عبدالله بن جحش اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100357.jpg|22px]] [[فرهاد علی‌زاده|علی‌زاده، فرهاد]]، [[عبدالله بن جحش (مقاله)|مقاله «عبدالله بن جحش»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵ (کتاب)|'''دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۶
عبدالله بن جحش اسدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالله بن جحش اسدی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
عبدالله بن جحش بن رئاب بن اسد بن خزیمه اسدی، پدرش، جحش بن رئاب، از قبیله بنی‌دودان و مادرش، امیمه دختر عبدالمطلب عمه رسول خدا(ص)[۱] و خودش برادر رضاعی آن حضرت بوده است[۲]. او و دو برادرش، عبیدالله و عبد معروف به ابواحمد، قبل از آنکه پیامبر(ص) و یاران ایشان در خانه ارقم جمع شوند (قبل از آنکه تعداد مسلمانان به چهل نفر برسد) اسلام آوردند. پس او و برادران و خواهرانش، حمنه ام‌حبیبه و زینب، به حبشه هجرت کردند. عبیدالله در حبشه نصرانی شد و به همان دین مرد؛ عبدالله و ابو احمد با خانواده عبیدالله به مدینه هجرت کردند[۳] و پیامبر(ص) با ام حبیبه، همسر عبیدالله (دختر ابوسفیان) ازدواج کرد [۴].
پیامبر(ص) میان عبدالله و عاصم بن ثابت عقد برادری بست[۵] و عبدالله در جنگ‌های بدر و احد شرکت کرد و در جنگ احد در حدود ۴۷ سالگی شهید شد[۶].[۷]
عبدالله و هجرت به مدینه
عبدالله و مأموریت نخله
عبدالله و نزول آیه
عبدالله و شهادت در احد
منابع
جستارهای وابسته
- امیمه دختر عبدالمطلب (مادر)
- زینب بنت جحش (خواهر)
- عبد بن جحش اسدی (برادر)
- عبیدالله بن جحش اسدی (برادر)
پانویس
- ↑ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۶۵؛ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۳، ص۸۷۷؛ اسدالغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۹۱.
- ↑ سبل الهدی و الرشاد، صالحی شامی، ج۱، ص۳۸۰.
- ↑ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۶۵؛ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۳، ص۸۷۷؛ اسدالغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۹۱.
- ↑ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۳، ص۸۷۸؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۹۱.
- ↑ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۶۶؛ عیون الاثر، ابن سید الناس، ج۱، ص۲۳۲.
- ↑ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۳، ص۸۷۸؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۹۱.
- ↑ علی‌زاده، فرهاد، مقاله «عبدالله بن جحش»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۵، ص:۶۴۵-۶۴۶.