اسید بن اخنس بن شریق ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:2.jpg|22px]] [[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «اسید بن اخنس بن شریق ثقفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']] | # [[پرونده:2.jpg|22px]] [[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «اسید بن اخنس بن شریق ثقفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۹
مقدمه
وی از قبیله ثقیف و هم‌پیمان بنی زهره بود. ابن شبه[۱] و ابن ماکولا[۲] او را از صحابه‌ای دانسته‌اند که در مدینه رحل اقامت افکند. ابن فتحون نیز او را در شمار صحابه آورده است[۳]. أخنس بن شریق پدر سید از اشراف مکه و از مخالفان رسول خدا(ص) شمرده می‌شد. اسید پسر عمه عثمان بن عفان بود؛ بدین دلیل، از سوی وی به ولایت بحرین گماشته شد[۴]. این گزارش که از مطاعن عثمان شمرده شده، در منابع تاریخی دیگر نیامده، اما از ولایت فرزند اسید بر بحرین در زمان عبدالملک[۵] یاد شده است[۶].
بلاذری[۷] مغیره، برادر اُسید را والی بحرین از سوی مروان[۸] دانسته است که صحیح به نظر نمی‌رسد؛ زیرا مغیره پیش از این زمان درگذشته بود. خانه اسید در زمان ابن شبه در مدینه به اسم او شناخته شده و موقوفه بود[۹]. همسر اُسید، زینب دختر حکم بن ابی العاص بود، که فرزندانش به نام‌های «عبدالملک»، «مغیره» و «عثمان» از اوست[۱۰]. او فرزند دیگری به نام «عبدالله» داشت[۱۱]. همچنین اُسید دختری به نام «ام‌عثمان» داشت که فرزندش عثمان بن محمد اخنسی، والی مدینه شد[۱۲].[۱۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن شبه، ج۱، ص۲۳۹.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۶۸.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۳.
- ↑ ابوالصلاح الحلبی، ص۲۲۹.
- ↑ خلافت، ص۸۶-۶۵.
- ↑ خلیفة بن خیاط، ص۲۳۰.
- ↑ بلاذری، ج۱۳، ص۴۳۷.
- ↑ خلافت، ص۶۴-۶۵.
- ↑ ابن شبه، ج۱، ص۲۳۹.
- ↑ بلاذری، ج۶، ص۳۰۱؛ ابن عساکر، ج۳۴، ص۳۱۲ و ج۳۸، ص۳۳۱.
- ↑ ابن ابی حاتم، ج۴، ص۱۱۱؛ سمعانی، ج۱، ص۹۸.
- ↑ ابن عساکر، جج۴۰، ص۲۲.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «اسید بن اخنس بن شریق ثقفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۷۸.