عبرت در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{خرد}} +)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = عبرت | |||
| عنوان مدخل = عبرت | |||
| مداخل مرتبط = [[عبرت در قرآن]] - [[عبرت در حدیث]] - [[عبرت در نهج البلاغه]] - [[عبرت در اخلاق اسلامی]] - [[عبرت در معارف و سیره نبوی]] - [[عبرت در معارف و سیره علوی]] - [[عبرت در فقه سیاسی]] - [[عبرت در جامعه‌شناسی اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== احادیث مرتبط == | |||
#"ای [[بندگان خدا]]! [[موعظه]] پذیرید از عبرت‌های [[نافع]]، و [[عبرت]] گیرید از نشانه‌های روشن [[حق]]"<ref>{{متن حدیث| فَاتَّعِظُوا عِبَادَ اللَّهِ بِالْعِبَرِ النَّوَافِعِ وَ اعْتَبِرُوا بِالْآيِ السَّوَاطِعِ}}؛ نهج البلاغة، چاپ عبده، خطبه ۸۳.</ref>؛ | |||
# [[عبرت]] پذیرید از اینکه در منازل آنانکه پیش از شما بوده‌اند وارد شده‌اید"<ref>{{متن حدیث| فَاعْتَبِرُوا بِنُزُولِكُمْ مَنَازِلَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ}}؛ نهج البلاغة، چاپ صبحی صالح، خطبه ۱۱۷.</ref>؛ | |||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "از آنچه که از [[دنیا]] گذشته است [[عبرت]] گیرید که آیا برای کسی باقی مانده است؟ آیا در [[دنیا]] از گذشتگان انسانی برتریا فروتر و ثروتمند و یا [[فقیر]] و [[دوست]] و یا [[دشمن]] باقی مانده است؟ دنیای پس از این نیز همین گونه است، شباهت آن به دنیای گذشته از شباهت [[آب]] به [[آب]] بیشتر است!"<ref>{{متن حدیث| قَالَ الصَّادِقُ {{ع}}: اعْتَبِرُوا بِمَا مَضَى مِنَ الدُّنْيَا هَلْ بَقِيَ عَلَى أَحَدٍ أَوْ هَلْ فِيهَا بَاقٍ مِنَ الشَّرِيفِ وَ الْوَضِيعِ وَ الْغَنِيِّ وَ الْفَقِيرِ وَ الْوَلِيِّ وَ الْعَدُوِّ؟ فَكَذَلِكَ مَا لَمْ يَأْتِ مِنْهَا بِمَا مَضَى أَشْبَهُ مِنَ الْمَاءِ بِالْمَاءِ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۱، ص ۳۲۵.</ref>؛ | |||
# [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمودند: "هر نظری که مایه [[عبرت]] گیری [[آدمی]] نشود، از روی [[سهو]] و بی‌توجّهی بوده است"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}}: كُلُّ نَظَرٍ لَيْسَ فِيهِ اعْتِبَارٌ فَهُوَ سَهْوٌ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۱، ص ۱۷۵.</ref>؛ | |||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "بیشتر [[عبادت]] [[ابوذر]] آن بود که به [[تفکر]] و [[عبرت]] پذیری بپردازد"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: كَانَ أَكْثَرُ عِبَادَةِ أَبِي ذَرٍّ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهِ التَّفَكُّرَ وَ الِاعْتِبَارَ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۱ ص ۳۲۳.</ref>؛ | |||
#"عبرت‌ها چه بسیار و عبرت‌پذیران چه اندکند!"<ref>{{متن حدیث| مَا أَكْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ}}؛ نهج البلاغه، حکمت ۲۹۷.</ref>؛ | |||
#"[[مؤمن]] به [[دنیا]] به نظر [[عبرت]] پذیری نگاه می‌‌کند"<ref>{{متن حدیث| إِنَّمَا يَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْيَا بِعَيْنِ الِاعْتِبَارِ}}؛ نهج البلاغه، حکمت ۳۶۷.</ref>؛ | |||
