دعوت اجتماعی معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'ج۱، ص:' به 'ج۱، ص')
 
(۴۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{مدخل مرتبط
{{ولایت}}
| موضوع مرتبط = فلسفه بعثت
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل  = [[دعوت اجتماعی]]
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[فلسفه بعثت]]''' و مرتبط با مباحث '''[[تبلیغ]]'''، '''[[دعوت پیامبر]]''' و '''[[وظایف پیامبر]]''' است. "'''[[دعوت اجتماعی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| مداخل مرتبط =  
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  =  
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[دعوت اجتماعی معصوم در قرآن]] | [[دعوت اجتماعی معصوم در حدیث]] | [[دعوت اجتماعی معصوم در کلام اسلامی]]</div>
}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[دعوت اجتماعی معصوم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


'''دعوت اجتماعی معصوم''' یکی از [[اهداف ارسال رسولان الهی]] و [[تبلیغ رسالت الهی]] است.
'''دعوت اجتماعی معصوم''' یکی از [[اهداف ارسال رسولان الهی]] و [[تبلیغ رسالت الهی]] است.


==مقدمه==
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:right; font-size: 90%; font-weight: normal;">{{همچنین|دعوت پیامبر}}</div>
{{همچنین|دعوت پیامبر}}
*[[پیامبران الهی]] با وجود این که هر یک متناسب با شرایط مکانی و زمانی و مقتضیات عصر خود وظایفی برعهده داشتند لکن از سنت‌های ثابتی پیروی می‌کردند و اصول مشترکی در [[دعوت]] ایشان حاکم بود. این اصول کلی و مشترک از یک سو ما را به خطوط اساسی [[ادیان الهی]] آشنا می‌سازد و از سوی دیگر [[حقانیت]] [[دعوت]] آنان را آشکار می‌کند. در آیاتی از [[قرآن کریم]] به این مطلب اشاره شده است؛ مانند: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ }}﴾}}<ref> میان هیچ‌یک از آنان فرق نمی‌نهیم و ما فرمانبردار اوییم؛ سوره بقره، آیه:۱۳۶.</ref> یا {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ }}﴾}}<ref> میان هیچ یک از پیامبران وی، فرق نمی‌نهیم؛ سوره بقره، آیه:۲۸۵.</ref> [[آیات]] تأکید می‌کند [[مؤمنان واقعی]] کسانی هستند که میان [[پیامبران الهی]] تفاوتی نمی‌گذارند و به [[تعلیمات]] همه آنان [[ایمان]] دارند و این گواه روشنی است بر یگانگی اصول کلی [[تعلیمات انبیا]] و به همین دلیل کسی که [[نبوت]] یک [[پیامبر]] را [[انکار]] کند مثل آن است که [[نبوت]] همه [[انبیا]] را نپذیرفته است. [[قرآن]] در مورد [[قوم ثمود]] و [[قوم لوط|لوط]] می‌فرماید همه [[رسولان]] را [[تکذیب]] می‌کردند<ref>سوره شعراء، آیه: ۱۴۱ و ۱۶۰.</ref> با اینکه این دو قوم هر کدام بیش از یک [[پیامبر]] نداشتند و این به آن دلیل است که دعوت یک [[پیامبر]] دعوت همه [[انبیا]] است<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص۸۶.</ref>.
