تبلیغ در فقه سیاسی

این مدخل زیرشاخهٔ بحث تبلیغ است. تبلیغ از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تبلیغ در قرآن - تبلیغ در فقه سیاسی - تبلیغ در جامعه‌شناسی اسلامی - تبلیغ در معارف و سیره نبوی - تبلیغ در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

تبلیغ، ابلاغ، بلاغ: رساندن پند و پیام، کامل و بالغ‌ شدن، رسیدن به مقصد. در اصل به معنای وصول به حدّ نهایی و مرتبه آخر .

﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ﴾.

نخستین وظیفه رسولان الهی، رساندن پیام هدایت الهی به مردم است. تبلیغ مرحله نهایی پیام‌رسانی است که به معنای وقوع بلاغ در میان مردم است: ﴿أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي﴾.

در فرهنگ سیاسی "توضیح، تبیین و ترویج افکار سیاسی، فلسفی، دینی، فرهنگی، اقتصادی و جز اینها، در بین عده‌ای با استفاده از هر وسیله ارتباطی برای تحت تأثیر قراردادن افکار و عقاید آنها را تبلیغ گویند"

منابع

1. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم