الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۹۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>''' [[چرا تعجیل در امر ظهور را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)| چرا تعجیل در امر ظهور را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟]]'''</big></div>
'''[[مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)]]''' <span class="nomobile">
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود:">
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3>
{{ستون-شروع|2}}
پرونده: 11196.jpg|''[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح]]''|link= محمد تقی مصباح یزدی
پرونده:152015.jpg|''[[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی]]''|link=سید یحیی فاضل همدانی
پرونده: 769540432.jpg|''[[عبدالله جوادی آملی|جوادی]]''|link= عبدالله جوادی آملی
پرونده:11434.jpg|''[[محمد صابر جعفری|جعفری]]''|link=محمد صابر جعفری
پرونده: 304464.jpg|''[[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی]]''|link= سید محمد تقی موسوی اصفهانی
پرونده:858395.jpg||''[[یحیی صالح‌نیا|صالح‌نیا]]''|link=یحیی صالح‌نیا
پرونده: 373589.jpg|''[[سید علی حسینی میلانی|میلانی]]''|link= سید علی حسینی میلانی
پرونده:137949.jpg||75px|''[[سید محمد میرتبار|میرتبار]]''|link=سید محمد میرتبار
پرونده: 1100229.jpg|''[[محمد ظهوری‌فر|ظهوری‌فر]]''|link= محمد ظهوری‌فر
پرونده:13681170.jpg|''[[بهروز محمدی منفرد|محمدی منفرد]]''|link=بهروز محمدی منفرد
پرونده:137982.jpeg|''[[محمد علی کریمی|کریمی]]''|link=محمد علی کریمی
{{پایان}}
</gallery>
</gallery>


تعجیل در مباحث مرتبط با [[امام مهدی]]{{ع}} به معنای [[عجله]] کردن و خواستن چیزی، قبل از رسیدن وقت و شرایط آن است؛  بدین رو معنای تعجیل در امر [[فرج]] عبارت است از اینکه بخواهیم [[امام مهدی]] در موعدی غیر از آنچه که [[خدا]] مقرر داشته [[ظهور]] کند. در حالی‌که برپایه [[اندیشه مهدویت]]، [[انسان منتظر]] برای تعجیل [[امر]] [[فرج]] [[دعا]] می‌کند اما هرگز [[عجله]] نمی‌کند. [[امام جواد]]{{ع}} در مذمت تعجیل کنندگان [[ظهور امام عصر]]{{ع}} اینچنین فرمودند: «در دوران غیبت، [[عجله]] کنندگان در امر [[ظهور]] هلاک می‌شوند».  
یکی از مهم‌ترین تکالیف مؤمنان پس از [[معرفت به خدا]] و [[رسول]] او، [[معرفت]] و [[شناخت امام]] [[معصوم]]{{ع}} است. این شناخت نسبت به امام [[غائب]] در جایگاه ویژه‌‌ای قرار می‌‌گیرد؛ زیرا در [[زمان غیبت]] [[امام]]، [[شبهه‌ها]] و فتنه‌های فراوانی وجود دارد و برای [[رهایی]] از این [[فتنه‌ها]] شخص [[منتظر]] به چند نوع [[شناخت]] احتیاج دارد؛ از جمله شناخت [[حق و باطل]] و مهم‌‌تر از این دو شناخت، شناخت [[حجت]] خداست تا گرفتار فتنه‌های کور نشوند؛ به همین دلیل [[روایات]] فراوانی از ناحیۀ [[معصومان]] نسبت به خصوصیات جسمی، اطلاعات نسبی، حوادث پیش و بعد از ظهور ایشان [[امام عصر]] آمده است. برپایه [[حدیثی]] از [[امام صادق]]{{ع}} کمترین درجۀ معرفت به [[امامان معصوم]] از جمله امام عصر، چه در امور تشریعی و چه امور [[تکوینی]]، این است که بدانیم و [[باور]] داشته باشیم آنان همسنگ با [[پیامبر]]{{صل}} هستند و تنها تفاوت آنها در مسئلۀ [[نبوت]] است؛ یعنی امام نمی‌تواند [[نبی]] باشد.


