رحبه: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; fo...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = امام مهدی | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
«رحبه» به معنای جای وسیع و فضای باز است. رحبه شهری است که حدوداً هیجده کیلومتر با [[کوفه]] فاصله دارد، در [[آخرالزمان]] و هنگام [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}}، این [[شهر]] مورد هجوم [[لشکر]] سفیانی قرار خواهد گرفت و سپس حضرت به این [[شهر]] خواهد آمد<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۳۱۶.</ref>. | |||
<ref>[[ | |||
همچنین گفته شده رحبه محوطۀ جلوی [[مسجد کوفه]] بوده که سکویی هم داشته و [[امام علی|علی]] {{ع}} گاهی آنجا مینشست و [[مردم]] حضور مییافتند و [[امام]] یا سخنرانی میکرد، یا به سؤالها پاسخ میداد. رحبه نام محلّهای در [[کوفه]] نیز بوده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۸۵.</ref>. | |||
== | == رحبه در عصر ظهور == | ||
رحبه سرزمین مقدسی است که [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و [[اهل بیت]]ش در آن اقامت میگزینند. آنجا [[اقامتگاه حضرت]] [[نوح]] {{ع}} بوده است. هیچیک از [[آل محمد]] {{صل}} جز در یک [[سرزمین مقدس]] مسکن نمیگزیند و جز در یک [[سرزمین مقدس]] به [[قتل]] نمیرسد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۵؛ الزام الناصب، ص ۱۷۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۶۲.</ref> | |||
[[امام صادق]] {{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: گویا [[سفیانی]] یا یکی از [[امیران]] اوست که به رحبه آمده و در آنجا اردو زده است. جارچی [[سفیانی]] ندا میدهد: هر کسی که سر یکی از [[شیعیان]] [[علی]] {{ع}} را بیاورد، هزار درهم جایزه میگیرد. در این حال برخی از [[مردم]] سر [[همسایه]] خود را از تن جدا میکنند و برای گرفتن جایزه نزد او میبرد. در آن روز کسانی که بر شما (در رحبه) [[حکومت]] میکنند همگی [[اولاد]] نامشروعند و گویا میبینم که مردی نقاب بر چهره زده و شما را تک تک به دام میاندازد، او مردی زنازاده است...<ref>بحار الأنوار، ج۵۲، ص۲۱۵.</ref>. | |||
{{ | |||
{{ | |||
در [[حدیث]] دیگری [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: [[حضرت قائم]] {{ع}} پس از [[قیام]] به رحبه خواهد آمد. او با پای مبارکش به جایی اشاره میکند و میفرماید اینجا را حفر نمایید. وقتی آن قسمت را حفر میکنند، دوازده هزار [[زره]]، [[شمشیر]] و کلاه خود از آن مکان بیرون میآورند. سپس [[حضرت مهدی]] {{ع}} دوازه هزار نفر از غلامان [[عرب]] و [[عجم]] را جمع میکند و آن لباسهای رزم را بر تن آنان میپوشاند و میفرماید هر کسی که چون شما (و بر [[مذهب]] و مرام شما) نبود به [[قتل]] برسانید<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۳۷ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص۵۵۳.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۳۱۶.</ref> | |||
[[رده: | == منابع == | ||
[[رده: | {{منابع}} | ||
[[رده:مدخل | # [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | ||
# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']] | |||
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]] | |||
[[رده:امام مهدی]] | |||
[[رده:مدخل موعودنامه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۳
مقدمه
«رحبه» به معنای جای وسیع و فضای باز است. رحبه شهری است که حدوداً هیجده کیلومتر با کوفه فاصله دارد، در آخرالزمان و هنگام ظهور حضرت مهدی (ع)، این شهر مورد هجوم لشکر سفیانی قرار خواهد گرفت و سپس حضرت به این شهر خواهد آمد[۱].
همچنین گفته شده رحبه محوطۀ جلوی مسجد کوفه بوده که سکویی هم داشته و علی (ع) گاهی آنجا مینشست و مردم حضور مییافتند و امام یا سخنرانی میکرد، یا به سؤالها پاسخ میداد. رحبه نام محلّهای در کوفه نیز بوده است[۲].
رحبه در عصر ظهور
رحبه سرزمین مقدسی است که حضرت مهدی (ع) و اهل بیتش در آن اقامت میگزینند. آنجا اقامتگاه حضرت نوح (ع) بوده است. هیچیک از آل محمد (ص) جز در یک سرزمین مقدس مسکن نمیگزیند و جز در یک سرزمین مقدس به قتل نمیرسد[۳].[۴]
امام صادق (ع) در حدیثی فرمود: گویا سفیانی یا یکی از امیران اوست که به رحبه آمده و در آنجا اردو زده است. جارچی سفیانی ندا میدهد: هر کسی که سر یکی از شیعیان علی (ع) را بیاورد، هزار درهم جایزه میگیرد. در این حال برخی از مردم سر همسایه خود را از تن جدا میکنند و برای گرفتن جایزه نزد او میبرد. در آن روز کسانی که بر شما (در رحبه) حکومت میکنند همگی اولاد نامشروعند و گویا میبینم که مردی نقاب بر چهره زده و شما را تک تک به دام میاندازد، او مردی زنازاده است...[۵].
در حدیث دیگری امام صادق (ع) فرمود: حضرت قائم (ع) پس از قیام به رحبه خواهد آمد. او با پای مبارکش به جایی اشاره میکند و میفرماید اینجا را حفر نمایید. وقتی آن قسمت را حفر میکنند، دوازده هزار زره، شمشیر و کلاه خود از آن مکان بیرون میآورند. سپس حضرت مهدی (ع) دوازه هزار نفر از غلامان عرب و عجم را جمع میکند و آن لباسهای رزم را بر تن آنان میپوشاند و میفرماید هر کسی که چون شما (و بر مذهب و مرام شما) نبود به قتل برسانید[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۳۱۶.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۸۵.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۵؛ الزام الناصب، ص ۱۷۶.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۶۲.
- ↑ بحار الأنوار، ج۵۲، ص۲۱۵.
- ↑ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۳۷ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص۵۵۳.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۳۱۶.