الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[ آیا حضرت فاطمه زهرا علم غیب داشت؟ (پرسش)| آیا حضرت فاطمه زهرا علم غیب داشت؟]]'''</big></div>
'''[[مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)]]''' <span class="nomobile">
<gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود:">
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3>
{{ستون-شروع|2}}
پرونده: 11196.jpg|''[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح]]''|link= محمد تقی مصباح یزدی
پرونده:11196.jpg|''[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح]]''|link=محمد تقی مصباح یزدی
پرونده: 769540432.jpg|''[[عبدالله جوادی آملی|جوادی]]''|link= عبدالله جوادی آملی
پرونده:11546943.jpg||''[[علی نمازی شاهرودی|نمازی]]''|link=علی نمازی شاهرودی
پرونده: 304464.jpg|''[[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی]]''|link= سید محمد تقی موسوی اصفهانی
پرونده:11172.jpg||75px|''[[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه]]''|link=عبدالحسین خسروپناه
پرونده: 373589.jpg|''[[سید علی حسینی میلانی|میلانی]]''|link= سید علی حسینی میلانی
پرونده:673639443601.jpg|''[[محمد حسن نادم|نادم]]''|link=محمد حسن نادم
پرونده: 1100229.jpg|''[[محمد ظهوری‌فر|ظهوری‌فر]]''|link= محمد ظهوری‌فر
پرونده:020120223262.jpg|''[[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی]]''|link=سید محمد جعفر سبحانی
پرونده:11720.JPG|''[[سید علی هاشمی|هاشمی]]''|link=سید علی هاشمی
{{پایان}}
</gallery>
</gallery>


'''غیب''' به امری که از [[حس]] پوشیده باشد اطلاق شده است و '''علم غیب''' یعنی "[[علم]] به هر چیزی که غایب از حواس بشری باشد". غیب در اصطلاح قرآن و حدیث بر معنایی خاص‌تر از معنای لغوی نیز اطلاق می‌شود و شامل اموری می‌‌شود که [[خدای متعال]] [[آگاهی]] از آنها را تنها به خود اختصاص داده و احدی از مخلوقاتش اعم از [[انبیاء]]، [[ملائکه]] و غیر ایشان را نیز از آن مطلع نکرده است. [[علم غیب]] در این معنا به [[علوم اختصاصی خداوند متعال]] ([[علم مکنون]] و [[علم مستأثر|مستأثر]]) که ذاتی بوده و اکتسابی نیستند اطلاق می‌شود و به علم دیگران اگرچه به [[تعلیم الهی]] یا اعطای او باشد [[غیب]] گفته نمی‌شود. همچنین غیب در آثار [[تفسیری]] و [[اعتقادی]] علاوه بر معنای لغوی معنای خاصی دارد و تنها به اموری اشاره دارد که دانستن آنها فقط در [[اختیار]] [[خداوند]] است (امور مستأثر) و [[علم غیب]] در این صورت به خصوص [[علوم خاص الهی]] اطلاق شده است.
یکی از مهم‌ترین تکالیف مؤمنان پس از [[معرفت به خدا]] و [[رسول]] او، [[معرفت]] و [[شناخت امام]] [[معصوم]]{{ع}} است. این شناخت نسبت به امام [[غائب]] در جایگاه ویژه‌‌ای قرار می‌‌گیرد؛ زیرا در [[زمان غیبت]] [[امام]]، [[شبهه‌ها]] و فتنه‌های فراوانی وجود دارد و برای [[رهایی]] از این [[فتنه‌ها]] شخص [[منتظر]] به چند نوع [[شناخت]] احتیاج دارد؛ از جمله شناخت [[حق و باطل]] و مهم‌‌تر از این دو شناخت، شناخت [[حجت]] خداست تا گرفتار فتنه‌های کور نشوند؛ به همین دلیل [[روایات]] فراوانی از ناحیۀ [[معصومان]] نسبت به خصوصیات جسمی، اطلاعات نسبی، حوادث پیش و بعد از ظهور ایشان [[امام عصر]] آمده است. برپایه [[حدیثی]] از [[امام صادق]]{{ع}} کمترین درجۀ معرفت به [[امامان معصوم]] از جمله امام عصر، چه در امور تشریعی و چه امور [[تکوینی]]، این است که بدانیم و [[باور]] داشته باشیم آنان همسنگ با [[پیامبر]]{{صل}} هستند و تنها تفاوت آنها در مسئلۀ [[نبوت]] است؛ یعنی امام نمی‌تواند [[نبی]] باشد.