پیامدهای [[تعجیل در ظهور]] عبارت‌اند از:
معرفت پیدا کردن به [[امام]] شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی حضرت، مثل امامت، [[عصمت]]، [[علم]]، [[حیات]]، طول عمر و [[اندیشیدن]] در کلمات و [[اوامر]] و [[تأمل]] در [[حکمت]] نام‌ها و [[نشانه‌ها]] و [[علائم ظهور]] و نیز دانستن سبب و حکمت غیبت پر رمز و راز ایشان می‌‌شود.
#'''پیامدهای ناگوار معنوی نسبت به تعجیل [[ظهور]]''': [[اعتراض]] و عدم [[رضایت]] به [[مصلحت]] [[الهی]]؛ تردید‌ دربارۀ [[روایات]] [[اهل‌بیت]] در مورد [[ظهور]]؛ [[تمایل]] پیدا کردن به [[مدعیان دروغین مهدویت]]؛ [[استهزا]] و [[تمسخر]] [[آیات]] و [[روایات]] نسبت به مسئله [[ظهور]]؛ عدم [[صبر]] در [[سختی‌ها]] و ... .
#'''پیامدهای ناگوار [[عقلی]] نسبت به [[تعجیل]] [[ظهور]]''': [[عجله]] سبب ایجاد روحیۀ [[یأس]] و [[نومیدی]] در انسانِ [[منتظر]] می‌شود، چراکه وقتی [[منتظر]] [[عجول]] به آرزویش یعنی [[ظهور امام]] نرسید در نفسش حالت گله‌مندی و [[شکایت]] ایجاد می‌‌شود و این مسئله به قدری حاد می‌‌شود که [[منتظر]] نه تنها از صف [[منتظران]] خارج می‌‌شود بلکه دیگران را نیز نسبت به امر [[ظهور]] [[سست]] و بی [[اراده]] می‌‌کند و اگر این [[شتاب زدگی]] درمان نشود می‌‌تواند به [[انکار وجود امام]] هم منجر شود.


راه‌های [[مبارزه]] با صفت منفی [[تعجیل در ظهور]] عبارت‌اند از:
دو راه برای [[شناخت]] امامان معصوم{{ع}} از جمله امام عصر{{ع}} وجود دارد:
#[[تسلیم]] بودن [[منتظر]] به [[اراده]] و [[حکمت الهی]]: [[تسلیم]] بودن [[منتظر]] نقش بسیار موثری برای درمان این صفت دارد چراکه سبب [[آرامش]] [[فرد]] شده و اسباب نجاتش را مهیا می‌‌کند. اما حاصل شدن چنین صفتی ([[تسلیم]] بودن) هم به وسیلۀ [[ایمان به غیب]] حاصل می‌‌شود؛ در واقع [[شتاب‌زدگی]] حاصل عدم [[درک]] [[جایگاه]] [[مصلحت]] و [[حکمت الهی]] نسبت به تحقق خیر [[الهی]] و عدم [[تسلیم]] نسبت به [[ارادۀ خداوند]] است که به دخالت در [[تقدیر الهی]] در مورد [[زمان ظهور]] می‌انجامد.
# '''معرفت علمی''': این [[معرفت]] از طریق [[تجربه]]، حال چه تجربه شخصی و یا از تجارب بزرگان و یا مطالعه‌ کتاب‌ و یا [[روایات]] مختلفی که درباره شناخت امامان معصوم{{ع}} وارده شده حاصل می‌‌شود.
#بررسی آثار منفی [[عجله]] و آثار مثبت [[صبر]]: [[فرد]] [[منتظر]] با بررسی کردن تبعات منفی [[عجله]] و همچنین بررسی [[آثار صبر]]، در موضوع [[ظهور]] می‌‌تواند با این [[وصف]] یعنی [[تعجیل]] [[ظهور]] [[مبارزه]] کند. [[عجله]] موجب [[پشیمانی]] می‌‌شود: [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: «پیش از رسیدن این امر، شتاب مکنید که پشیمان می‌شوید» و از تبعات مثبت [[صبر]] می‌‌توان به [[فضیلت]] [[صبر]] اشاره کرد، [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «کسی که در [[راه]] [[انتظار]] و در مسیر آن بمیرد، مانند کسی است که در [[خیمه]] [[امام]] [[منتظر]] بوده باشد».
# '''معرفت قلبی و [[روحی]]''': این معرفت از طریق [[الهام]] و [[دعا]] و [[توسل]] (مخصوصا توسل به خود امام عصر) حاصل می‌‌شود.
#[[روشنگری]] [[اندیشمندان مسلمان]]: [[روشنگری]] [[علمای دینی]] نسبت به [[عاقبت]] [[صبر]] کردن [[منتظران]] و همچنین ایجاد [[معرفت]] و [[شناخت]] به [[امام]] [[راه]] بسیار موثری برای ایجاد [[صبر]] در [[جان]] [[منتظران]] است.


