حجة الوداع از دیدگاه اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
درباره تعیین رخداد در [[روز عرفه]] نیز [[اهل سنت]] بر دو قول‌اند؛ برخی با استناد به [[روایت]] [[ابن عباس]] و [[سدی]] [[اکمال دین]] را به | درباره تعیین رخداد در [[روز عرفه]] نیز [[اهل سنت]] بر دو قول‌اند؛ برخی با استناد به [[روایت]] [[ابن عباس]] و [[سدی]] [[اکمال دین]] را به نزول تمام [[فرایض]] از جانب [[خدا]] دانسته، می‌گویند: «چون [[مسلمانان]] [[حج]] گزاردند و پس از آن هیچ حکمی دیگر از فرایض بر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} نازل نشد، [[دین کامل]] گردید»<ref>طبری، جامع البیان، ج۶، ص۷۹.</ref>. | ||
«چون [[مسلمانان]] [[حج]] گزاردند و پس از آن هیچ حکمی دیگر از فرایض بر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} نازل نشد، [[دین کامل]] گردید»<ref>طبری، جامع البیان، ج۶، ص۷۹.</ref>. | |||
قول دوم می‌گوید: | قول دوم می‌گوید: «مراد از اکمال دین، پایان یافتن تمام فرایض در [[حجة الوداع]] نیست، بلکه به معنای اتمام معظم فرایض و [[حلال]] و حرام‌هاست، لکن چون در حجة الوداع مشرکی با مسلمانان در [[طواف]] شرکت نداشت و طواف [[مشرکان]] به صورت عریان نیز پایان یافته بود، [[قرآن]] از این رخداد با عنوان اکمال دین یاد کرده است»<ref>قرطبی، تفسیر قرطبی، ج۶، ص۶۲.</ref>. [[ابن عطیه اندلسی]] و [[قرطبی]] این قول را رأی جمهور اهل سنت می‌دانند<ref>ر. ک: ابن عطیة، المحرر الوجیز، ج۲، ص۱۵۴؛ قرطبی، تفسیر قرطبی، ج۶، ص۶۲.</ref>.<ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[بررسی تطبیقی تفسیر آیات ولایت (کتاب)|بررسی تطبیقی تفسیر آیات ولایت]]، ص ۱۹۲.</ref> | ||
«مراد از اکمال دین، پایان یافتن تمام فرایض در [[حجة الوداع]] نیست، بلکه به معنای اتمام معظم فرایض و [[حلال]] و حرام‌هاست، لکن چون در حجة الوداع مشرکی با مسلمانان در [[طواف]] شرکت نداشت و طواف [[مشرکان]] به صورت عریان نیز پایان یافته بود، [[قرآن]] از این رخداد با عنوان اکمال دین یاد کرده است»<ref>قرطبی، تفسیر قرطبی، ج۶، ص۶۲.</ref>. | |||
[[ابن عطیه اندلسی]] و [[قرطبی]] این قول را | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۱: | خط ۱۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:حجة الوداع]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث حجة الوداع است. حجة الوداع از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حجة الوداع در قرآن - حجة الوداع در تاریخ اسلامی - حجة الوداع در فقه سیاسی - حجة الوداع در معارف و سیره نبوی - حجة الوداع در معارف و سیره فاطمی - حجة الوداع در معارف و سيره علوی - حجة الوداع از دیدگاه اهل سنت - پرسش مرتبط نداردمقدمه
درباره تعیین رخداد در روز عرفه نیز اهل سنت بر دو قول‌اند؛ برخی با استناد به روایت ابن عباس و سدی اکمال دین را به نزول تمام فرایض از جانب خدا دانسته، می‌گویند: «چون مسلمانان حج گزاردند و پس از آن هیچ حکمی دیگر از فرایض بر پیامبر اکرم (ص) نازل نشد، دین کامل گردید»[۱].
قول دوم می‌گوید: «مراد از اکمال دین، پایان یافتن تمام فرایض در حجة الوداع نیست، بلکه به معنای اتمام معظم فرایض و حلال و حرام‌هاست، لکن چون در حجة الوداع مشرکی با مسلمانان در طواف شرکت نداشت و طواف مشرکان به صورت عریان نیز پایان یافته بود، قرآن از این رخداد با عنوان اکمال دین یاد کرده است»[۲]. ابن عطیه اندلسی و قرطبی این قول را رأی جمهور اهل سنت می‌دانند[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ طبری، جامع البیان، ج۶، ص۷۹.
- ↑ قرطبی، تفسیر قرطبی، ج۶، ص۶۲.
- ↑ ر. ک: ابن عطیة، المحرر الوجیز، ج۲، ص۱۵۴؛ قرطبی، تفسیر قرطبی، ج۶، ص۶۲.
- ↑ نجارزادگان، فتح‌الله، بررسی تطبیقی تفسیر آیات ولایت، ص ۱۹۲.