مدینة النبی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{خرد}} +)) |
(←مقدمه) |
||
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = مدینة النبی | |||
| عنوان مدخل = مدینة النبی | |||
| مداخل مرتبط = [[مدینة النبی در قرآن]] - [[مدینة النبی در معارف مهدویت]] - [[مدینة النبی در فقه سیاسی]] - [[مدینة النبی در معارف و سیره نبوی]] - [[مدینة النبی در تاریخ اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
{{ | == مقدمه == | ||
«مدینه» [[شهر رسول خدا]]{{صل}} است. [[حضرت مهدی]]{{ع}} پس از [[تدبیر امور]] و تنظیم شؤون مردم و [[گزینش]] فرد کارا و پرواپیشهای برای اداره آن منطقه، [[مکه]] را به سوی مدینه ترک میکند. اما پس از خروج آن حضرت از مکه، برخی جنایتکاران میشورند و برگزیده او برای [[اداره امور]] را به [[قتل]] میرسانند. خبر این جنایت هولناک در میان راه به آن گرامی میرسد و به مکه باز میگردد و این گروه [[شورش]] را سرکوب نموده و ریشه [[آشوب]] را از بین برمیکند و با [[نصب]] [[شخصیت]] دیگری برای اداره امور، به سوی مدینه حرکت مینماید. در مدینه به کارهایی دست میزند. از جمله این [[کارها]] این است که برخی قبرها را میشکافد و جسدها را خارج میکند و به [[آتش]] میکشد. از [[روایات]] چنین استفاده میشود که آن حضرت از [[مدینه منوره]] به سوی [[عراق]] حرکت میکند و از کنار رشتهکوههای «[[شمر]]» و «حائل» و «رفحاء» میگذرد و آنگاه به [[نجف]] میرسد<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص۶۷۰.</ref>.<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۱.</ref> | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونهای|مجتبی تونهای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
{{زیارت}} | {{زیارت}} | ||
[[رده: | [[رده:مدینه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۷
مقدمه
«مدینه» شهر رسول خدا(ص) است. حضرت مهدی(ع) پس از تدبیر امور و تنظیم شؤون مردم و گزینش فرد کارا و پرواپیشهای برای اداره آن منطقه، مکه را به سوی مدینه ترک میکند. اما پس از خروج آن حضرت از مکه، برخی جنایتکاران میشورند و برگزیده او برای اداره امور را به قتل میرسانند. خبر این جنایت هولناک در میان راه به آن گرامی میرسد و به مکه باز میگردد و این گروه شورش را سرکوب نموده و ریشه آشوب را از بین برمیکند و با نصب شخصیت دیگری برای اداره امور، به سوی مدینه حرکت مینماید. در مدینه به کارهایی دست میزند. از جمله این کارها این است که برخی قبرها را میشکافد و جسدها را خارج میکند و به آتش میکشد. از روایات چنین استفاده میشود که آن حضرت از مدینه منوره به سوی عراق حرکت میکند و از کنار رشتهکوههای «شمر» و «حائل» و «رفحاء» میگذرد و آنگاه به نجف میرسد[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص۶۷۰.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۳۱.