[[پیامبران الهی]] با وجود این که هر یک متناسب با شرایط مکانی و زمانی و مقتضیات عصر خود وظایفی برعهده داشتند لکن از سنت‌های ثابتی [[پیروی]] می‌کردند و اصول مشترکی در [[دعوت]] ایشان [[حاکم]] بود. این اصول کلی و مشترک از یک سو ما را به خطوط اساسی [[ادیان الهی]] آشنا می‌سازد و از سوی دیگر [[حقانیت]] [[دعوت]] آنان را آشکار می‌کند. در آیاتی از [[قرآن کریم]] به این مطلب اشاره شده است؛ مانند: {{متن قرآن|لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ }}<ref> میان هیچ‌یک از آنان فرق نمی‌نهیم و ما فرمانبردار اوییم؛ سوره بقره، آیه۱۳۶.</ref> یا {{متن قرآن|لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ }}<ref> میان هیچ یک از پیامبران وی، فرق نمی‌نهیم؛ سوره بقره، آیه۲۸۵.</ref> [[آیات]] تأکید می‌کند [[مؤمنان واقعی]] کسانی هستند که میان [[پیامبران الهی]] تفاوتی نمی‌گذارند و به [[تعلیمات]] همه آنان [[ایمان]] دارند و این [[گواه]] روشنی است بر [[یگانگی]] اصول کلی [[تعلیمات انبیا]] و به همین [[دلیل]] کسی که [[نبوت]] یک [[پیامبر]] را [[انکار]] کند مثل آن است که [[نبوت]] همه [[انبیا]] را نپذیرفته است. [[قرآن]] در مورد [[قوم ثمود]] و [[قوم لوط|لوط]] می‌فرماید همه [[رسولان]] را [[تکذیب]] می‌کردند<ref>سوره شعراء، آیه ۱۴۱ و ۱۶۰.</ref> با اینکه این دو [[قوم]] هر کدام بیش از یک [[پیامبر]] نداشتند و این به آن [[دلیل]] است که [[دعوت]] یک [[پیامبر]] [[دعوت]] همه [[انبیا]] است<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[انبیا (مقاله)|مقاله «انبیا»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۴۸۷-۴۹۳.</ref>.
* از جمله دعوتهای اجتماعی [[پیامبران]] و [[امامان]] [[معصوم]]:
** [[دعوت به عدالت اجتماعی]]: یکی دیگر از این اصول اساسی است<ref>سوره حدید، آیه:۲۵.</ref> زیرا بدون [[اقامه قسط]] و [[عدالت اجتماعی]] هرگز [[جامعه بشری]] به اهداف نهایی خود یعنی [[تکامل معنوی]] نخواهد رسید<ref> المیزان، ج۱۹، ص ۱۷۱.</ref><ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص۸۶.</ref>.
** [[شکستن سنت‌های غلط]]: که مایه انحراف و عقب ماندگی [[جوامع بشری]] است نیز از اصول کلی [[دعوت انبیا]] بوده است. چون برنامه اصلی همه [[انبیا]] [[تعلیم]] [[کتاب]] و [[حکمت]] و تحقیق درباره معارف آنهاست و [[جهل زدایی]] و [[رفع تقلید]] مقدمه ضروری هرگونه [[تعلیم]] و تحقیق به شمار می‌رود از این رو [[پیامبران]] با [[تقلید باطل]] و [[جهل]] و [[سنت های نادرست]] مبارزه کردند [[آیات]] متعدد [[قرآن]]<ref>سوره بقره، آیه:۱۷۰؛ سوره مائده، آیه:۱۰۴؛ سوره اعراف، آیه:۲۸؛ سوره لقمان، آیه:۲۱ و سوره زخرف، آیه:۲۰ـ ۲۴.</ref> نشان می‌دهد مبارزه با تقلید کورکورانه سیره قطعی هر [[پیامبر]] بوده و از لوازم رسالت عامه به شمار می‌رود. قرآن کریم از پیامبران نقل می‌کند که به قوم خویش می‌گفتند سخن ما را بسنجید اگر بهتر از سخن پیشینیان شما بود آن گاه بپذیرید و این نشان می‌دهد که دعوت به عقل و برهان و پرهیز از وهم و گمان، سنت مشترک همه [[انبیا]] بوده است <ref>سوره انعام، آیه:۵۷ و سوره یوسف، آیه:۱۰۸.</ref><ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص۸۶.</ref>.


