ثار الله: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
جز (←مقدمه) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
یکی از لقب‌های [[سیدالشهداء]] {{ع}} که در زیارتنامه‌های آن حضرت بدان اشاره شده عنوان "[[ثارالله]]" است. یعنی [[خون]] [[خدا]]، خونی که [[صاحب]] آن [[خون]] و | یکی از لقب‌های [[سیدالشهداء]] {{ع}} که در زیارتنامه‌های آن حضرت بدان اشاره شده عنوان "[[ثارالله]]" است. یعنی [[خون]] [[خدا]]، خونی که [[صاحب]] آن [[خون]] و خونخواه آن خداست. | ||
"ابن سیده" می‌گوید: «ثأر»<ref>ابن منظور، جمال الدین محمد، لسان العرب، ج۲، ص۷۷.</ref> به معنای [[خونخواهی]] است و «[[ثائر]]» به معنای [[خونخواه]]. همچنین گفته‌اند که «ثأر» به معنای درخواست سزای جنایت است و «ثائر» کسی است که سزای جنایت و [[خون]] را طلب می‌کند<ref>[[محمد مهدی آصفی|آصفی، محمد مهدی]]، [[بر آستان عاشورا ج۱ (کتاب)|بر آستان عاشورا]]، ج۱، ص ۲۸۸.</ref>. | |||
در [[زیارت عاشورا]] آمده است: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ}}؛ این تعبیر، در زیارت‌های دیگر نیز، از جمله [[زیارت]] مخصوص [[امام حسین]] {{ع}} در اوّل [[رجب]] و نیمه [[رجب]] و [[شعبان]] و [[زیارت]] [[امام حسین]] {{ع}} در روز [[عرفه]] آمده است<ref>مفاتیح الجنان.</ref>. در زیاراتی هم که [[امام صادق]] {{ع}} به عطیّه آموخت، آمده است: {{متن حدیث|وَ أَنَّكَ ثَارُ الله فِي الْأَرْضِ مِنَ الدَّمِ الَّذِي لاَ يُدْرَكُ ثَارُهُ مِنَ الْأَرْضِ إِلاَّ بِأَوْلِيَائِكَ}}<ref>بحار الأنوار، ج۹۸، ص۱۴۸، ۱۶۸، و ۱۸۰.</ref>. شدّت هم‌بستگی و پیوند [[سید الشهدا]] با [[خدا]] به نحوی است که شهادتش همچون ریخته شدن خونی از [[قبیله]] [[خدا]] می‌ماند که جز با [[انتقام‌گیری]] و [[خونخواهی]] [[اولیاء]] [[خدا]]، تقاصّ نخواهد شد. [[القاب]] دیگری نیز مانند "قتیل الله" و "وتر الله" در [[زیارتنامه]] است که گویای همین نکته است. | |||
عنوان [[مقدس]] | اینکه [[امام حسین]] {{ع}} به عنوان [[خون]] [[خدا]] به حساب آمده، اهمیّت جایگاه این [[شهید]] بزرگوار و [[احترام]] [[خون]] [[مقدس]] او را می‌رساند که به ناحق در [[عاشورا]] بر [[زمین]] ریخت و [[انتقام]] آن هنوز گرفته نشده، تا آنکه [[امام]] [[زمان ظهور]] کند و خونخواه آن [[شهید]] بزرگ شود. این [[خون]]، به معنای آن مایع سرخ رنگی که در رگ‌ها جریان دارد نیست، بلکه به معنای خونی است که به عنوان [[حق]]، قابل تقاص و [[خونخواهی]] است و [[حسین بن علی]] {{ع}} خونی [[الهی]] و خدایی است که همه [[پیروان]] [[حق]] و مظلومان [[تاریخ]]، خونخواه اویند. | ||
عنوان [[مقدس]] "ثار الله"، در ادبیات شعری و مرثیه، همچنین در زمینه کارهای خطاطی، نقاشی، طراحی و پوستر هم جای خاصّی داشته و منبع [[الهام]] بخش برای هنرمندان مکتبی بوده است. حتّی هنرمندان قالی باف هم از آن بهره و [[فیض]] برده‌اند. قالی "ثار الله"، اثر برجسته استاد "سید جعفر رشتیان"، نمونه‌ای از آن است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۳۴؛ [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۶۵.</ref>. | |||
[[ | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۱۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام حسین علیه‌السلام است. ثار الله از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ثار الله در لغت - ثار الله در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردیکی از القاب امام حسین (ع)، ثارالله است به معنای خون خدا: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ»، بدان معنا که خون آن حضرت به عنوان حق، قابل تقاص و خونخواهی است و حسین بن علی (ع) خونی الهی و خدایی است که همه پیروان حق و مظلومان تاریخ، خونخواه اویند.
