عفت در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
شرط تحقق احصان که موجب ثبوت حدّ [[قذف]] میباشد، پاک دامنی از [[زنا]] در [[زن]] و لواط در مرد است. بنابر این، قذف زناکار یا لواط کار موجب ثبوت حدّ قذف نخواهد شد.<ref>مفاتیح الشرائع، ج۲، ص:۸۴؛ جواهر الکلام، ج۴۱، ص:۴۱۷ ـ ۴۱۸.</ref>.<ref>[[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۵، صفحه ۴۱۱.</ref> | شرط تحقق احصان که موجب ثبوت حدّ [[قذف]] میباشد، پاک دامنی از [[زنا]] در [[زن]] و لواط در مرد است. بنابر این، قذف زناکار یا لواط کار موجب ثبوت حدّ قذف نخواهد شد.<ref>مفاتیح الشرائع، ج۲، ص:۸۴؛ جواهر الکلام، ج۴۱، ص:۴۱۷ ـ ۴۱۸.</ref>.<ref>[[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۵، صفحه ۴۱۱.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']] | # [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']] | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۲۳
مقدمه
عفت در لغت به معنای خویشتن داری و اظهار نیاز نکردن نزد مردم آمده است[۱] و مراد از آن در شرع، پاک دامنی و خویشتن داری از ارتکاب اعمال ناشایست است؛ از این رو، علمای اخلاق در تعریف آن گفتهاند: عفت عبارت از اعتدال قوه شهوی بدون افراط و تفریط.[۲]
در روایتی، تهتک (پرده دری و افراط در قوّه شهوی) ضدّ عفت بر شمرده شده است.[۳]
عفت و عفاف در روایات، بیشتر بر عفت شکم و فرج اطلاق شده و مراد از آن، بازنگهداشتن آن دو، از شهوات و لذتهای حرام، بلکه از مکروهات و مشتبهات؛ اعم از خوردنی، آشامیدنی و روابط نامشروع، و حتی از مقدمات آنها، همچون تحصیل مال حرام، بوسیدن، لمس کردن و نگاه حرام میباشد.[۴]
فضیلت
عفّت از صفات پسندیده شمرده شده و روایات متعدد آن را ستوده و بر تحصیل آن تأکید کرده است. بر اساس مفاد بعضی روایات، خداوند به عبادتی برتر از عفت شکم و فرج پرستش نشده است.[۵]
کسی که تصمیم بر ازدواج دارد، مستحب است همسری عفیف برگزیند و پاک دامنی او را بر دارایی و ثروتش ترجیح دهد.[۶]
حتی در ازدواج موقت نیز، انتخاب همسری عفیف و مؤمن، استحباب دارد.[۷]
چنان که عفت و پاک دامنی از جمله صفاتی است که مستحب است در انتخاب دایه مدّ نظر ولیّ کودک قرار گیرد.[۸]
شرط تحقق احصان که موجب ثبوت حدّ قذف میباشد، پاک دامنی از زنا در زن و لواط در مرد است. بنابر این، قذف زناکار یا لواط کار موجب ثبوت حدّ قذف نخواهد شد.[۹].[۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ لسان العرب و مجمع البحرین، واژه «عفف».
- ↑ رسائل الشهید الثانی، ج۱، ص:۶۲؛ الوافی، ج۱، ص:۶۶.
- ↑ الکافی (کلینی)، ج۱، ص:۲۱.
- ↑ مرآة العقول، ج۸، ص:۶۶؛ ملاذ الاخیار، ج۱۲، ص:۳۱۰.
- ↑ الکافی (کلینی)، ج۲، ص:۷۹.
- ↑ مستند الشیعة، ج۱۶، ص:۱۴؛ جواهر الکلام، ج۲۹، ص:۳۸.
- ↑ جواهرالکلام، ج۳۰، ص:۱۵۷؛ تحریرالاحکام، ج۳، ص:۵۲۲.
- ↑ جواهر الکلام، ج۲۹، ص:۳۰۶؛ تحریر الوسیلة، ج۲، ص:۲۷۶.
- ↑ مفاتیح الشرائع، ج۲، ص:۸۴؛ جواهر الکلام، ج۴۱، ص:۴۱۷ ـ ۴۱۸.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۵، صفحه ۴۱۱.