مالک بن عبد بن سریع جابری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
'''مالک بن عبدالله جابری''' از شهدای کربلاست، وی و برادرش [[سیف بن حارث بن سریع]]، در [[کربلا]] به [[حسین بن علی]]{{ع}} پیوستند و عصر [[عاشورا]]، در لحظاتی که [[سپاه کوفه]] به [[خیمه]] گاه [[امام حسین]]{{ع}} نزدیک شده بودند، اجازۀ میدان گرفته، جنگیدند و [[شهید]] شدند<ref>عنصر شجاعت، ج۲، ص۱۳۰.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۱۰.</ref>. | '''مالک بن عبدالله<ref>مالک بن عبد (تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۲) و مالک بن سریع (رجال شیخ طوسی، ص۸۰) نیز گفتهاند.</ref> بن سریع جابری<ref>نسب وی به مالک بن یزید بن کهلان میرسد؛ و از آن روی به وی جابری گفتند چون سریع فرزند جابر و بنوجابر تیرهای از قبیله همدان میباشند. همدان در اصل یمنی بودند و در کوفه میزیستند (الانساب سمعانی؛ ج۵، ص۶۴۷)</ref>''' از شهدای کربلاست، وی و برادرش [[سیف بن حارث بن سریع]]، در [[کربلا]] به [[حسین بن علی]]{{ع}} پیوستند و عصر [[عاشورا]]، در لحظاتی که [[سپاه کوفه]] به [[خیمه]] گاه [[امام حسین]]{{ع}} نزدیک شده بودند، اجازۀ میدان گرفته، جنگیدند و [[شهید]] شدند<ref>عنصر شجاعت، ج۲، ص۱۳۰.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۱۰.</ref>. | ||
==[[شهادت دو جوان از بنی جابر]]== | ==[[شهادت دو جوان از بنی جابر]]== | ||
نسخهٔ ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۲
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
مالک بن عبدالله[۱] بن سریع جابری[۲] از شهدای کربلاست، وی و برادرش سیف بن حارث بن سریع، در کربلا به حسین بن علی(ع) پیوستند و عصر عاشورا، در لحظاتی که سپاه کوفه به خیمه گاه امام حسین(ع) نزدیک شده بودند، اجازۀ میدان گرفته، جنگیدند و شهید شدند[۳][۴].
شهادت دو جوان از بنی جابر
دو جوان جابری به نام‌های سیف بن حارث بن سریع و مالک بن عبد بن سریع که پسرعموی یکدیگر و در عین حال برادران مادری بودند، در حالی که می‌گریستند نزد حسین(ع) آمدند. امام(ع) فرمود: برادرزاده‌هایم، چه چیز شما را به گریه انداخته است؟ امیدوارم به زودی چشمتان روشن شود. یعنی با شهادت چشمتان به نعمت‌های سرای جاویدان روشن گردد.
گفتند: خدا ما را فدایت کند! نه والله برای خودمان گریه نمی‌کنیم، برای شما می‌گرییم؛ زیرا می‌بینیم در محاصره قرار گرفته‌ای و ما نمی‌توانیم از شما دفاع کنیم! امام(ع) فرمود: خدا به شما به خاطر ناراحتی‌تان از محاصره شدن من و جانبازی‌تان در یاری رساندنم، بهترین پاداش متقین را عنایت فرماید. بعد دو جوان جابری رو به میدان مبارزه به پیش رفتند و همچنان رویشان را به طرف امام حسین(ع) برمی‌گردانیدند. و می‌گفتند: «السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ». حضرت فرمود: «وَ عَلَيْكُمَا السَّلاَمُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ»، سپس رفتند و جنگیدند تا کشته شدند[۵]. رحمت خدا بر آن دو باد.[۶]
جستارهای وابسته
- عبد بن سریع (پدر)
- حارث بن سریع (عمو)
- سیف بن حارث بن سریع جابری (برادر مادری)
منابع
پانویس
- ↑ مالک بن عبد (تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۲) و مالک بن سریع (رجال شیخ طوسی، ص۸۰) نیز گفتهاند.
- ↑ نسب وی به مالک بن یزید بن کهلان میرسد؛ و از آن روی به وی جابری گفتند چون سریع فرزند جابر و بنوجابر تیرهای از قبیله همدان میباشند. همدان در اصل یمنی بودند و در کوفه میزیستند (الانساب سمعانی؛ ج۵، ص۶۴۷)
- ↑ عنصر شجاعت، ج۲، ص۱۳۰.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۱۰.
- ↑ تاریخ طبری،ج ۵، ص۴۴۲-۴۴۳، ادامه خبر محمد بن قیس.
- ↑ یوسفی غروی، محمد هادی، مقاله «سوگ‌نامه کربلا»، فرهنگ عاشورایی ج۴ ص۷۹.