==مصادیق دعوت اجتماعی معصوم==
از جمله [[دعوتهای اجتماعی]] [[پیامبران]] و [[امامان]] [[معصوم]]:
# [[دعوت به عدالت اجتماعی]]: یکی دیگر از این اصول اساسی است<ref>سوره حدید، آیه۲۵.</ref> زیرا بدون [[اقامه قسط]] و [[عدالت اجتماعی]] هرگز [[جامعه بشری]] به اهداف نهایی خود یعنی [[تکامل معنوی]] نخواهد رسید<ref> المیزان، ج۱۹، ص ۱۷۱.</ref>.<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[انبیا (مقاله)|مقاله «انبیا»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۴۸۷-۴۹۳.</ref>.
# [[شکستن سنت‌های غلط]]: که مایه [[انحراف]] و عقب ماندگی [[جوامع بشری]] است نیز از اصول کلی [[دعوت انبیا]] بوده است. چون برنامه اصلی همه [[انبیا]] [[تعلیم]] کتاب و [[حکمت]] و تحقیق درباره [[معارف]] آنهاست و [[جهل‌زدایی]] و [[رفع تقلید]] مقدمه ضروری هرگونه [[تعلیم]] و تحقیق به شمار می‌رود از این رو [[پیامبران]] با [[تقلید باطل]] و [[جهل]] و [[سنت‌های نادرست]] [[مبارزه]] کردند [[آیات]] متعدد [[قرآن]]<ref>سوره بقره، آیه۱۷۰؛ سوره مائده، آیه۱۰۴؛ سوره اعراف، آیه۲۸؛ سوره لقمان، آیه۲۱ و سوره زخرف، آیه۲۰ـ ۲۴.</ref> نشان می‌دهد [[مبارزه]] با [[تقلید کورکورانه]] [[سیره]] قطعی هر [[پیامبر]] بوده و از لوازم [[رسالت]] [[عامه]] به شمار می‌رود. [[قرآن کریم]] از [[پیامبران]] [[نقل]] می‌کند که به [[قوم]] خویش می‌گفتند سخن ما را بسنجید اگر بهتر از سخن پیشینیان شما بود آن گاه بپذیرید و این نشان می‌دهد که [[دعوت]] به [[عقل]] و [[برهان]] و [[پرهیز]] از [[وهم]] و [[گمان]]، [[سنت]] مشترک همه [[انبیا]] بوده است <ref>سوره انعام، آیه۵۷ و سوره یوسف، آیه۱۰۸.</ref><ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[انبیا (مقاله)|مقاله «انبیا»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۴۸۷-۴۹۳.</ref>.
 
== مصادیق [[دعوت اجتماعی معصوم]] ==
# [[دعوت به عدالت اجتماعی]]؛
# [[دعوت به عدالت اجتماعی]]؛
# [[دعوت به شکستن سنت‌های غلط]]؛
# [[دعوت به شکستن سنت‌های غلط]]؛
خط ۲۶: خط ۲۴:
# [[دعوت به آزادی هدفمند]]؛
# [[دعوت به آزادی هدفمند]]؛


==منابع==
== جستارهای وابسته ==
* [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه کلام اسلامی ج۱''']]؛
{{مدخل وابسته}}
 
==جستارهای وابسته==
{{پرسش‌های وابسته}}
{{ستون-شروع|7}}  
* [[برپا داشتن حجت]]
* [[برپا داشتن حجت]]
* [[اتمام حجت]]
* [[اتمام حجت]]
خط ۵۷: خط ۵۱:
* [[نوید و بیم دادن]]
* [[نوید و بیم دادن]]
* [[فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران]]
* [[فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران]]
{{پایان}}
{{پایان مدخل وابسته}}
{{پایان}}
 
==پرسش‌های وابسته==
{{فهرست پرسش‌ها}}
{{ستون-شروع|2}}
 
{{پایان}}
{{پایان}}
 
=='''[[:رده:آثار نبوت|منبع‌شناسی جامع نبوت]]'''==
{{فهرست پرسش‌ها}}
{{ستون-شروع|3}}
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های نبوت|کتاب‌شناسی نبوت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های نبوت|مقاله‌شناسی نبوت]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های نبوت|پایان‌نامه‌شناسی نبوت]].
{{پایان}}
{{پایان}}


{{نبوت شناسی}}
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[انبیا (مقاله)|مقاله «انبیا»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه کلام اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}


[[رده:مدخل‌های اصلی دانشنامه]]
[[رده:فلسفه نبوت]]
[[رده:نبوت]]
[[رده:دعوت]]
[[رده:رسالت]]
[[رده:تبلیغ]]
[[رده:دعوت اجتماعی معصوم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۱

دعوت اجتماعی معصوم یکی از اهداف ارسال رسولان الهی و تبلیغ رسالت الهی است.

مقدمه

پیامبران الهی با وجود این که هر یک متناسب با شرایط مکانی و زمانی و مقتضیات عصر خود وظایفی برعهده داشتند لکن از سنت‌های ثابتی پیروی می‌کردند و اصول مشترکی در دعوت ایشان حاکم بود. این اصول کلی و مشترک از یک سو ما را به خطوط اساسی ادیان الهی آشنا می‌سازد و از سوی دیگر حقانیت دعوت آنان را آشکار می‌کند. در آیاتی از قرآن کریم به این مطلب اشاره شده است؛ مانند: ﴿لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ [۱] یا ﴿لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ [۲] آیات تأکید می‌کند مؤمنان واقعی کسانی هستند که میان پیامبران الهی تفاوتی نمی‌گذارند و به تعلیمات همه آنان ایمان دارند و این گواه روشنی است بر یگانگی اصول کلی تعلیمات انبیا و به همین دلیل کسی که نبوت یک پیامبر را انکار کند مثل آن است که نبوت همه انبیا را نپذیرفته است. قرآن در مورد قوم ثمود و لوط می‌فرماید همه رسولان را تکذیب می‌کردند[۳] با اینکه این دو قوم هر کدام بیش از یک پیامبر نداشتند و این به آن دلیل است که دعوت یک پیامبر دعوت همه انبیا است[۴].

از جمله دعوتهای اجتماعی پیامبران و امامان معصوم:

  1. دعوت به عدالت اجتماعی: یکی دیگر از این اصول اساسی است[۵] زیرا بدون اقامه قسط و عدالت اجتماعی هرگز جامعه بشری به اهداف نهایی خود یعنی تکامل معنوی نخواهد رسید[۶].[۷].
  2. شکستن سنت‌های غلط: که مایه انحراف و عقب ماندگی جوامع بشری است نیز از اصول کلی دعوت انبیا بوده است. چون برنامه اصلی همه انبیا تعلیم کتاب و حکمت و تحقیق درباره معارف آنهاست و جهل‌زدایی و رفع تقلید مقدمه ضروری هرگونه تعلیم و تحقیق به شمار می‌رود از این رو پیامبران با تقلید باطل و جهل و سنت‌های نادرست مبارزه کردند آیات متعدد قرآن[۸] نشان می‌دهد مبارزه با تقلید کورکورانه سیره قطعی هر پیامبر بوده و از لوازم رسالت عامه به شمار می‌رود. قرآن کریم از پیامبران نقل می‌کند که به قوم خویش می‌گفتند سخن ما را بسنجید اگر بهتر از سخن پیشینیان شما بود آن گاه بپذیرید و این نشان می‌دهد که دعوت به عقل و برهان و پرهیز از وهم و گمان، سنت مشترک همه انبیا بوده است [۹][۱۰].

مصادیق دعوت اجتماعی معصوم

  1. دعوت به عدالت اجتماعی؛
  2. دعوت به شکستن سنت‌های غلط؛
  3. دعوت به وحدت (پرهیز از تفرقه
  4. دعوت به برپایی عدل؛
  5. دعوت به رهبری امام عادل؛
  6. دعوت به آزادی هدفمند؛

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. میان هیچ‌یک از آنان فرق نمی‌نهیم و ما فرمانبردار اوییم؛ سوره بقره، آیه۱۳۶.
  2. میان هیچ یک از پیامبران وی، فرق نمی‌نهیم؛ سوره بقره، آیه۲۸۵.
  3. سوره شعراء، آیه ۱۴۱ و ۱۶۰.
  4. اصغری، محمد جواد، مقاله «انبیا»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱ ص ۴۸۷-۴۹۳.
  5. سوره حدید، آیه۲۵.
  6. المیزان، ج۱۹، ص ۱۷۱.
  7. اصغری، محمد جواد، مقاله «انبیا»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱ ص ۴۸۷-۴۹۳.
  8. سوره بقره، آیه۱۷۰؛ سوره مائده، آیه۱۰۴؛ سوره اعراف، آیه۲۸؛ سوره لقمان، آیه۲۱ و سوره زخرف، آیه۲۰ـ ۲۴.
  9. سوره انعام، آیه۵۷ و سوره یوسف، آیه۱۰۸.
  10. اصغری، محمد جواد، مقاله «انبیا»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱ ص ۴۸۷-۴۹۳.