وادی عقیق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = امام حسین | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
وادی به معنای مسیل و | وادی به معنای مسیل و سرزمین گود میان دو کوه یا تپه است. “وادی عقیق”، نام یکی از منزلگاه‌هایی است که [[امام حسین]] {{ع}} پس از [[خروج]] از [[مکه]] از آن گذشته و به سوی “ذات عرق” رفته است. در این محلّ برخی برای [[حج]] [[محرم]] می‌شدند و به [[مکه]] نزدیک‌تر از ذو الحلیفه بوده است<ref>مقتل الحسین، مقرّم، ص۲۰۴، به نقل از معجم البلدان.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۹۱.</ref> | ||
== | ==وادی عقیق== | ||
معروف‌ترین [[وادی]] [[مدینه]] است که در غرب مدینه از شمال تا به جنوب کشیده شده است. گاهی آب این وادی در برخی از فصول بسیار فراوان بوده و مزارع غرب مدینه به سمت جنوب را تأمین کند. این وادی به سه بخش صغیر، کبیر، و اکبر تقسیم شده است<ref>البلدان، یعقوبی، ص۷۶.</ref>. | |||
قسمت اکبر آن در [[اختیار]] [[حضرت علی]]{{ع}} بوده که ۲۳ [[چاه]] در آن حفر کرده بودند. این چاه‌ها در منطقه [[مسجد شجره]] کنونی قرار داشته و به همین جهت هنوز مسجد شجره به «[[مسجد]] ابیار» یا «[[آبار علی]]» معروف است. این سه وادی در ابتدا به [[اقطاع]] «[[بلال بن حارث المزنی]]» در آمد و پس از وی به دست [[ابوبکر]] و [[عمر]] افتاد. | |||
این وادی را وادی [[مبارک]] نیز می‌نامند؛ زیرا که [[رسول خدا]]{{صل}} نسبت به آن [[عنایت ویژه]] داشته است<ref>تاریخ المدینه المنوره، ابن شبه، ج۱، ص۱۴۸.</ref>. نقل شده است که حضرتش فرمود: [[جبرئیل]] شبی از جانب [[خداوند]] برای من [[پیام]] آورد که در این وادی مبارک [[نماز]] بگزار و بگوی: عمره‌ای در [[حج]] است. در کنار این وادی، قصرهای زیادی ساخته شده که بقایای برخی از آنها از جمله [[قصر]] [[سعید بن عاص]] و [[قلعه]] [[عروه بن زبیر]] تا این اواخر وجود داشته است<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، مشعر، ص۱۸۰.</ref>. این وادی یکی از میقات‌های شش‌گانه است که [[زائران]] در آن [[محرم]] می‌شوند. | |||
این وادی در ۹۴ کیلومتری شمال شرقی [[مکه]] بوده، [[میقات]] کسانی است که از راه [[عراق]] و نجد به مکه می‌روند. اوایل این وادی را «[[مسلخ]]» و اواسط آن را «[[غمره]]» و پایان آن را «ذات عِرق» می‌گویند<ref>تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، اصغر قائدان، مشعر، ص۱۶۴.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۱۰۴۷.</ref>. | |||
==پانویس== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
# [[پرونده:IM010703.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|'''محمدنامه''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
[[رده:مسیر حرکت امام حسین]] | |||
{{حرکت امام حسین از مدینه تا کربلا}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۵
مقدمه
وادی به معنای مسیل و سرزمین گود میان دو کوه یا تپه است. “وادی عقیق”، نام یکی از منزلگاه‌هایی است که امام حسین (ع) پس از خروج از مکه از آن گذشته و به سوی “ذات عرق” رفته است. در این محلّ برخی برای حج محرم می‌شدند و به مکه نزدیک‌تر از ذو الحلیفه بوده است[۱].[۲]
وادی عقیق
معروف‌ترین وادی مدینه است که در غرب مدینه از شمال تا به جنوب کشیده شده است. گاهی آب این وادی در برخی از فصول بسیار فراوان بوده و مزارع غرب مدینه به سمت جنوب را تأمین کند. این وادی به سه بخش صغیر، کبیر، و اکبر تقسیم شده است[۳]. قسمت اکبر آن در اختیار حضرت علی(ع) بوده که ۲۳ چاه در آن حفر کرده بودند. این چاه‌ها در منطقه مسجد شجره کنونی قرار داشته و به همین جهت هنوز مسجد شجره به «مسجد ابیار» یا «آبار علی» معروف است. این سه وادی در ابتدا به اقطاع «بلال بن حارث المزنی» در آمد و پس از وی به دست ابوبکر و عمر افتاد.
این وادی را وادی مبارک نیز می‌نامند؛ زیرا که رسول خدا(ص) نسبت به آن عنایت ویژه داشته است[۴]. نقل شده است که حضرتش فرمود: جبرئیل شبی از جانب خداوند برای من پیام آورد که در این وادی مبارک نماز بگزار و بگوی: عمره‌ای در حج است. در کنار این وادی، قصرهای زیادی ساخته شده که بقایای برخی از آنها از جمله قصر سعید بن عاص و قلعه عروه بن زبیر تا این اواخر وجود داشته است[۵]. این وادی یکی از میقات‌های شش‌گانه است که زائران در آن محرم می‌شوند. این وادی در ۹۴ کیلومتری شمال شرقی مکه بوده، میقات کسانی است که از راه عراق و نجد به مکه می‌روند. اوایل این وادی را «مسلخ» و اواسط آن را «غمره» و پایان آن را «ذات عِرق» می‌گویند[۶].[۷].
منابع
پانویس
- ↑ مقتل الحسین، مقرّم، ص۲۰۴، به نقل از معجم البلدان.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۹۱.
- ↑ البلدان، یعقوبی، ص۷۶.
- ↑ تاریخ المدینه المنوره، ابن شبه، ج۱، ص۱۴۸.
- ↑ آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، مشعر، ص۱۸۰.
- ↑ تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، اصغر قائدان، مشعر، ص۱۶۴.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۱۰۴۷.