الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[علائم و نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)|علائم و نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟]]'''</big></div>
'''[[مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)]]''' <span class="nomobile">
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3>
پرونده: 11196.jpg|''[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح]]''|link= محمد تقی مصباح یزدی
پرونده: 769540432.jpg|''[[عبدالله جوادی آملی|جوادی]]''|link= عبدالله جوادی آملی
پرونده: 304464.jpg|''[[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی]]''|link= سید محمد تقی موسوی اصفهانی
پرونده: 373589.jpg|''[[سید علی حسینی میلانی|میلانی]]''|link= سید علی حسینی میلانی
پرونده: 1100229.jpg|''[[محمد ظهوری‌فر|ظهوری‌فر]]''|link= محمد ظهوری‌فر
</gallery>
 
یکی از مهم‌ترین تکالیف مؤمنان پس از [[معرفت به خدا]] و [[رسول]] او، [[معرفت]] و [[شناخت امام]] [[معصوم]]{{ع}} است. این شناخت نسبت به امام [[غائب]] در جایگاه ویژه‌‌ای قرار می‌‌گیرد؛ زیرا در [[زمان غیبت]] [[امام]]، [[شبهه‌ها]] و فتنه‌های فراوانی وجود دارد و برای [[رهایی]] از این [[فتنه‌ها]] شخص [[منتظر]] به چند نوع [[شناخت]] احتیاج دارد؛ از جمله شناخت [[حق و باطل]] و مهم‌‌تر از این دو شناخت، شناخت [[حجت]] خداست تا گرفتار فتنه‌های کور نشوند؛ به همین دلیل [[روایات]] فراوانی از ناحیۀ [[معصومان]] نسبت به خصوصیات جسمی، اطلاعات نسبی، حوادث پیش و بعد از ظهور ایشان [[امام عصر]] آمده است. برپایه [[حدیثی]] از [[امام صادق]]{{ع}} کمترین درجۀ معرفت به [[امامان معصوم]] از جمله امام عصر، چه در امور تشریعی و چه امور [[تکوینی]]، این است که بدانیم و [[باور]] داشته باشیم آنان همسنگ با [[پیامبر]]{{صل}} هستند و تنها تفاوت آنها در مسئلۀ [[نبوت]] است؛ یعنی امام نمی‌تواند [[نبی]] باشد.
 
معرفت پیدا کردن به [[امام]] شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی حضرت، مثل امامت، [[عصمت]]، [[علم]]، [[حیات]]، طول عمر و [[اندیشیدن]] در کلمات و [[اوامر]] و [[تأمل]] در [[حکمت]] نام‌ها و [[نشانه‌ها]] و [[علائم ظهور]] و نیز دانستن سبب و حکمت غیبت پر رمز و راز ایشان می‌‌شود.


<gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
دو راه برای [[شناخت]] امامان معصوم{{ع}} از جمله امام عصر{{ع}} وجود دارد:
{{ستون-شروع|2}}
# '''معرفت علمی''': این [[معرفت]] از طریق [[تجربه]]، حال چه تجربه شخصی و یا از تجارب بزرگان و یا مطالعه‌ کتاب‌ و یا [[روایات]] مختلفی که درباره شناخت امامان معصوم{{ع}} وارده شده حاصل می‌‌شود.
پرونده:13681056.jpg|95px|''[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی نسب]]''
# '''معرفت قلبی و [[روحی]]''': این معرفت از طریق [[الهام]] و [[دعا]] و [[توسل]] (مخصوصا توسل به خود امام عصر) حاصل می‌‌شود.
پرونده:136863.JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''
پرونده:Pic2391.jpg|''[[مهدی یوسفیان|یوسفیان]]''
پرونده:1404.jpg|95px|''[[مهدی علی‌پور|علی‌پور]]''
{{پایان}}
</gallery>


