اثبات نصب الهی امام در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==[[آیه نعیم]]== | ==[[آیه نعیم]]== | ||
==[[آیه مودت]]== | ==[[آیه مودت]]== | ||
==سوره قدر== | |||
در [[شب قدر]]، بنا بر [[آیات]] [[سوره دخان]] و [[قدر]]، اوّلاً، [[قرآن]] بر [[زمین]] نازل میشود و ثانیاً، تفصیل و تقدیر امور تا سال [[آینده]] در قالب همین امر توسط [[ملائکه]] بر [[عالم دنیا]] واقع می‌گردد و [[قلب]] [[مطهّر]] [[امام]] هر [[زمان]]، ظرف [[نزول]] ملائک و [[ابلاغ]] امور عالم در آن سال است. به این ترتیب، می‌توانیم [[قیاس]] استثنایی زیر را تشکیل دهیم: اگر در شب قدر قرآن توسط ملائکه [[الهی]] بر زمین نازل میشود، تنها ظرف قلب مطهّر امام [[معصوم]] است که [[تحمل]] دریافت و حمل آن را دارد. | |||
ولکن بنا بر آیات سوره دخان و قدر، قطع قرآن توسط ملائکه الهی در شب قدر بر عالم دنیا نازل میشود. | |||
در نتیجه: در همه زمان‌ها باید امامی معصوم در میان [[امّت]] باشد تا ظرف [[نزول قرآن]] و دریافت تفصیل امور در شب قدر وجود داشته باشد. به عبارت دیگر، مخاطبی برای نزول ملائک و ظرفی برای دریافت تفصیل امور در عالم دنیا حاضر باشد.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۴۸۰.</ref> | |||
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۳۶
آیات دال بر نصب امام
- قرآن کریم با آیات متعددی بر انتصابی بودن امامت حضرت علی(ع) دلالت می‌‌کند که به برخی اشاره میشود:
نخست: آیه تطهیر
دوم: آیه منذر و هادی
سوم: آیه ولایت
چهارم: آیه تبلیغ
پنجم: آیه اکمال دین
ششم: آیه اولی الأمر (رابطه نصب امام و وجوب اطاعت)
هفتم: آیه مع الصادقین (رابطه نصب امام و تبعیت از امام)
هشتم:آیه سأل سائل
نهم: آیه ابتلا
آیه ولایت
آیه ابتلا
آیه تبلیغ
آیه اکمال
آیه شهادت
آیه نور
آیه مباهله
آیه بینه
آیه تطهیر
آیه تزکیه
آیه اهل ذکر
آیه صادقین
آیه بیت الله الحرام
آیه ملک عظیم
آیه امر به معروف
آیه صله رحم
آیه استقامت
آیه اقامه وجه
آیه تکریم والدین
آیه بصیرت
آیه سفیران الهی
آیه نفر
آیه رؤیت اعمال
آیه اعتصام
آیه سلام
آیه علم الکتاب
آیه تأویل
آیه امانت
آیه ردالامور
آیه نعیم
آیه مودت
سوره قدر
در شب قدر، بنا بر آیات سوره دخان و قدر، اوّلاً، قرآن بر زمین نازل میشود و ثانیاً، تفصیل و تقدیر امور تا سال آینده در قالب همین امر توسط ملائکه بر عالم دنیا واقع می‌گردد و قلب مطهّر امام هر زمان، ظرف نزول ملائک و ابلاغ امور عالم در آن سال است. به این ترتیب، می‌توانیم قیاس استثنایی زیر را تشکیل دهیم: اگر در شب قدر قرآن توسط ملائکه الهی بر زمین نازل میشود، تنها ظرف قلب مطهّر امام معصوم است که تحمل دریافت و حمل آن را دارد.
ولکن بنا بر آیات سوره دخان و قدر، قطع قرآن توسط ملائکه الهی در شب قدر بر عالم دنیا نازل میشود.
در نتیجه: در همه زمان‌ها باید امامی معصوم در میان امّت باشد تا ظرف نزول قرآن و دریافت تفصیل امور در شب قدر وجود داشته باشد. به عبارت دیگر، مخاطبی برای نزول ملائک و ظرفی برای دریافت تفصیل امور در عالم دنیا حاضر باشد.[۱]
- ↑ فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۴ ص ۴۸۰.