عمرو بن مرجوم عبدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'استانداری بصره' به 'استانداری بصره')
جز (جایگزینی متن - 'قبیله بکر بن وائل' به 'قبیله بکر بن وائل')
خط ۵۵: خط ۵۵:
هنگامی که [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} قصد عزیمت به [[صفین]] داشت، نامه‌ای برای [[عبدالله بن عباس]] [[کارگزار]] خود در [[بصره]] نوشت که [[مردم بصره]] را برای حرکت به سوی [[کوفه]] و در [[جنگ]] با [[معاویه]] فراخواند. [[ابن عباس]] [[نامه]] [[امام]] {{ع}} را برای [[مردم]] خواند و در همان جا بزرگان [[بصره]] چون [[احنف بن قیس]] و [[خالد بن معمر سدوسی]] و نیز عمرو بن مرجوم عبدی برخاستند و هر کدام به نحوی اعلام [[وفاداری]] کردند. و عمرو بن مرجوم عبدی در [[حمایت]] از [[پیام]] [[امام]] {{ع}} گفت: [[خداوند]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را موفق بدارد و امور [[مسلمانان]] را در دست او قرار دهد، و [[خداوند]] [[ستمکاران]] ([[قاسطین]]) را که [[قرآن]] نمی‌خوانند و [[خون]] [[مردم]] را [[حلال]] می‌شمرند [[لعنت]] کند، ما به [[خدا]] قسم، از آنها فاصله می‌گیریم و با آنها دشمنیم. بنابراین هر زمانی که ما را فراخوانید با تمام نیرو پیاده و سواره در [[خدمت]] شما هستیم.
هنگامی که [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} قصد عزیمت به [[صفین]] داشت، نامه‌ای برای [[عبدالله بن عباس]] [[کارگزار]] خود در [[بصره]] نوشت که [[مردم بصره]] را برای حرکت به سوی [[کوفه]] و در [[جنگ]] با [[معاویه]] فراخواند. [[ابن عباس]] [[نامه]] [[امام]] {{ع}} را برای [[مردم]] خواند و در همان جا بزرگان [[بصره]] چون [[احنف بن قیس]] و [[خالد بن معمر سدوسی]] و نیز عمرو بن مرجوم عبدی برخاستند و هر کدام به نحوی اعلام [[وفاداری]] کردند. و عمرو بن مرجوم عبدی در [[حمایت]] از [[پیام]] [[امام]] {{ع}} گفت: [[خداوند]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را موفق بدارد و امور [[مسلمانان]] را در دست او قرار دهد، و [[خداوند]] [[ستمکاران]] ([[قاسطین]]) را که [[قرآن]] نمی‌خوانند و [[خون]] [[مردم]] را [[حلال]] می‌شمرند [[لعنت]] کند، ما به [[خدا]] قسم، از آنها فاصله می‌گیریم و با آنها دشمنیم. بنابراین هر زمانی که ما را فراخوانید با تمام نیرو پیاده و سواره در [[خدمت]] شما هستیم.


پس از [[اعلان]] [[وفاداری]] بزرگان [[بصره]]، [[مردم]] با تمام توان از حرکت به سوی [[کوفه]] برای [[جنگ]] با [[معاویه]] در [[صفین]] اظهار [[وفاداری]] کردند و به [[فرماندهی]] [[عبدالله بن عباس]] به جانب [[کوفه]] حرکت کردند. اما قبل از خارج شدن از [[بصره]]، [[ابوالأسود دوئلی]] را به [[استانداری بصره]] [[نصب]] کرد و [[لشکر]] را به پنج [[طایفه]] تقسیم نمود و [[خالد بن معمر]] را بر [[قبیله]] [[بکر بن وائل]] و عمرو بن مرجوم عبدی را بر [[عبدالقیس]] و... قرار داد، و بدین ترتیب عازم [[کوفه]] شدند و موقعی به [[کوفه]] رسیدند که [[امام]] {{ع}} در [[نخیله]] اردو زده بود و آماده حرکت به [[صفین]] بود.
پس از [[اعلان]] [[وفاداری]] بزرگان [[بصره]]، [[مردم]] با تمام توان از حرکت به سوی [[کوفه]] برای [[جنگ]] با [[معاویه]] در [[صفین]] اظهار [[وفاداری]] کردند و به [[فرماندهی]] [[عبدالله بن عباس]] به جانب [[کوفه]] حرکت کردند. اما قبل از خارج شدن از [[بصره]]، [[ابوالأسود دوئلی]] را به [[استانداری بصره]] [[نصب]] کرد و [[لشکر]] را به پنج [[طایفه]] تقسیم نمود و [[خالد بن معمر]] را بر [[قبیله بکر بن وائل]] و عمرو بن مرجوم عبدی را بر [[عبدالقیس]] و... قرار داد، و بدین ترتیب عازم [[کوفه]] شدند و موقعی به [[کوفه]] رسیدند که [[امام]] {{ع}} در [[نخیله]] اردو زده بود و آماده حرکت به [[صفین]] بود.
عمرو بن مرجوم عبدی به همراه [[سپاه امام]] {{ع}} در [[جنگ صفین]] حضور یافت و آن [[حضرت]] را با نیروهای تحت فرمانش [[یاری]] کرد<ref>وقعة صفین، ص۱۱۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۰۸۵-۱۰۸۶.</ref>
عمرو بن مرجوم عبدی به همراه [[سپاه امام]] {{ع}} در [[جنگ صفین]] حضور یافت و آن [[حضرت]] را با نیروهای تحت فرمانش [[یاری]] کرد<ref>وقعة صفین، ص۱۱۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۰۸۵-۱۰۸۶.</ref>



