الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۹۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[آیا خسوف و کسوف در یک ماه رمضان از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)|آیا خسوف و کسوف در یک ماه رمضان از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟]]'''</big></div>
'''[[مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)]]''' <span class="nomobile">
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3>
پرونده: 11196.jpg|''[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح]]''|link= محمد تقی مصباح یزدی
پرونده: 769540432.jpg|''[[عبدالله جوادی آملی|جوادی]]''|link= عبدالله جوادی آملی
پرونده: 304464.jpg|''[[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی]]''|link= سید محمد تقی موسوی اصفهانی
پرونده: 373589.jpg|''[[سید علی حسینی میلانی|میلانی]]''|link= سید علی حسینی میلانی
پرونده: 1100229.jpg|''[[محمد ظهوری‌فر|ظهوری‌فر]]''|link= محمد ظهوری‌فر
</gallery>


<gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
یکی از مهم‌ترین تکالیف مؤمنان پس از [[معرفت به خدا]] و [[رسول]] او، [[معرفت]] و [[شناخت امام]] [[معصوم]]{{ع}} است. این شناخت نسبت به امام [[غائب]] در جایگاه ویژه‌‌ای قرار می‌‌گیرد؛ زیرا در [[زمان غیبت]] [[امام]]، [[شبهه‌ها]] و فتنه‌های فراوانی وجود دارد و برای [[رهایی]] از این [[فتنه‌ها]] شخص [[منتظر]] به چند نوع [[شناخت]] احتیاج دارد؛ از جمله شناخت [[حق و باطل]] و مهم‌‌تر از این دو شناخت، شناخت [[حجت]] خداست تا گرفتار فتنه‌های کور نشوند؛ به همین دلیل [[روایات]] فراوانی از ناحیۀ [[معصومان]] نسبت به خصوصیات جسمی، اطلاعات نسبی، حوادث پیش و بعد از ظهور ایشان [[امام عصر]] آمده است. برپایه [[حدیثی]] از [[امام صادق]]{{ع}} کمترین درجۀ معرفت به [[امامان معصوم]] از جمله امام عصر، چه در امور تشریعی و چه امور [[تکوینی]]، این است که بدانیم و [[باور]] داشته باشیم آنان همسنگ با [[پیامبر]]{{صل}} هستند و تنها تفاوت آنها در مسئلۀ [[نبوت]] است؛ یعنی امام نمی‌تواند [[نبی]] باشد.
{{ستون-شروع|2}}
پرونده:151949.jpg|95px|''[[محمد جواد خراسانی|خراسانی]]''
پرونده:151937.jpg|''[[سید اسدالله هاشمی شهیدی|هاشمی شهیدی]]''
پرونده:136863.JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''
پرونده:13681078.jpg|95px|''[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای]]''
پرونده:32465.jpg|''[[سید مجتبی السادة|السادة]]''
{{پایان}}
</gallery>