#"من دیروز همراه شما، و امروز مایه [[عبرت]] شما، و فردا جداشونده از شما خواهم بود"<ref>{{متن حدیث| أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُكُمْ وَ أَنَا الْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ وَ غَداً مُفَارِقُكُمْ}}؛ نهج البلاغة، چاپ صبحی صالح، خطبة ۱۴۹.</ref>؛ | |||
==احادیث مرتبط== | #"[[عبرت]] گیرید از آنچه [[خداوند]] با [[ابلیس]] انجام داد، وقتی که عمل طولانی مدّت او را [[باطل]] فرمود"<ref>{{متن حدیث| فَاعْتَبِرُوا بِمَا كَانَ مِنْ فِعْلِ اللَّهِ بِإِبْلِيسَ إِذْ أَحْبَطَ عَمَلَهُ الطَّوِيلَ}}؛ نهج البلاغة، چاپ صبحی صالح، خطبه ۱۹۲.</ref>؛ | ||
#"ای [[بندگان خدا]]! [[موعظه]] پذیرید از عبرت‌های [[نافع]]، و [[عبرت]] گیرید از نشانه‌های روشن [[حق]]"<ref>{{متن حدیث| فَاتَّعِظُوا عِبَادَ اللَّهِ بِالْعِبَرِ النَّوَافِعِ وَ اعْتَبِرُوا بِالْآيِ السَّوَاطِعِ}} ؛ نهج البلاغة، چاپ عبده، خطبه ۸۳.</ref>؛ | |||
#[[عبرت]] پذیرید از اینکه در منازل آنانکه پیش از شما بوده‌اند وارد شده‌اید"<ref>{{متن حدیث| فَاعْتَبِرُوا بِنُزُولِكُمْ مَنَازِلَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ}} ؛ نهج البلاغة، چاپ صبحی | |||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "از آنچه که از [[دنیا]] گذشته است [[عبرت]] گیرید که آیا برای کسی باقی مانده است؟ آیا در [[دنیا]] از گذشتگان انسانی برتریا فروتر و ثروتمند و یا [[فقیر]] و [[دوست]] و یا [[دشمن]] باقی مانده است؟ دنیای پس از این نیز همین گونه است، شباهت آن به دنیای گذشته از شباهت [[آب]] به [[آب]] بیشتر است!"<ref>{{متن حدیث| قَالَ الصَّادِقُ{{ع}}: اعْتَبِرُوا بِمَا مَضَى مِنَ الدُّنْيَا هَلْ بَقِيَ عَلَى أَحَدٍ أَوْ هَلْ فِيهَا بَاقٍ مِنَ الشَّرِيفِ وَ الْوَضِيعِ وَ الْغَنِيِّ وَ الْفَقِيرِ وَ الْوَلِيِّ وَ الْعَدُوِّ؟ فَكَذَلِكَ مَا لَمْ يَأْتِ مِنْهَا بِمَا مَضَى أَشْبَهُ مِنَ الْمَاءِ بِالْمَاءِ}} ؛ بحار الأنوار، ج ۷۱، ص ۳۲۵.</ref>؛ | |||
#[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: "هر نظری که مایه [[عبرت]] گیری [[آدمی]] نشود، از روی [[سهو]] و بی‌توجّهی بوده است"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}}: كُلُّ نَظَرٍ لَيْسَ فِيهِ اعْتِبَارٌ فَهُوَ سَهْوٌ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۱، ص ۱۷۵.</ref>؛ | |||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "بیشتر [[عبادت]] [[ابوذر]] آن بود که به [[تفکر]] و [[عبرت]] پذیری بپردازد"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: كَانَ أَكْثَرُ عِبَادَةِ أَبِي ذَرٍّ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهِ التَّفَكُّرَ وَ الِاعْتِبَارَ}} ؛ بحار الأنوار، ج ۷۱ ص ۳۲۳.</ref>؛ | |||
#"عبرت‌ها چه بسیار و عبرت‌پذیران چه اندکند!"<ref>{{متن حدیث| مَا أَكْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ}} ؛ نهج البلاغه، حکمت ۲۹۷.</ref>؛ | |||
#"[[مؤمن]] به [[دنیا]] به نظر [[عبرت]] پذیری نگاه می‌‌کند"<ref>{{متن حدیث| إِنَّمَا يَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْيَا بِعَيْنِ الِاعْتِبَارِ}} ؛ نهج البلاغه، حکمت ۳۶۷.</ref>؛ | |||
#"من دیروز همراه شما، و امروز مایه [[عبرت]] شما، و فردا جداشونده از شما خواهم بود"<ref>{{متن حدیث| أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُكُمْ وَ أَنَا الْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ وَ غَداً مُفَارِقُكُمْ}} ؛ نهج البلاغة، چاپ صبحی صالح، خطبة ۱۴۹.</ref>؛ | |||
