جنگ با دشمنان اهل بیت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==جستارهای وابسته== {{پرسش‌های وابسته}} {{ستون-شروع|3}} +== جستارهای وابسته == {{مدخل‌های وابسته}})) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
*[[پرونده:34532.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|'''وظایف امت نسبت به قرآن و عترت''']] | *[[پرونده:34532.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|'''وظایف امت نسبت به قرآن و عترت''']] | ||
==جستارهای وابسته== | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل‌های وابسته}} | ||
* [[اصحاب کساء]] | * [[اصحاب کساء]] | ||
* [[هدایتگر]] | * [[هدایتگر]] | ||
نسخهٔ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۰۵
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث اهل بیت و وظایف رفتاری و عملی امت نسبت به اهل بیت است. "جنگ با دشمنان اهل بیت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
جنگ با دشمنان اهل بیت در قرآن - اجنگ با دشمنان اهل بیت در حدیث - جنگ با دشمنان اهل بیت در کلام اسلامی - جنگ با دشمنان اهل بیت در گفتگوهای بین‌المذاهب
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل جنگ با دشمنان اهل بیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- دین دارای دو جنبه است: تولی و محبّت و تسلیم و دیگر تبری و بغض و جنگ. مرتبه اعتقادی آن تولی و تبری است. مرتبه عاطفی آن حب و بغض است و مرتبه رفتاری آن تسلیم و جنگ است.
- یکی از وظایف رفتاری امت نسبت به اهل بیت(ع) زندگی مسالمت‌آمیز با کسانی است که تسلیم آنهایند[۱] و جنگ بی‌امان با کسانی که با آنها سر جنگ و نزاع دارند[۲]، از این‌رو، هر اندیشه و عقیده‌ای که آنها حق دانستند و برای اثبات و تحقق آن کوشیدند، من نیز برای تحقق آن می‌کوشم[۳]، و در برابر، هر مکتب و فکری را که آنها باطل دانستند و ابطال کردند، من نیز محققانه ابطال می‌کنم[۴]
- در زیارت عاشورا به امام حسین(ع) عرض می‌کنیم: با آنان که تو با آنها اهل سازش بودی، سازش می‌کنیم و کسانی را که با آنان در جنگ بودی، ما نیز با آنها در جنگیم[۵][۶].
منابع
جستارهای وابسته
منبع‌شناسی جامع اهل بیت
پانویس
- ↑ «سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ»
- ↑ «وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ»
- ↑ «مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ»
- ↑ «مُبْطِلٌ لِمَا أَبْطَلْتُمْ».
- ↑ «سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ».
- ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۱۰۴.