نسخهٔ ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۲۲

عمرو بن مرجوم عبدی
تصویر قدیمی از بصره
نام کاملعمرو بن مرجوم عبدی
جنسیتمرد
از قبیلهبنی‌عبدالقیس
محل زندگیبصره
از اصحابامام علی
حضور در جنگ

مقدمه

عمرو بن مرجوم عبدی از بزرگان اصحاب و اشراف در اسلام و از اصحاب امیرمؤمنان (ع) در بصره بود[۱] و در جنگ جمل با چهار هزار نیرو به آن حضرت ملحق شد و امام (ع) را یاری کرد و حضرت او را به فرماندهی قبیلۀ عبد القیس بصره منصوب کرد[۲].[۳]

عمرو بن مرجوم عبدی در جنگ صفین

هنگامی که امیرالمؤمنین (ع) قصد عزیمت به صفین داشت، نامه‌ای برای عبدالله بن عباس کارگزار خود در بصره نوشت که مردم بصره را برای حرکت به سوی کوفه و در جنگ با معاویه فراخواند. ابن عباس نامه امام (ع) را برای مردم خواند و در همان جا بزرگان بصره چون احنف بن قیس و خالد بن معمر سدوسی و نیز عمرو بن مرجوم عبدی برخاستند و هر کدام به نحوی اعلام وفاداری کردند. و عمرو بن مرجوم عبدی در حمایت از پیام امام (ع) گفت: خداوند امیرالمؤمنین (ع) را موفق بدارد و امور مسلمانان را در دست او قرار دهد، و خداوند ستمکاران (قاسطین) را که قرآن نمی‌خوانند و خون مردم را حلال می‌شمرند لعنت کند، ما به خدا قسم، از آنها فاصله می‌گیریم و با آنها دشمنیم. بنابراین هر زمانی که ما را فراخوانید با تمام نیرو پیاده و سواره در خدمت شما هستیم.

پس از اعلان وفاداری بزرگان بصره، مردم با تمام توان از حرکت به سوی کوفه برای جنگ با معاویه در صفین اظهار وفاداری کردند و به فرماندهی عبدالله بن عباس به جانب کوفه حرکت کردند. اما قبل از خارج شدن از بصره، ابوالأسود دوئلی را به استانداری بصره نصب کرد و لشکر را به پنج طایفه تقسیم نمود و خالد بن معمر را بر قبیله بکر بن وائل و عمرو بن مرجوم عبدی را بر عبدالقیس و... قرار داد، و بدین ترتیب عازم کوفه شدند و موقعی به کوفه رسیدند که امام (ع) در نخیله اردو زده بود و آماده حرکت به صفین بود. عمرو بن مرجوم عبدی به همراه سپاه امام (ع) در جنگ صفین حضور یافت و آن حضرت را با نیروهای تحت فرمانش یاری کرد[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. رجال طوسی، ص۵۲، ش۹۹.
  2. ر. ک: تاریخ طبری، ج۴، ص۵۲۲؛ الاصابه، ج۴، ص۶۸۰.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۰۶۶.
  4. وقعة صفین، ص۱۱۶.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۰۸۵-۱۰۸۶.