تبری در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = تبری | |||
| عنوان مدخل = تبری | |||
| مداخل مرتبط = [[تبری در لغت]] - [[تبری در قرآن]] - [[تبری در فقه اسلامی]] - [[تبری در فقه سیاسی]] - [[تبری در کلام اسلامی]] - [[تبری در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[تبری در معارف و سیره حسینی]] - [[تبری از دیدگاه اهل سنت]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
“تبرّی” به معنای دوری جستن از یک چیز و حالت و بری بودن از شیء مخصوص را گویند و در [[فرهنگ]] مذهبی و [[عقیدتی]] [[اسلام]]، منظور از آن کینه داشتن نسبت به دشمنان خدا، [[پیامبران]]، ملائکة [[الله]] و [[ائمه]] و [[مؤمنان]] و دوری‌جستن از آنان است<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۴۳۲.</ref>. | |||
راغب اصفهانی در المفردات گفته است: [[برائت]] و [[تبری]] به معنای دوری جستن، فاصله‌گزینی و [[اعلان]] [[بیزاری]] و تنفر از کسی، عقیده‌ای، آیینی، شیئی یا عملی است که با ارجاع به یک اصل و مبنا مورد بی‌مهری و [[کرامت انسان]] واقع شود. اصل واژه برء، [[براء]] و تبری به معنای [[کناره‌گیری]] و بیزاری از هر چیزی است که مجاورت با آن مورد [[کراهت]] باشد؛ لذا گفته می‌شود: {{عربی|برأت من المرض}} یعنی از [[مرض]] بهبودی یافتم... {{عربی|تبرأت من كذا}}، یعنی از فلان عمل بیزاری جستم<ref>حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۲۱.</ref>.<ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۴۵۱.</ref> | |||
== | == پرسش مستقیم == | ||
* [[تولی و تبری در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)]] | |||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1100676.jpg|22px]] [[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|'''فقه سیاسی اسلام''']] | # [[پرونده:1100676.jpg|22px]] [[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|'''فقه سیاسی اسلام''']] | ||
# [[پرونده:1100695.jpg|22px]] [[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|'''ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:تبری]] | [[رده:تبری]] | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل لغوی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث تبری است. تبری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تبری در لغت - تبری در قرآن - تبری در فقه اسلامی - تبری در فقه سیاسی - تبری در کلام اسلامی - تبری در جامعه‌شناسی اسلامی - تبری در معارف و سیره حسینی - تبری از دیدگاه اهل سنت - پرسش مرتبط نداردمقدمه
“تبرّی” به معنای دوری جستن از یک چیز و حالت و بری بودن از شیء مخصوص را گویند و در فرهنگ مذهبی و عقیدتی اسلام، منظور از آن کینه داشتن نسبت به دشمنان خدا، پیامبران، ملائکة الله و ائمه و مؤمنان و دوری‌جستن از آنان است[۱].
راغب اصفهانی در المفردات گفته است: برائت و تبری به معنای دوری جستن، فاصله‌گزینی و اعلان بیزاری و تنفر از کسی، عقیده‌ای، آیینی، شیئی یا عملی است که با ارجاع به یک اصل و مبنا مورد بی‌مهری و کرامت انسان واقع شود. اصل واژه برء، براء و تبری به معنای کناره‌گیری و بیزاری از هر چیزی است که مجاورت با آن مورد کراهت باشد؛ لذا گفته می‌شود: برأت من المرض یعنی از مرض بهبودی یافتم... تبرأت من كذا، یعنی از فلان عمل بیزاری جستم[۲].[۳]
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ شکوری، ابوالفضل، فقه سیاسی اسلام، ص ۴۳۲.
- ↑ حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۲۱.
- ↑ شرف‌الدین، سید حسین، ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم، ص ۴۵۱.