |||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:13681048.jpg|22px]] [[سید جمالالدین دینپرور|دینپرور، سیدجمالالدین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۱''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:تابعین]] | [[رده:تابعین]] | ||
[[رده:مفاهیم در نهجالبلاغه]] | [[رده:مفاهیم در نهجالبلاغه]] | ||
[[رده:مدخل نهج البلاغه]] | [[رده:مدخل نهج البلاغه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۹
مقدمه
تابعین، بهمعنای پیروان، عنوان گروهی از مسلمانان است که پیامبر اکرم را درک نکردهاند، اما اصحاب پیامبر را درک کردهاند. واژه تابعین خاستگاه قرآنی دارد. بیشتر مفسران در تفسیر آیه ۱۰۰ سوره توبه، پس از "سابقون" (مهاجرین و انصار)، قائل به وجود افرادی هستند که پس از صحابه، راه آنها را تداوم میبخشند. این افراد تابعین نامیده میشوند. پیامبر اکرم (ص) در حدیثی نسل پس از صحابه را بهترین مردمان یاد میکند، در حالیکه نسل بعد از آنها از چنین فضیلتی برخوردار نیستند. پس از وفات پیامبر (ص) در زمان خلیفه دوم در تقسیمبندی خلیفه برای تقسیم غنائم به ترتیب نام مهاجرین سپس انصار و تابعین ذکر شده بود. وی همچنین در شکلگیری جانشین پس از خود به تابعین نقش داد[۱].
علمای علم رجال تابعین را براساس اولویتهایی حتی تا پانزده طبقه، طبقهبندی کردهاند. مبنای برخی از این طبقهبندیها برتریهای علمی و عملی آنها نسبت به یکدیگر، یا تقدم و تأخر زمان آنها نسبت به یکدیگر و.. است. اویس قرنی به عنوان خیرالتابعین یا سید التابعین مشهور است. اویس از یاران خاص امام علی (ع) بود که در رکاب ایشان به شهادت رسید. تابعین در هواداری از امام علی (ع) و گرایش به مذهب تشیع پیشگام بودند. علامه عبدالحسین امینی در الغدیر نام ۸۴ تن از تابعین را در نقل حدیث غدیر یاد کرده است[۲].
امام علی (ع) در نامه ۲۸ خطاب به معاویه مینویسد: "... با سپاهی گران از مهاجران و انصار و تابعین آنان که نیکو پرورش یافتهاند، بر سر تو میتازم؛ لشکری انبوه که فضا را پر کند..."[۳][۴].
منابع
پانویس
- ↑ دینپرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 193.
- ↑ دینپرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 193- 194.
- ↑ «وَ أَنَا مُرْقِلٌ نَحْوَكَ فِي جَحْفَلٍ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ، وَ التَّابِعِينَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ، شَدِيدٍ زِحَامُهُمْ سَاطِعٍ قَتَامُهُمْ»؛ نهج البلاغه، نامه ۲۸
- ↑ دینپرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 194.