*یکی از مظاهر [[قدرت الهی]] که در قالب [[سنن]] [[معجزات]] جلوه کرده و اشاره مخصوصی را برای توجه آن دسته از [[مؤمنان]] که مخلصانه [[منتظر]] [[ظهور]] بوده‌اند، به ارمغان می‌آورد، [[کسوف]] [[خورشید]] در روز سیزدهم یا چهاردهم [[ماه رمضان]] و [[خسوف]] [[ماه]] در بیست و پنجم همان [[ماه]] است. و این [[کسوف در نیمه ماه رمضان]] و [[خسوف]] در آخر و یا اول همان [[ماه]]، از [[نشانه‌های ظهور]]، است.
معرفت پیدا کردن به [[امام]] شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی حضرت، مثل امامت، [[عصمت]]، [[علم]]، [[حیات]]، طول عمر و [[اندیشیدن]] در کلمات و [[اوامر]] و [[تأمل]] در [[حکمت]] نام‌ها و [[نشانه‌ها]] و [[علائم ظهور]] و نیز دانستن سبب و حکمت غیبت پر رمز و راز ایشان می‌‌شود.
*[[کسوف]] در روزهای نخست و آخر [[ماه]] و [[خسوف]] در روزهای میانی [[ماه]]، از نظر [[علمی]]، طبیعی و عادی است و در طول [[تاریخ]]، بارها رخ داده است، ولی [[خورشید]] گرفتگی ([[کسوف]]) در وسط‍‌ [[ماه]] یا [[ماه گرفتگی]] ([[خسوف]]) در اول یا آخر [[ماه]]، امری غیرعادی است و [[رؤیت]] آن امکان ندارد. البته در خود [[روایات]] هم به غیر عادی بودن تحقق این نشانه تصریح شده است.
*روایاتی که [[خسوف و کسوف]] را از نشانه‌های پیش از [[ظهور قائم]]{{ع}} می‌دانند، عبارتند از:
# [[ثعلبه ازدی]] می‌گوید: [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: «[[پیش از ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} دو نشانه خواهد بود که از زمان [[هبوط]] [[حضرت آدم]]{{ع}} تا آن روز سابقه نداشته است، یکی [[گرفتن خورشید]] در نیمه [[ماه مبارک رمضان]]، و دیگری گرفتن [[ماه]] در آخر آن است. ثعلبه می‌گوید: عرض کردم یابن [[رسول الله]]! [[خورشید]] در آخر [[ماه]] می‌گیرد و [[ماه]]، در نیمه آن. فرمود: من به آن چه می‌گویم داناترم، این دو نشانه از نشانه‌هایی است که از زمان [[هبوط]] [[حضرت آدم]]{{ع}} تا آن روز چنان اتفاقی نیفتاده است‌».
#هم چنین [[حضرت]]{{ع}} فرمودند: «پیش از این امر ([[ظهور]]) ماه‌ گرفتگی خواهد بود؛ که پنج روز مانده به انتهای ماه‌ و [[خورشید]] گرفتگی در روز پانزدهم که هر دو در [[ماه رمضان]] خواهد بود و به این ترتیب حساب [[منجمان]] به هم می‌ریزد».
*به نظر می‌رسد، وقوع این دو پدیده به صورت غیرعادی، به خاطر آن است که اهمیت مسأله [[ظهور]] نمایانده شود و [[مردم]] از [[خواب]] [[غفلت]] بیدار شوند و خود را مهیای مشارکت در آن [[نهضت]] [[عظیم]] سازند. لذا این دو نشانه، از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] نیست و در [[روایات]] به ناگزیر بودن آن اشاره نشده است. از این‌‌‏رو نمی‌توان [[خسوف و کسوف]] غیر عادی را از نشانه‏‌های قطعی و مسلّم [[ظهور]] به شمار آورد.


دو راه برای [[شناخت]] امامان معصوم{{ع}} از جمله امام عصر{{ع}} وجود دارد:
# '''معرفت علمی''': این [[معرفت]] از طریق [[تجربه]]، حال چه تجربه شخصی و یا از تجارب بزرگان و یا مطالعه‌ کتاب‌ و یا [[روایات]] مختلفی که درباره شناخت امامان معصوم{{ع}} وارده شده حاصل می‌‌شود.
# '''معرفت قلبی و [[روحی]]''': این معرفت از طریق [[الهام]] و [[دعا]] و [[توسل]] (مخصوصا توسل به خود امام عصر) حاصل می‌‌شود.


شناخت امام در هر عصر و زمانی ضروری است؛ اهمیت [[شناخت امام]] به‌‌گونه‌‌ای است که اگر شخصی به‌‌دنبال [[شناخت]] امامش نباشد و بمیرد، مرگش، [[مرگ جاهلی]] عنوان شده است. نکته مهم‌‌تر این است که [[شناخت امام مهدی]] در دوران غیبت [[امام]]، اهمیتش دوچندان می‌‌شود؛ زیرا در [[زمان غیبت]]، به‌‌دلیل عدم دسترسی [[مردم]] به امام، دشواری‌‌ها، فتنه‌‌ها و [[شبهات]] فراوانی وجود دارد؛ ازاین‌‌رو برای گُم نشدن از مسیر درست و راستین، شناخت حقیقی امام [[مهدی]] بسیار حائز اهمیت است و از وظایف اصلی منتظران [[امام مهدی]] به‌‌شمار می‌‌آید این شناخت ابعاد وسیعی چون شناخت نسب و ویژگی‌‌های شخصیتی و [[رفتاری]] امام، [[عصمت]]، شناخت نشانه‌‌های ظهور و [[آخرالزمان]] و... را شامل می‌‌شود.


