مدینة النبی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
«مدینه» [[شهر رسول خدا]]{{صل}} است. [[حضرت مهدی]]{{ع}} پس از [[تدبیر امور]] و تنظیم شؤون مردم و [[گزینش]] فرد کارا و پرواپیشه‌ای برای اداره آن منطقه، [[مکه]] را به سوی مدینه ترک می‌کند. اما پس از خروج آن حضرت از مکه، برخی جنایتکاران می‌شورند و برگزیده او برای [[اداره امور]] را به [[قتل]] می‌رسانند. خبر این | «مدینه» [[شهر رسول خدا]]{{صل}} است. [[حضرت مهدی]]{{ع}} پس از [[تدبیر امور]] و تنظیم شؤون مردم و [[گزینش]] فرد کارا و پرواپیشه‌ای برای اداره آن منطقه، [[مکه]] را به سوی مدینه ترک می‌کند. اما پس از خروج آن حضرت از مکه، برخی جنایتکاران می‌شورند و برگزیده او برای [[اداره امور]] را به [[قتل]] می‌رسانند. خبر این جنایت هولناک در میان راه به آن گرامی می‌رسد و به مکه باز می‌گردد و این گروه [[شورش]] را سرکوب نموده و ریشه [[آشوب]] را از بین برمی‌کند و با [[نصب]] [[شخصیت]] دیگری برای اداره امور، به سوی مدینه حرکت می‌نماید. در مدینه به کارهایی دست می‌زند. از جمله این [[کارها]] این است که برخی قبرها را می‌شکافد و جسدها را خارج می‌کند و به [[آتش]] می‌کشد. از [[روایات]] چنین استفاده می‌شود که آن حضرت از [[مدینه منوره]] به سوی [[عراق]] حرکت می‌کند و از کنار رشته‌کوه‌های «[[شمر]]» و «حائل» و «رفحاء» می‌گذرد و آن‌گاه به [[نجف]] می‌رسد<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص۶۷۰.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مدینة النبی است. مدینة النبی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: مدینة النبی در قرآن - مدینة النبی در معارف مهدویت - مدینة النبی در فقه سیاسی - مدینة النبی در معارف و سیره نبوی - مدینة النبی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
«مدینه» شهر رسول خدا(ص) است. حضرت مهدی(ع) پس از تدبیر امور و تنظیم شؤون مردم و گزینش فرد کارا و پرواپیشه‌ای برای اداره آن منطقه، مکه را به سوی مدینه ترک می‌کند. اما پس از خروج آن حضرت از مکه، برخی جنایتکاران می‌شورند و برگزیده او برای اداره امور را به قتل می‌رسانند. خبر این جنایت هولناک در میان راه به آن گرامی می‌رسد و به مکه باز می‌گردد و این گروه شورش را سرکوب نموده و ریشه آشوب را از بین برمی‌کند و با نصب شخصیت دیگری برای اداره امور، به سوی مدینه حرکت می‌نماید. در مدینه به کارهایی دست می‌زند. از جمله این کارها این است که برخی قبرها را می‌شکافد و جسدها را خارج می‌کند و به آتش می‌کشد. از روایات چنین استفاده می‌شود که آن حضرت از مدینه منوره به سوی عراق حرکت می‌کند و از کنار رشته‌کوه‌های «شمر» و «حائل» و «رفحاء» می‌گذرد و آن‌گاه به نجف می‌رسد[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص۶۷۰.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۳۱.
