اشعث بن میناس: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
وی [[یمنی]] از تیره سکون از [[قبیله کنده]] است<ref>سمعانی، ج۳، ص۲۷۰.</ref>. [[ابن فتحون]] <ref>محمد بن خلف، م۵۲۰؛ نویسنده کتاب الاستلحاق علی الاستیعاب</ref> از این شخص در شمار [[صحابه]] نام برده، ولی وی [[صحابی]] نیست و تنها [[ | وی [[یمنی]] از تیره سکون از [[قبیله کنده]] است<ref>سمعانی، ج۳، ص۲۷۰.</ref>. [[ابن فتحون]] <ref>محمد بن خلف، م۵۲۰؛ نویسنده کتاب الاستلحاق علی الاستیعاب</ref> از این شخص در شمار [[صحابه]] نام برده، ولی وی [[صحابی]] نیست و تنها زمان [[رسول خدا]]{{صل}} را [[درک]] کرده و از این رو [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۴۴.</ref> او را در بخش سوم [[الاصابه]] (مخضرمین) قرار داده است. به نظر می‌رسد او نیز در حد یکی از [[رهبران]] [[کنده]] و از جمله کسانی بود که به همراه کندیان به [[رهبری]] [[اشعث بن قیس]]، سر از [[اطاعت]] [[ابوبکر]] برتافتند و بر [[ضد]] او [[شورش]] کردند و حاضر به پرداخت [[زکات]] به او نشدند؛ زیرا پس از [[خیانت]] [[اشعث]] و [[شکست]] کندیان در جیر و کشته شدن نجیریان، اشعث بن میناس با اشعاری بر آنان مویه کرد<ref>طبری، ج۲، ص۵۵۰.</ref>. هنگامی که [[ابوعبیده جراح]] در سال پانزدهم، [[حمص]] را به محاصره درآورد و هرقل نیز برای [[رهایی]] [[مردم]] آنجا از [[محاصره]] [[مسلمانان]] نتوانست کاری از پیش برد، مردم حمص چاره‌ای جز [[تسلیم]] و [[مصالحه]] با مسلمانان ندیدند. [[ابوعبیده]] نیز [[قبایل]] گوناگونی را به [[فرماندهی]] [[عباده بن صامت]] ساکن حمص کرد. از جمله این قبایل، [[قبیله]] سکون به فرماندهی اشعث بن میناس [[سکونی]] بود<ref>طبری، ج۳، ص۹۸؛ ابن خلدون، ج۲، ص۱۰۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۴۴.</ref>.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اشعث بن میناس»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۹۵.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۶ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۱
مقدمه
وی یمنی از تیره سکون از قبیله کنده است[۱]. ابن فتحون [۲] از این شخص در شمار صحابه نام برده، ولی وی صحابی نیست و تنها زمان رسول خدا(ص) را درک کرده و از این رو ابن حجر[۳] او را در بخش سوم الاصابه (مخضرمین) قرار داده است. به نظر می‌رسد او نیز در حد یکی از رهبران کنده و از جمله کسانی بود که به همراه کندیان به رهبری اشعث بن قیس، سر از اطاعت ابوبکر برتافتند و بر ضد او شورش کردند و حاضر به پرداخت زکات به او نشدند؛ زیرا پس از خیانت اشعث و شکست کندیان در جیر و کشته شدن نجیریان، اشعث بن میناس با اشعاری بر آنان مویه کرد[۴]. هنگامی که ابوعبیده جراح در سال پانزدهم، حمص را به محاصره درآورد و هرقل نیز برای رهایی مردم آنجا از محاصره مسلمانان نتوانست کاری از پیش برد، مردم حمص چاره‌ای جز تسلیم و مصالحه با مسلمانان ندیدند. ابوعبیده نیز قبایل گوناگونی را به فرماندهی عباده بن صامت ساکن حمص کرد. از جمله این قبایل، قبیله سکون به فرماندهی اشعث بن میناس سکونی بود[۵].[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ سمعانی، ج۳، ص۲۷۰.
- ↑ محمد بن خلف، م۵۲۰؛ نویسنده کتاب الاستلحاق علی الاستیعاب
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۳۴۴.
- ↑ طبری، ج۲، ص۵۵۰.
- ↑ طبری، ج۳، ص۹۸؛ ابن خلدون، ج۲، ص۱۰۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۴۴.
- ↑ هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «اشعث بن میناس»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۹۵.