<div class="readmoreButton">[[آیا خسوف و کسوف در یک ماه رمضان از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
<div class="mainpage_box_more">[[مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)|ادامه]]</div>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۴

مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)

یکی از مهم‌ترین تکالیف مؤمنان پس از معرفت به خدا و رسول او، معرفت و شناخت امام معصوم(ع) است. این شناخت نسبت به امام غائب در جایگاه ویژه‌‌ای قرار می‌‌گیرد؛ زیرا در زمان غیبت امام، شبهه‌ها و فتنه‌های فراوانی وجود دارد و برای رهایی از این فتنه‌ها شخص منتظر به چند نوع شناخت احتیاج دارد؛ از جمله شناخت حق و باطل و مهم‌‌تر از این دو شناخت، شناخت حجت خداست تا گرفتار فتنه‌های کور نشوند؛ به همین دلیل روایات فراوانی از ناحیۀ معصومان نسبت به خصوصیات جسمی، اطلاعات نسبی، حوادث پیش و بعد از ظهور ایشان امام عصر آمده است. برپایه حدیثی از امام صادق(ع) کمترین درجۀ معرفت به امامان معصوم از جمله امام عصر، چه در امور تشریعی و چه امور تکوینی، این است که بدانیم و باور داشته باشیم آنان همسنگ با پیامبر(ص) هستند و تنها تفاوت آنها در مسئلۀ نبوت است؛ یعنی امام نمی‌تواند نبی باشد.

معرفت پیدا کردن به امام شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی حضرت، مثل امامت، عصمت، علم، حیات، طول عمر و اندیشیدن در کلمات و اوامر و تأمل در حکمت نام‌ها و نشانه‌ها و علائم ظهور و نیز دانستن سبب و حکمت غیبت پر رمز و راز ایشان می‌‌شود.

دو راه برای شناخت امامان معصوم(ع) از جمله امام عصر(ع) وجود دارد:

  1. معرفت علمی: این معرفت از طریق تجربه، حال چه تجربه شخصی و یا از تجارب بزرگان و یا مطالعه‌ کتاب‌ و یا روایات مختلفی که درباره شناخت امامان معصوم(ع) وارده شده حاصل می‌‌شود.
  2. معرفت قلبی و روحی: این معرفت از طریق الهام و دعا و توسل (مخصوصا توسل به خود امام عصر) حاصل می‌‌شود.

شناخت امام در هر عصر و زمانی ضروری است؛ اهمیت شناخت امام به‌‌گونه‌‌ای است که اگر شخصی به‌‌دنبال شناخت امامش نباشد و بمیرد، مرگش، مرگ جاهلی عنوان شده است. نکته مهم‌‌تر این است که شناخت امام مهدی در دوران غیبت امام، اهمیتش دوچندان می‌‌شود؛ زیرا در زمان غیبت، به‌‌دلیل عدم دسترسی مردم به امام، دشواری‌‌ها، فتنه‌‌ها و شبهات فراوانی وجود دارد؛ ازاین‌‌رو برای گُم نشدن از مسیر درست و راستین، شناخت حقیقی امام مهدی بسیار حائز اهمیت است و از وظایف اصلی منتظران امام مهدی به‌‌شمار می‌‌آید این شناخت ابعاد وسیعی چون شناخت نسب و ویژگی‌‌های شخصیتی و رفتاری امام، عصمت، شناخت نشانه‌‌های ظهور و آخرالزمان و... را شامل می‌‌شود.