بر اساس دسته‌ای از [[آیات قرآن کریم]]، [[علم به غیب]]، تنها در [[اختیار]] [[خداوند]] است، زیرا تنها اوست که احاطۀ همه جانبه بر تمامی [[عالم]] دارد: {{متن قرآن|وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لاَ يَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ}}، {{متن قرآن|قُل لّا يَعْلَمُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ الْغَيْبَ إِلاَّ اللَّهُ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ}} و بر اساس برخی [[آیات]] دیگر مانند: {{متن قرآن|عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ}}، [[روایات]] و [[دلایل عقلی]]، [[خداوند]] [[علم به غیب]] را به [[انبیاء]] و [[اوصیاء]] خود نیز عطا فرموده است. در یکی از [[آیات]] آمده است: {{متن قرآن|إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ * فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ * لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ}} بر اساس یکی از [[تفاسیر]]، [[لوح]] مکنون همان [[لوح محفوظ]] است که [[علم غیب]] در آن قرار دارد و مطهّرون و پاکانی که صلاحیت [[درک]] [[لوح محفوظ]] را دارند، از آن بهره می‌‌برند. مطهرون همان کسانی هستند که در [[قرآن مجید]] توصیف شده اند: {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}؛ طبق [[روایات شیعه]] و [[اهل سنت]]، [[ اهل بیت پیامبر]]{{صل}}، [[علی]] و [[فاطمه]] و [[فرزندان]] ایشان{{ع}} مطهرون هستند.
معرفت پیدا کردن به [[امام]] شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی حضرت، مثل امامت، [[عصمت]]، [[علم]]، [[حیات]]، طول عمر و [[اندیشیدن]] در کلمات و [[اوامر]] و [[تأمل]] در [[حکمت]] نام‌ها و [[نشانه‌ها]] و [[علائم ظهور]] و نیز دانستن سبب و حکمت غیبت پر رمز و راز ایشان می‌‌شود.


علاوه بر آیات گفته شده باید توجه داشت، بر اساس [[ادله قرآنی]] و [[روایات]]، [[حضرت زهرا]] {{س}} برخوردار از [[عصمت]] بوده و از [[گناه]]، [[اشتباه]]، [[سهو]]، [[نسیان]] و [[غفلت]] به [[فضل الهی]] محفوظ است. عصمت از گناه زمانی ‌تحقق‌ می‌‌یابد که‌ دانش‌ و آگاهی‌ فراگیر شود و [[معصوم]] به‌ هر اطلاعاتی که لازم دارد باید علم‌ داشته‌ باشد. پس‌ [[معصوم‌ بودن حضرت فاطمه]]{{ع}} مستلزم وجود دانش‌ و آگاهی‌ ایشان به‌ تمام‌ مصالح‌ و مفاسد و حقایق‌ اشیاء است و این چیزی جز اطلاع بر [[امور غیبی]] نیست؛ چراکه مراد از امور غیبی [[حقیقت]] اشیاء و [[افعال]] و چهره [[واقعی]] آنهاست که برای ما ظاهر نیست و در [[باطن]] است و [[علم]] به این باطن از مراتب علم غیب است.
دو راه برای [[شناخت]] امامان معصوم{{ع}} از جمله امام عصر{{ع}} وجود دارد:
# '''معرفت علمی''': این [[معرفت]] از طریق [[تجربه]]، حال چه تجربه شخصی و یا از تجارب بزرگان و یا مطالعه‌ کتاب‌ و یا [[روایات]] مختلفی که درباره شناخت امامان معصوم{{ع}} وارده شده حاصل می‌‌شود.
# '''معرفت قلبی و [[روحی]]''': این معرفت از طریق [[الهام]] و [[دعا]] و [[توسل]] (مخصوصا توسل به خود امام عصر) حاصل می‌‌شود.


همچنین روایاتی وجود دارد در زمینه نازل شدن [[جبرئیل]] بر [[حضرت زهرا]]{{س}} بعد از [[رحلت]] [[پدر]] بزرگوارشان و اینکه ایشان [[محدثه]] بوده و [[فرشتگان]] با ایشان سخن می‌‌گفته اند، مانند [[روایت]] معتبر [[امام صادق]]{{ع}} که فرمودند: "[[جبرئیل]] بر [[حضرت زهرا]] وارد می‌شد و وی را تسلیت می‌داد و احوال [[پیغمبر]] را برای او [[نقل]] می‌کرد و حوادثی را که بعد از او بر فرزندانش واقع می‌شود به او خبر می‌داد و [[امیرالمؤمنین]] همۀ آن را می‌نوشت. این است [[مصحف]] [[فاطمه زهرا]]{{س}}" این [[مقام]]، فضیلتی بی‌نظیر برای [[صدیقه طاهره]] است؛ زیرا سابقه نداشته است جبراییل جز با طبقه اول انبیای عظام چنین رفت و آمد مکرری داشته باشد.  
شناخت امام در هر عصر و زمانی ضروری است؛ اهمیت [[شناخت امام]] به‌‌گونه‌‌ای است که اگر شخصی به‌‌دنبال [[شناخت]] امامش نباشد و بمیرد، مرگش، [[مرگ جاهلی]] عنوان شده است. نکته مهم‌‌تر این است که [[شناخت امام مهدی]] در دوران غیبت [[امام]]، اهمیتش دوچندان می‌‌شود؛ زیرا در [[زمان غیبت]]، به‌‌دلیل عدم دسترسی [[مردم]] به امام، دشواری‌‌ها، فتنه‌‌ها و [[شبهات]] فراوانی وجود دارد؛ ازاین‌‌رو برای گُم نشدن از مسیر درست و راستین، شناخت حقیقی امام [[مهدی]] بسیار حائز اهمیت است و از وظایف اصلی منتظران [[امام مهدی]] به‌‌شمار می‌‌آید این شناخت ابعاد وسیعی چون شناخت نسب و ویژگی‌‌های شخصیتی و [[رفتاری]] امام، [[عصمت]]، شناخت نشانه‌‌های ظهور و [[آخرالزمان]] و... را شامل می‌‌شود.


