همام بن غالب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'جستارهای\sوابسته\s\=\= \{\{مدخل‌های\sوابسته\}\} (.*)\)\n \=\=' به 'جستارهای وابسته == {{مدخل‌های وابسته}} $1) {{پایان مدخل‌های وابسته}} ==') |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخل‌های وابسته}} +{{پایان مدخل وابسته}})) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
{{مدخل‌های وابسته}} | {{مدخل‌های وابسته}} | ||
* [[صعصعه بن ناجیه]] (جد) | * [[صعصعه بن ناجیه]] (جد) | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۴۳
مقدمه
همام بن غالب (فرزدق) شاعری بزرگ و هوادار اهل بیت پیامبر بود که در مدح امام سجّاد(ع)، قصیدۀ بلند خویش را در مکّه سرود (هَذا الَّذي تَعرِفُ البَطحاءُ وَطأَتَهُ...) و به دنبال آن به زندان افتاد و حضرت سجاد (ع) برایش صله‌ای فرستاد. امام حسین(ع) هنگام سفر به سوی عراق، در محلّی به نام صفاح (یا در منزلی دیگر) با فرزدق برخورد کرد که از کوفه می‌آمد. اوضاع کوفه را پرسید، وی جواب داد: دل‌های مردم با تو ولی شمشیرهایشان علیه توست. امام در آنجا بود که این ابیات را خواند: «فان تكن الدّنيا تعدّ نفيسة * فانّ ثواب اللَّه اعلا و انبل و ان تكن الابدان للموت أنشئت * فقتل امرء بالسّيف في اللَّه افضل...»[۱]. فرزدق، سال‌های پس از عاشورا زنده بود و به خانۀ سکینه دختر امام حسین(ع) نیز رفت و آمد داشت و از او صله دریافت می‌کرد. در بادیۀ بصره، در سال ۱۱۰ هجری در صد سالگی از دنیا رفت[۲].
جستارهای وابسته
- صعصعه بن ناجیه (جد)
منابع
پانویس
- ↑ حیاة الامام الحسین، ج۳، ص۶۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۷۱.