*نشانه‌های قطعی و حتمی [[ظهور]]، نشانه‌هایی است که بدون تردید [[هنگام ظهور]] [[امام زمان]]{{ع}} رخ می‌دهد و به هیچ قید و شرطی [[مقید]] و مشروط نیست. زمان دقیق پیدایش این [[علائم]]، اندکی [[پیش از ظهور]] و اوایل [[قیام]] [[حضرت]] است. لذا با توجه به اینکه برخی از [[نشانه‌ها]] همزمان و برخی [[پس از ظهور]] اتفاق می‌افتد مناسب آن است که گفته شود [[نشانه‌های حتمی]] [[قیام]]، چه آنکه در روایتی آمده است: {{متن حدیث|خَمْسٌ قَبْلَ قِیَامِ الْقَائِمِ}}
شناخت امام در هر عصر و زمانی ضروری است؛ اهمیت [[شناخت امام]] به‌‌گونه‌‌ای است که اگر شخصی به‌‌دنبال [[شناخت]] امامش نباشد و بمیرد، مرگش، [[مرگ جاهلی]] عنوان شده است. نکته مهم‌‌تر این است که [[شناخت امام مهدی]] در دوران غیبت [[امام]]، اهمیتش دوچندان می‌‌شود؛ زیرا در [[زمان غیبت]]، به‌‌دلیل عدم دسترسی [[مردم]] به امام، دشواری‌‌ها، فتنه‌‌ها و [[شبهات]] فراوانی وجود دارد؛ ازاین‌‌رو برای گُم نشدن از مسیر درست و راستین، شناخت حقیقی امام [[مهدی]] بسیار حائز اهمیت است و از وظایف اصلی منتظران [[امام مهدی]] به‌‌شمار می‌‌آید این شناخت ابعاد وسیعی چون شناخت نسب و ویژگی‌‌های شخصیتی و [[رفتاری]] امام، [[عصمت]]، شناخت نشانه‌‌های ظهور و [[آخرالزمان]] و... را شامل می‌‌شود.
*محققان، بر اساس [[روایات]] و آنچه مشهور است پنج نشانه را از نشانه‌های قطعی می‌دانند: [[قیام]] مرد [[یمنی]]، [[قیام]] [[سفیانی]]، [[ندای آسمانی]]، [[فرو رفتن سفیانی در سرزمین بیداء]] و [[قتل نفس زکیه]]. البته برخی [[روایات]] موارد دیگری را هم جزء [[علائم حتمیه]] نام برده‌اند لکن آنچه مشهور است که از [[نشانه‌های حتمی]] است همین پنج مورد است.
*[[روایات]] فراوانی در این زمینه وجود دارد، برخی از آنها عبارتند از:
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «[[پیش از ظهور]] [[قائم]]{{ع}} پنج نشانه حتمی است: [[خروج]] [[یمانی]] و [[سفیانی]] و [[صیحه آسمانی]]، [[قتل نفس زکیه]] و [[فرو رفتن در بیابان]].
#ایشان در روایتی دیگر فرمودند: «[[ندای آسمانی]] از نشانه‌های قطعی است و [[سفیانی]] در شمار [[علائم حتمی]] جای دارد و [[قیام]] مردی از [[یمن]] و [[کشته شدن نفس زکیه]] تردید‌ناپذیر است». و...
*در ذیل به بررسی مختصر [[علائم حتمیه]] پرداخته می‌شود:
# '''[[خروج سفیانی]]:''' در [[روایات]] آمده است پیش از [[قیام]] [[حضرت مهدی]]{{ع}}، مردی از [[نسل]] [[ابوسفیان]] در منطقه [[شام]] [[خروج]] می‌کند و با [[تظاهر]] به [[دینداری]]، گروه زیادی از [[مسلمانان]] را [[فریب]] می‌دهد و بخش گسترده‌ای از [[سرزمین‌های اسلامی]] را به [[تصرف]] خود در می‌آورد. او بر مناطق پنج‌گانۀ-[[شام]]، [[حمص]]، [[فلسطین]]، [[اردن]]، قنسرین و منطقه [[عراق]]-سیطره می‌یابد و در [[کوفه]] و [[نجف]]، به [[قتل عام شیعیان]] می‌پردازد و برای کشتن و یافتن آنان جایزه تعیین می‌کند مدت [[حکومت]] او نه [[ماه]] است. وی آنگاه که از [[ظهور]] [[حضرت حجت]]{{ع}} [[آگاه]] می‌گردد، با سپاهی [[عظیم]] به [[جنگ]] وی می‌رود و در منطقۀ "[[بیداء]]" بین [[مکه]] و [[مدینه]] با [[سپاه امام]] برخورد می‌کند و به امر [[خدا]]، همۀ [[لشکریان]] وی-به جز چند نفر-در [[زمین]] فرو می‌روند و هلاک می‌شوند
# '''[[خسف در بیداء]]:''' از [[روایات]] [[نشانه‌های ظهور]] استفاده می‌شود: فرو برده شدن در [[سرزمین بیداء]]-که از آن به "[[خسف در بیداء]]" یاد شده است-از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] [[امام مهدی]]{{ع}} شمرده شده است. این نشانه در احادیثی که دربارۀ [[سفیانی]] سخن گفته‌اند، فراوان ذکر شده است. [[خسف]] به [[بیداء]] آن است که [[سفیانی]] با لشکری [[عظیم]] به قصد [[جنگ]] با [[حضرت مهدی]]{{ع}} عازم [[مکه]] می‌شود؛ اما در بین [[مکه]] و [[مدینه]]-در محلی که به سرزمین "[[بیداء]]" معروف است-به گونه‌ای [[معجزه]] آسا، به امر [[خداوند]]، در [[دل]] [[زمین]] فرو می‌روند.
# '''[[قیام یمانی]]:''' یکی دیگر از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] [[حضرت مهدی]]{{ع}}، [[خروج]] سرداری از اهل [[یمن]] است که [[مردم]] را به [[حق]] و [[عدل]] [[دعوت]] می‌کند. [[روایات]] فراوانی در این باره وجود دارد مانند اینکه [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: «[[خروج سفیانی]] و [[یمانی]] و [[خراسانی]] در یک سال و یک [[ماه]] و یک روز واقع خواهد شد؛ با [[نظام]] و ترتیبی همچون [[نظام]] یک رشته که به بند کشیده شده است.  در میان [[پرچم‌ها]] راهنماتر از [[پرچم یمانی]] نباشد که آن [[پرچم هدایت]] است؛  چون [[یمانی]] [[خروج]] کرد، به سوی او بشتاب که همانا [[پرچم]] او [[پرچم هدایت]] است. هیچ مسلمانی را روا نباشد که با آن [[پرچم]] مقابله کند. پس هر کس چنین کند او از اهل [[آتش]] است؛ زیرا او به سوی [[حق]] و راه مستقیم فرا می‌خواند».
# '''[[قتل نفس زکیه]]:''' از [[روایات]] استفاده می‌شود [[در آستانه ظهور]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} در گیر و دار [[مبارزات]] [[زمینه‌ساز]] [[انقلاب]] [[مهدی]]{{ع}}، فردی [[پاک]] باخته و [[مخلص]]، در راه [[امام]]{{ع}} می‌کوشد و مظلومانه کشته می‌شود. این رخداد [[عظیم]]، طبق بیان [[روایات]] بین [[رکن و مقام]]-در [[بهترین]] مکان‌های [[زمین]]-اتفاق می‌افتد. فرد یادشده از [[اولاد]] [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} است.
# '''[[ندای آسمانی]]:''' "ندا" در لغت به معنای بلند شدن صدا و [[ظهور]] آن است و گاهی فقط به صدا اطلاق می‌شود. در اینجا منظور از [[ندای آسمانی]]، صدایی است که [[در آستانۀ ظهور]] [[امام مهدی]]{{ع}} از [[آسمان]] شنیده می‌شود و همه [[مردم]]، آن را می‌شنوند. [[امام باقر]]{{ع}} در این باره می‌فرماید: «ندا کننده‌ای از [[آسمان]]، نام [[قائم]] را ندا می‌کند، پس هر که در [[شرق]] و [[غرب]] است، آن را می‌شنود، از [[وحشت]] این صدا، خوابیده‌ها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش می‌ایستند. [[رحمت خدا]] بر کسی که از این صدا [[عبرت]] گیرد و آن را [[اجابت]] کند؛ زیرا صدای نخست، صدای [[جبرئیل]] [[روح]] الامین است.