مقدمه
یکی از لقب‌های سیدالشهداء (ع) که در زیارتنامه‌های آن حضرت بدان اشاره شده عنوان "ثارالله" است. یعنی خون خدا، خونی که صاحب آن خون و خونخواه آن خداست.
"ابن سیده" می‌گوید: «ثأر»[۱] به معنای خونخواهی است و «ثائر» به معنای خونخواه. همچنین گفته‌اند که «ثأر» به معنای درخواست سزای جنایت است و «ثائر» کسی است که سزای جنایت و خون را طلب می‌کند[۲].
در زیارت عاشورا آمده است: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ»؛ این تعبیر، در زیارت‌های دیگر نیز، از جمله زیارت مخصوص امام حسین (ع) در اوّل رجب و نیمه رجب و شعبان و زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه آمده است[۳]. در زیاراتی هم که امام صادق (ع) به عطیّه آموخت، آمده است: «وَ أَنَّكَ ثَارُ الله فِي الْأَرْضِ مِنَ الدَّمِ الَّذِي لاَ يُدْرَكُ ثَارُهُ مِنَ الْأَرْضِ إِلاَّ بِأَوْلِيَائِكَ»[۴]. شدّت هم‌بستگی و پیوند سید الشهدا با خدا به نحوی است که شهادتش همچون ریخته شدن خونی از قبیله خدا می‌ماند که جز با انتقام‌گیری و خونخواهی اولیاء خدا، تقاصّ نخواهد شد. القاب دیگری نیز مانند "قتیل الله" و "وتر الله" در زیارتنامه است که گویای همین نکته است.
اینکه امام حسین (ع) به عنوان خون خدا به حساب آمده، اهمیّت جایگاه این شهید بزرگوار و احترام خون مقدس او را می‌رساند که به ناحق در عاشورا بر زمین ریخت و انتقام آن هنوز گرفته نشده، تا آنکه امام زمان ظهور کند و خونخواه آن شهید بزرگ شود. این خون، به معنای آن مایع سرخ رنگی که در رگ‌ها جریان دارد نیست، بلکه به معنای خونی است که به عنوان حق، قابل تقاص و خونخواهی است و حسین بن علی (ع) خونی الهی و خدایی است که همه پیروان حق و مظلومان تاریخ، خونخواه اویند.
عنوان مقدس "ثار الله"، در ادبیات شعری و مرثیه، همچنین در زمینه کارهای خطاطی، نقاشی، طراحی و پوستر هم جای خاصّی داشته و منبع الهام بخش برای هنرمندان مکتبی بوده است. حتّی هنرمندان قالی باف هم از آن بهره و فیض برده‌اند. قالی "ثار الله"، اثر برجسته استاد "سید جعفر رشتیان"، نمونه‌ای از آن است[۵].
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن منظور، جمال الدین محمد، لسان العرب، ج۲، ص۷۷.
- ↑ آصفی، محمد مهدی، بر آستان عاشورا، ج۱، ص ۲۸۸.
- ↑ مفاتیح الجنان.
- ↑ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۱۴۸، ۱۶۸، و ۱۸۰.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۳۴؛ فرهنگ‌نامه دینی، ص۶۵.