#"[[عبرت]] گیرید از آنچه [[خداوند]] با [[ابلیس]] انجام داد، وقتی که عمل طولانی مدّت او را [[باطل]] فرمود"<ref>{{متن حدیث| فَاعْتَبِرُوا بِمَا كَانَ مِنْ فِعْلِ اللَّهِ بِإِبْلِيسَ إِذْ أَحْبَطَ عَمَلَهُ الطَّوِيلَ}} ؛ نهج البلاغة، چاپ صبحی صالح، خطبه ۱۹۲.</ref>؛ | |||
#"ابن سمّاک بر [[رشید]] وارد شد. [[رشید]] از او درخواست نمود که مرا وعظ کن و در همان حال آبی برای نوشیدن خواست. ابن سمّاک نیز بدو گفت: تو را به [[خدا]] قسم می‌دهم! اگر [[خداوند]] تو را از نوشیدن این [[آب]] [[محروم]] سازد چه می‌کنی؟ گفت: نیمی از مُلک خود را می‌دهم تا بتوانم [[آب]] بنوشم!، ابن سمّاک گفت: بنوش. پس چون [[رشید]] [[آب]] را نوشید بدو گفت: تو را به [[خدا]] قسم می‌دهم! اگر [[خداوند]] [[مانع]] از خارج شدن این [[آب]] از [[بدن]] تو شود چه می‌کنی؟ گفت: نیمی دیگر از مُلکم را می‌دهم تا بتوانم آن را از [[بدن]] خود خارج سازم!، ابن سمّاک گفت: مُلک و پادشاهی‌ای که به یک [[آب]] خوردن می‌‌ارزد، [[شایسته]] است مورد افتخار قرار نگیرد و کسی از آن لذّت [[نبرد]]!"<ref>شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحدید، ج ۲، ص ۱۰۰.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۲۲۸-۲۳۰.</ref>. | #"ابن سمّاک بر [[رشید]] وارد شد. [[رشید]] از او درخواست نمود که مرا وعظ کن و در همان حال آبی برای نوشیدن خواست. ابن سمّاک نیز بدو گفت: تو را به [[خدا]] قسم می‌دهم! اگر [[خداوند]] تو را از نوشیدن این [[آب]] [[محروم]] سازد چه می‌کنی؟ گفت: نیمی از مُلک خود را می‌دهم تا بتوانم [[آب]] بنوشم!، ابن سمّاک گفت: بنوش. پس چون [[رشید]] [[آب]] را نوشید بدو گفت: تو را به [[خدا]] قسم می‌دهم! اگر [[خداوند]] [[مانع]] از خارج شدن این [[آب]] از [[بدن]] تو شود چه می‌کنی؟ گفت: نیمی دیگر از مُلکم را می‌دهم تا بتوانم آن را از [[بدن]] خود خارج سازم!، ابن سمّاک گفت: مُلک و پادشاهی‌ای که به یک [[آب]] خوردن می‌‌ارزد، [[شایسته]] است مورد افتخار قرار نگیرد و کسی از آن لذّت [[نبرد]]!"<ref>شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحدید، ج ۲، ص ۱۰۰.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۲۲۸-۲۳۰.</ref>. | ||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۱''']] | * [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:عبرت]] | [[رده:عبرت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عبرت است. عبرت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبرت در قرآن - عبرت در حدیث - عبرت در نهج البلاغه - عبرت در اخلاق اسلامی - عبرت در معارف و سیره نبوی - عبرت در معارف و سیره علوی - عبرت در فقه سیاسی - عبرت در جامعه‌شناسی اسلامی - پرسش مرتبط ندارداحادیث مرتبط
- "ای بندگان خدا! موعظه پذیرید از عبرت‌های نافع، و عبرت گیرید از نشانه‌های روشن حق"[۱]؛
- عبرت پذیرید از اینکه در منازل آنانکه پیش از شما بوده‌اند وارد شده‌اید"[۲]؛
- امام صادق (ع) فرمودند: "از آنچه که از دنیا گذشته است عبرت گیرید که آیا برای کسی باقی مانده است؟ آیا در دنیا از گذشتگان انسانی برتریا فروتر و ثروتمند و یا فقیر و دوست و یا دشمن باقی مانده است؟ دنیای پس از این نیز همین گونه است، شباهت آن به دنیای گذشته از شباهت آب به آب بیشتر است!"[۳]؛
- امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "هر نظری که مایه عبرت گیری آدمی نشود، از روی سهو و بی‌توجّهی بوده است"[۴]؛
- امام صادق (ع) فرمودند: "بیشتر عبادت ابوذر آن بود که به تفکر و عبرت پذیری بپردازد"[۵]؛
- "عبرت‌ها چه بسیار و عبرت‌پذیران چه اندکند!"[۶]؛
- "مؤمن به دنیا به نظر عبرت پذیری نگاه می‌‌کند"[۷]؛
- "من دیروز همراه شما، و امروز مایه عبرت شما، و فردا جداشونده از شما خواهم بود"[۸]؛
- "عبرت گیرید از آنچه خداوند با ابلیس انجام داد، وقتی که عمل طولانی مدّت او را باطل فرمود"[۹]؛
- "ابن سمّاک بر رشید وارد شد. رشید از او درخواست نمود که مرا وعظ کن و در همان حال آبی برای نوشیدن خواست. ابن سمّاک نیز بدو گفت: تو را به خدا قسم می‌دهم! اگر خداوند تو را از نوشیدن این آب محروم سازد چه می‌کنی؟ گفت: نیمی از مُلک خود را می‌دهم تا بتوانم آب بنوشم!، ابن سمّاک گفت: بنوش. پس چون رشید آب را نوشید بدو گفت: تو را به خدا قسم می‌دهم! اگر خداوند مانع از خارج شدن این آب از بدن تو شود چه می‌کنی؟ گفت: نیمی دیگر از مُلکم را می‌دهم تا بتوانم آن را از بدن خود خارج سازم!، ابن سمّاک گفت: مُلک و پادشاهی‌ای که به یک آب خوردن می‌‌ارزد، شایسته است مورد افتخار قرار نگیرد و کسی از آن لذّت نبرد!"[۱۰][۱۱].
منابع
پانویس
- ↑ « فَاتَّعِظُوا عِبَادَ اللَّهِ بِالْعِبَرِ النَّوَافِعِ وَ اعْتَبِرُوا بِالْآيِ السَّوَاطِعِ»؛ نهج البلاغة، چاپ عبده، خطبه ۸۳.
- ↑ « فَاعْتَبِرُوا بِنُزُولِكُمْ مَنَازِلَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ»؛ نهج البلاغة، چاپ صبحی صالح، خطبه ۱۱۷.
- ↑ « قَالَ الصَّادِقُ (ع): اعْتَبِرُوا بِمَا مَضَى مِنَ الدُّنْيَا هَلْ بَقِيَ عَلَى أَحَدٍ أَوْ هَلْ فِيهَا بَاقٍ مِنَ الشَّرِيفِ وَ الْوَضِيعِ وَ الْغَنِيِّ وَ الْفَقِيرِ وَ الْوَلِيِّ وَ الْعَدُوِّ؟ فَكَذَلِكَ مَا لَمْ يَأْتِ مِنْهَا بِمَا مَضَى أَشْبَهُ مِنَ الْمَاءِ بِالْمَاءِ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۱، ص ۳۲۵.
- ↑ « عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (ع): كُلُّ نَظَرٍ لَيْسَ فِيهِ اعْتِبَارٌ فَهُوَ سَهْوٌ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۱، ص ۱۷۵.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: كَانَ أَكْثَرُ عِبَادَةِ أَبِي ذَرٍّ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهِ التَّفَكُّرَ وَ الِاعْتِبَارَ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۱ ص ۳۲۳.
- ↑ « مَا أَكْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ»؛ نهج البلاغه، حکمت ۲۹۷.
- ↑ « إِنَّمَا يَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْيَا بِعَيْنِ الِاعْتِبَارِ»؛ نهج البلاغه، حکمت ۳۶۷.
- ↑ « أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُكُمْ وَ أَنَا الْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ وَ غَداً مُفَارِقُكُمْ»؛ نهج البلاغة، چاپ صبحی صالح، خطبة ۱۴۹.
- ↑ « فَاعْتَبِرُوا بِمَا كَانَ مِنْ فِعْلِ اللَّهِ بِإِبْلِيسَ إِذْ أَحْبَطَ عَمَلَهُ الطَّوِيلَ»؛ نهج البلاغة، چاپ صبحی صالح، خطبه ۱۹۲.
- ↑ شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحدید، ج ۲، ص ۱۰۰.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۱، ص ۲۲۸-۲۳۰.