ثار الله: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
یکی از لقب‌های | یکی از لقب‌های [[سیدالشهداء]] {{ع}} که در زیارتنامه‌های آن حضرت بدان اشاره شده عنوان "[[ثارالله]]" است. یعنی [[خون]] [[خدا]]، خونی که [[صاحب]] آن [[خون]] و [[خونخواه]] آن خداست. | ||
در [[زیارت عاشورا]] آمده است: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ}}؛ این تعبیر، در زیارت‌های دیگر نیز، از جمله [[زیارت]] مخصوص [[امام حسین]]{{ع}} در اوّل [[رجب]] و نیمه [[رجب]] و [[شعبان]] و [[زیارت]] [[امام حسین]]{{ع}} در روز [[عرفه]] آمده است<ref>مفاتیح الجنان.</ref>. در زیاراتی هم که [[امام صادق]]{{ع}} به عطیّه آموخت، آمده است: {{متن حدیث|وَ أَنَّكَ ثَارُ الله فِي الْأَرْضِ مِنَ الدَّمِ الَّذِي لاَ يُدْرَكُ ثَارُهُ مِنَ الْأَرْضِ إِلاَّ بِأَوْلِيَائِكَ}}<ref>بحار الأنوار، ج۹۸، ص۱۴۸، ۱۶۸، و ۱۸۰.</ref>. شدّت [[هم‌بستگی]] و پیوند [[سید الشهدا]] با [[خدا]] به نحوی است که شهادتش همچون ریخته شدن خونی از [[قبیله]] [[خدا]] می‌ماند که جز با [[انتقام‌گیری]] و [[خونخواهی]] [[اولیاء]] [[خدا]]، تقاصّ نخواهد شد. [[القاب]] دیگری نیز مانند "قتیل الله" و "وتر الله" در [[زیارتنامه]] است که گویای همین نکته است. | در [[زیارت عاشورا]] آمده است: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ}}؛ این تعبیر، در زیارت‌های دیگر نیز، از جمله [[زیارت]] مخصوص [[امام حسین]]{{ع}} در اوّل [[رجب]] و نیمه [[رجب]] و [[شعبان]] و [[زیارت]] [[امام حسین]]{{ع}} در روز [[عرفه]] آمده است<ref>مفاتیح الجنان.</ref>. در زیاراتی هم که [[امام صادق]]{{ع}} به عطیّه آموخت، آمده است: {{متن حدیث|وَ أَنَّكَ ثَارُ الله فِي الْأَرْضِ مِنَ الدَّمِ الَّذِي لاَ يُدْرَكُ ثَارُهُ مِنَ الْأَرْضِ إِلاَّ بِأَوْلِيَائِكَ}}<ref>بحار الأنوار، ج۹۸، ص۱۴۸، ۱۶۸، و ۱۸۰.</ref>. شدّت [[هم‌بستگی]] و پیوند [[سید الشهدا]] با [[خدا]] به نحوی است که شهادتش همچون ریخته شدن خونی از [[قبیله]] [[خدا]] می‌ماند که جز با [[انتقام‌گیری]] و [[خونخواهی]] [[اولیاء]] [[خدا]]، تقاصّ نخواهد شد. [[القاب]] دیگری نیز مانند "قتیل الله" و "وتر الله" در [[زیارتنامه]] است که گویای همین نکته است. | ||
نسخهٔ ۱۸ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام حسین علیه‌السلام است. ثار الله از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ثار الله در لغت - ثار الله در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
یکی از لقب‌های سیدالشهداء (ع) که در زیارتنامه‌های آن حضرت بدان اشاره شده عنوان "ثارالله" است. یعنی خون خدا، خونی که صاحب آن خون و خونخواه آن خداست.
در زیارت عاشورا آمده است: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ»؛ این تعبیر، در زیارت‌های دیگر نیز، از جمله زیارت مخصوص امام حسین(ع) در اوّل رجب و نیمه رجب و شعبان و زیارت امام حسین(ع) در روز عرفه آمده است[۱]. در زیاراتی هم که امام صادق(ع) به عطیّه آموخت، آمده است: «وَ أَنَّكَ ثَارُ الله فِي الْأَرْضِ مِنَ الدَّمِ الَّذِي لاَ يُدْرَكُ ثَارُهُ مِنَ الْأَرْضِ إِلاَّ بِأَوْلِيَائِكَ»[۲]. شدّت هم‌بستگی و پیوند سید الشهدا با خدا به نحوی است که شهادتش همچون ریخته شدن خونی از قبیله خدا می‌ماند که جز با انتقام‌گیری و خونخواهی اولیاء خدا، تقاصّ نخواهد شد. القاب دیگری نیز مانند "قتیل الله" و "وتر الله" در زیارتنامه است که گویای همین نکته است.
اینکه امام حسین(ع) به عنوان خون خدا به حساب آمده، اهمیّت جایگاه این شهید بزرگوار و احترام خون مقدس او را می‌رساند که به ناحق در عاشورا بر زمین ریخت و انتقام آن هنوز گرفته نشده، تا آنکه امام زمان ظهور کند و خونخواه آن شهید بزرگ شود. این خون، به معنای آن مایع سرخ رنگی که در رگ‌ها جریان دارد نیست، بلکه به معنای خونی است که به عنوان حق، قابل تقاص و خونخواهی است و حسین بن علی(ع) خونی الهی و خدایی است که همه پیروان حق و مظلومان تاریخ، خونخواه اویند.
عنوان مقدس "ثار الله"، در ادبیات شعری و مرثیه، همچنین در زمینه کارهای خطاطی، نقاشی، طراحی و پوستر هم جای خاصّی داشته و منبع الهام بخش برای هنرمندان مکتبی بوده است. حتّی هنرمندان قالی باف هم از آن بهره و فیض برده‌اند. قالی "ثار الله"، اثر برجسته استاد "سید جعفر رشتیان، نمونه‌ای از آن است[۳].
معناشناسی
ابن سیده می‌گوید: «ثأر»[۴] به معنای خونخواهی است و «ثائر» به معنای خونخواه. همچنین گفته‌اند که «ثأر» به معنای درخواست سزای جنایت است و «ثائر» کسی است که سزای جنایت و خون را طلب می‌کند[۵].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ مفاتیح الجنان.
- ↑ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۱۴۸، ۱۶۸، و ۱۸۰.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۳۴؛ فرهنگ‌نامه دینی، ص۶۵.
- ↑ ابن منظور، جمال الدین محمد، لسان العرب، ج۲، ص۷۷.
- ↑ آصفی، محمد مهدی، بر آستان عاشورا، ج۱، ص ۲۸۸.