بنابراین با وجود ادله عقلی و نقلی شکی در اینکه [[حضرت زهرا]]{{ع}} از علومی فراطبیعی و غیرحسی برخوردار است وجود ندارد.
<div class="mainpage_box_more">[[مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)|ادامه]]</div>
 
<div class="readmoreButton">[[ آیا حضرت فاطمه زهرا علم غیب داشت؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۴

مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)

یکی از مهم‌ترین تکالیف مؤمنان پس از معرفت به خدا و رسول او، معرفت و شناخت امام معصوم(ع) است. این شناخت نسبت به امام غائب در جایگاه ویژه‌‌ای قرار می‌‌گیرد؛ زیرا در زمان غیبت امام، شبهه‌ها و فتنه‌های فراوانی وجود دارد و برای رهایی از این فتنه‌ها شخص منتظر به چند نوع شناخت احتیاج دارد؛ از جمله شناخت حق و باطل و مهم‌‌تر از این دو شناخت، شناخت حجت خداست تا گرفتار فتنه‌های کور نشوند؛ به همین دلیل روایات فراوانی از ناحیۀ معصومان نسبت به خصوصیات جسمی، اطلاعات نسبی، حوادث پیش و بعد از ظهور ایشان امام عصر آمده است. برپایه حدیثی از امام صادق(ع) کمترین درجۀ معرفت به امامان معصوم از جمله امام عصر، چه در امور تشریعی و چه امور تکوینی، این است که بدانیم و باور داشته باشیم آنان همسنگ با پیامبر(ص) هستند و تنها تفاوت آنها در مسئلۀ نبوت است؛ یعنی امام نمی‌تواند نبی باشد.

معرفت پیدا کردن به امام شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی حضرت، مثل امامت، عصمت، علم، حیات، طول عمر و اندیشیدن در کلمات و اوامر و تأمل در حکمت نام‌ها و نشانه‌ها و علائم ظهور و نیز دانستن سبب و حکمت غیبت پر رمز و راز ایشان می‌‌شود.

دو راه برای شناخت امامان معصوم(ع) از جمله امام عصر(ع) وجود دارد:

  1. معرفت علمی: این معرفت از طریق تجربه، حال چه تجربه شخصی و یا از تجارب بزرگان و یا مطالعه‌ کتاب‌ و یا روایات مختلفی که درباره شناخت امامان معصوم(ع) وارده شده حاصل می‌‌شود.
  2. معرفت قلبی و روحی: این معرفت از طریق الهام و دعا و توسل (مخصوصا توسل به خود امام عصر) حاصل می‌‌شود.

شناخت امام در هر عصر و زمانی ضروری است؛ اهمیت شناخت امام به‌‌گونه‌‌ای است که اگر شخصی به‌‌دنبال شناخت امامش نباشد و بمیرد، مرگش، مرگ جاهلی عنوان شده است. نکته مهم‌‌تر این است که شناخت امام مهدی در دوران غیبت امام، اهمیتش دوچندان می‌‌شود؛ زیرا در زمان غیبت، به‌‌دلیل عدم دسترسی مردم به امام، دشواری‌‌ها، فتنه‌‌ها و شبهات فراوانی وجود دارد؛ ازاین‌‌رو برای گُم نشدن از مسیر درست و راستین، شناخت حقیقی امام مهدی بسیار حائز اهمیت است و از وظایف اصلی منتظران امام مهدی به‌‌شمار می‌‌آید این شناخت ابعاد وسیعی چون شناخت نسب و ویژگی‌‌های شخصیتی و رفتاری امام، عصمت، شناخت نشانه‌‌های ظهور و آخرالزمان و... را شامل می‌‌شود.