بنابراین [[فرد]] [[منتظر]] از [[خدا]] نمی‌خواهد امر [[ظهور]] را بدون در نظر گرفتن شرایط، زمان و [[مصلحت]] آن محقق کند در حالی که [[انسان]] [[عجول]] به خاطر [[عجله]] ای که دارد می‌‌خواهد امر [[ظهور]] به هر طریقی محقق شود.
شناخت امام در هر عصر و زمانی ضروری است؛ اهمیت [[شناخت امام]] به‌‌گونه‌‌ای است که اگر شخصی به‌‌دنبال [[شناخت]] امامش نباشد و بمیرد، مرگش، [[مرگ جاهلی]] عنوان شده است. نکته مهم‌‌تر این است که [[شناخت امام مهدی]] در دوران غیبت [[امام]]، اهمیتش دوچندان می‌‌شود؛ زیرا در [[زمان غیبت]]، به‌‌دلیل عدم دسترسی [[مردم]] به امام، دشواری‌‌ها، فتنه‌‌ها و [[شبهات]] فراوانی وجود دارد؛ ازاین‌‌رو برای گُم نشدن از مسیر درست و راستین، شناخت حقیقی امام [[مهدی]] بسیار حائز اهمیت است و از وظایف اصلی منتظران [[امام مهدی]] به‌‌شمار می‌‌آید این شناخت ابعاد وسیعی چون شناخت نسب و ویژگی‌‌های شخصیتی و [[رفتاری]] امام، [[عصمت]]، شناخت نشانه‌‌های ظهور و [[آخرالزمان]] و... را شامل می‌‌شود.


<div class="readmoreButton">[[چرا تعجیل در امر ظهور را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
<div class="mainpage_box_more">[[مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)|ادامه]]</div>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۴

مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)

یکی از مهم‌ترین تکالیف مؤمنان پس از معرفت به خدا و رسول او، معرفت و شناخت امام معصوم(ع) است. این شناخت نسبت به امام غائب در جایگاه ویژه‌‌ای قرار می‌‌گیرد؛ زیرا در زمان غیبت امام، شبهه‌ها و فتنه‌های فراوانی وجود دارد و برای رهایی از این فتنه‌ها شخص منتظر به چند نوع شناخت احتیاج دارد؛ از جمله شناخت حق و باطل و مهم‌‌تر از این دو شناخت، شناخت حجت خداست تا گرفتار فتنه‌های کور نشوند؛ به همین دلیل روایات فراوانی از ناحیۀ معصومان نسبت به خصوصیات جسمی، اطلاعات نسبی، حوادث پیش و بعد از ظهور ایشان امام عصر آمده است. برپایه حدیثی از امام صادق(ع) کمترین درجۀ معرفت به امامان معصوم از جمله امام عصر، چه در امور تشریعی و چه امور تکوینی، این است که بدانیم و باور داشته باشیم آنان همسنگ با پیامبر(ص) هستند و تنها تفاوت آنها در مسئلۀ نبوت است؛ یعنی امام نمی‌تواند نبی باشد.

معرفت پیدا کردن به امام شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی حضرت، مثل امامت، عصمت، علم، حیات، طول عمر و اندیشیدن در کلمات و اوامر و تأمل در حکمت نام‌ها و نشانه‌ها و علائم ظهور و نیز دانستن سبب و حکمت غیبت پر رمز و راز ایشان می‌‌شود.

دو راه برای شناخت امامان معصوم(ع) از جمله امام عصر(ع) وجود دارد:

  1. معرفت علمی: این معرفت از طریق تجربه، حال چه تجربه شخصی و یا از تجارب بزرگان و یا مطالعه‌ کتاب‌ و یا روایات مختلفی که درباره شناخت امامان معصوم(ع) وارده شده حاصل می‌‌شود.
  2. معرفت قلبی و روحی: این معرفت از طریق الهام و دعا و توسل (مخصوصا توسل به خود امام عصر) حاصل می‌‌شود.

شناخت امام در هر عصر و زمانی ضروری است؛ اهمیت شناخت امام به‌‌گونه‌‌ای است که اگر شخصی به‌‌دنبال شناخت امامش نباشد و بمیرد، مرگش، مرگ جاهلی عنوان شده است. نکته مهم‌‌تر این است که شناخت امام مهدی در دوران غیبت امام، اهمیتش دوچندان می‌‌شود؛ زیرا در زمان غیبت، به‌‌دلیل عدم دسترسی مردم به امام، دشواری‌‌ها، فتنه‌‌ها و شبهات فراوانی وجود دارد؛ ازاین‌‌رو برای گُم نشدن از مسیر درست و راستین، شناخت حقیقی امام مهدی بسیار حائز اهمیت است و از وظایف اصلی منتظران امام مهدی به‌‌شمار می‌‌آید این شناخت ابعاد وسیعی چون شناخت نسب و ویژگی‌‌های شخصیتی و رفتاری امام، عصمت، شناخت نشانه‌‌های ظهور و آخرالزمان و... را شامل می‌‌شود.