<div class="readmoreButton">[[علائم و نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
<div class="mainpage_box_more">[[مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)|ادامه]]</div>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۴

مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)

یکی از مهم‌ترین تکالیف مؤمنان پس از معرفت به خدا و رسول او، معرفت و شناخت امام معصوم(ع) است. این شناخت نسبت به امام غائب در جایگاه ویژه‌‌ای قرار می‌‌گیرد؛ زیرا در زمان غیبت امام، شبهه‌ها و فتنه‌های فراوانی وجود دارد و برای رهایی از این فتنه‌ها شخص منتظر به چند نوع شناخت احتیاج دارد؛ از جمله شناخت حق و باطل و مهم‌‌تر از این دو شناخت، شناخت حجت خداست تا گرفتار فتنه‌های کور نشوند؛ به همین دلیل روایات فراوانی از ناحیۀ معصومان نسبت به خصوصیات جسمی، اطلاعات نسبی، حوادث پیش و بعد از ظهور ایشان امام عصر آمده است. برپایه حدیثی از امام صادق(ع) کمترین درجۀ معرفت به امامان معصوم از جمله امام عصر، چه در امور تشریعی و چه امور تکوینی، این است که بدانیم و باور داشته باشیم آنان همسنگ با پیامبر(ص) هستند و تنها تفاوت آنها در مسئلۀ نبوت است؛ یعنی امام نمی‌تواند نبی باشد.

معرفت پیدا کردن به امام شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی حضرت، مثل امامت، عصمت، علم، حیات، طول عمر و اندیشیدن در کلمات و اوامر و تأمل در حکمت نام‌ها و نشانه‌ها و علائم ظهور و نیز دانستن سبب و حکمت غیبت پر رمز و راز ایشان می‌‌شود.

دو راه برای شناخت امامان معصوم(ع) از جمله امام عصر(ع) وجود دارد:

  1. معرفت علمی: این معرفت از طریق تجربه، حال چه تجربه شخصی و یا از تجارب بزرگان و یا مطالعه‌ کتاب‌ و یا روایات مختلفی که درباره شناخت امامان معصوم(ع) وارده شده حاصل می‌‌شود.
  2. معرفت قلبی و روحی: این معرفت از طریق الهام و دعا و توسل (مخصوصا توسل به خود امام عصر) حاصل می‌‌شود.

شناخت امام در هر عصر و زمانی ضروری است؛ اهمیت شناخت امام به‌‌گونه‌‌ای است که اگر شخصی به‌‌دنبال شناخت امامش نباشد و بمیرد، مرگش، مرگ جاهلی عنوان شده است. نکته مهم‌‌تر این است که شناخت امام مهدی در دوران غیبت امام، اهمیتش دوچندان می‌‌شود؛ زیرا در زمان غیبت، به‌‌دلیل عدم دسترسی مردم به امام، دشواری‌‌ها، فتنه‌‌ها و شبهات فراوانی وجود دارد؛ ازاین‌‌رو برای گُم نشدن از مسیر درست و راستین، شناخت حقیقی امام مهدی بسیار حائز اهمیت است و از وظایف اصلی منتظران امام مهدی به‌‌شمار می‌‌آید این شناخت ابعاد وسیعی چون شناخت نسب و ویژگی‌‌های شخصیتی و رفتاری امام، عصمت، شناخت نشانه‌‌های ظهور و آخرالزمان و... را شامل می‌‌شود.