الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle">'''[[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق علیه‌السلام]]'''</div> | <div class="boxTitle">'''[[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق علیه‌السلام]]'''</div> | ||
[[پرونده: قبور امامان بقیع.jpg|بی‌قاب|150px|left|link= امام صادق علیه‌السلام]] | [[پرونده: قبور امامان بقیع.jpg|بی‌قاب|150px|left|link= امام صادق علیه‌السلام]] | ||
[[امام صادق]] {{ع}} روز هفدهم ربیع الاوّل سال۸۳ در سپیده دم [[روز جمعه]] در [[مدینه]] دیده به [[جهان]] گشود. پدر والامقامش، [[امام محمد باقر]]{{ع}} و مادر ارجمندش ام فَرْوَه دختر | [[امام صادق]] {{ع}} روز هفدهم ربیع الاوّل سال۸۳ در سپیده دم [[روز جمعه]] در [[مدینه]] دیده به [[جهان]] گشود. پدر والامقامش، [[امام محمد باقر]]{{ع}} و مادر ارجمندش ام فَرْوَه دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر از پرهیزگارترین [[زنان]] [[زمان]] خود بود. نام مبارکش به سفارش [[پیامبر اسلام]] {{صل}} جعفر و هشتمین تن از [[چهارده معصوم]]{{ع}} است. القاب مشهور ایشان، [[صادق]]، [[صابر]]، [[فاضل]] و ظاهر است. | ||
۱۲ سال از عمر حضرت در عصر [[امامت]] [[امام سجاد]]{{ع}} و بعد از آن ۱۹ سال با [[امام باقر]]{{ع}} سپری شد و ایام امامتش مصادف با [[خلافت]] [[هشام بن عبدالملک]] و [[ولید بن یزید بن عبدالملک]] و [[یزید بن ولید بن عبدالملک]] و | ۱۲ سال از عمر حضرت در عصر [[امامت]] [[امام سجاد]]{{ع}} و بعد از آن ۱۹ سال با [[امام باقر]]{{ع}} سپری شد و ایام امامتش مصادف با [[خلافت]] [[هشام بن عبدالملک]] و [[ولید بن یزید بن عبدالملک]] و [[یزید بن ولید بن عبدالملک]] و ابراهیم بن ولید و [[مروان بن محمد]]، از خلفای [[اموی]] و [[سفاح]] و [[منصور دوانیقی]]، از [[خلفای عباسی]] بوده است. کشمکش‌های [[سیاسی]] و مذهبی، ویژگی بارز روزگار امام صادق{{ع}} است. | ||
روزگار [[امامت]] امام صادق {{ع}} را عصر | روزگار [[امامت]] امام صادق {{ع}} را عصر شکوفایی [[تشیع]] دانسته‌اند. [[حکومت اموی]] در روزگار [[امامت حضرت صادق]]{{ع}} رو به [[ضعف]] نهاده بود و [[عباسیان]] کم‌کم [[قدرت]] می‌یافتند و در این میان، مجالی دست یافت تا امام صادق{{ع}} تعالیم راستین [[دینی]] را به [[مردم]] نشان دهد و آنان را از [[دانش]] خویش بهره‌مند سازد. بدین‌سان، حوزه [[علمی]] گسترده‌ای پدید آمد و بیش از چهار هزار نفر به دست [[امام]]{{ع}} [[تربیت]] یافتند. | ||
جایگاه علمی [[امام صادق]]{{ع}} نیاز به [[کشف]] و بیان ندارد. بنابر گزارش [[مفضل بن عمر]]، آن حضرت به | جایگاه علمی [[امام صادق]]{{ع}} نیاز به [[کشف]] و بیان ندارد. بنابر گزارش [[مفضل بن عمر]]، آن حضرت به فضل الهی، بر جمیع [[خلق]] [[سلطنت]] [[علمی]] داشت و هر آنچه را که در [[شرق]] و [[غرب]] عالم و در [[آسمان‌ها]] و [[زمین]] بود، می‌دانست. امام صادق{{ع}} بر بلندترین قله‌های [[صدق]] و [[اخلاص]] جای داشت و همگان، او را به صفات [[نیک]] و والا ستوده‌اند. | ||
شیوه امام صادق{{ع}} در مواجهه با [[حکومت جور]]، روشنگری و [[هدایت]] [[جامعه]] بود و هیچ گاه [[امام]]{{ع}} به دستگاه [[حاکم]] نپیوست و مهر تأیید بر [[مشروعیت]] آنها ننهاد. این شیوه، بر [[عباسیان]] گران آمد و سرانجام تصمیم بر [[قتل]] [[امام]] بستند. بنابر [[روایات]]، امام صادق{{ع}} به [[دستور]] [[منصور دوانیقی]] | شیوه امام صادق{{ع}} در مواجهه با [[حکومت جور]]، روشنگری و [[هدایت]] [[جامعه]] بود و هیچ گاه [[امام]]{{ع}} به دستگاه [[حاکم]] نپیوست و مهر تأیید بر [[مشروعیت]] آنها ننهاد. این شیوه، بر [[عباسیان]] گران آمد و سرانجام تصمیم بر [[قتل]] [[امام]] بستند. بنابر [[روایات]]، امام صادق{{ع}} به [[دستور]] [[منصور دوانیقی]] مسموم گشت و در روز ۲۵ شوّال سال ۱۴۸ هجری در شصت و پنج سالگی به [[شهادت]] رسید و پیکر [[مقدس]] او در [[مدینه]] میان [[قبرستان بقیع]] به خاک سپرده شد. | ||
<div class="readmoreButton">[[ امام صادق علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div> | <div class="readmoreButton">[[ امام صادق علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div> | ||
نسخهٔ ۲۶ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۳
امام صادق (ع) روز هفدهم ربیع الاوّل سال۸۳ در سپیده دم روز جمعه در مدینه دیده به جهان گشود. پدر والامقامش، امام محمد باقر(ع) و مادر ارجمندش ام فَرْوَه دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر از پرهیزگارترین زنان زمان خود بود. نام مبارکش به سفارش پیامبر اسلام (ص) جعفر و هشتمین تن از چهارده معصوم(ع) است. القاب مشهور ایشان، صادق، صابر، فاضل و ظاهر است.
۱۲ سال از عمر حضرت در عصر امامت امام سجاد(ع) و بعد از آن ۱۹ سال با امام باقر(ع) سپری شد و ایام امامتش مصادف با خلافت هشام بن عبدالملک و ولید بن یزید بن عبدالملک و یزید بن ولید بن عبدالملک و ابراهیم بن ولید و مروان بن محمد، از خلفای اموی و سفاح و منصور دوانیقی، از خلفای عباسی بوده است. کشمکش‌های سیاسی و مذهبی، ویژگی بارز روزگار امام صادق(ع) است.
روزگار امامت امام صادق (ع) را عصر شکوفایی تشیع دانسته‌اند. حکومت اموی در روزگار امامت حضرت صادق(ع) رو به ضعف نهاده بود و عباسیان کم‌کم قدرت می‌یافتند و در این میان، مجالی دست یافت تا امام صادق(ع) تعالیم راستین دینی را به مردم نشان دهد و آنان را از دانش خویش بهره‌مند سازد. بدین‌سان، حوزه علمی گسترده‌ای پدید آمد و بیش از چهار هزار نفر به دست امام(ع) تربیت یافتند.
جایگاه علمی امام صادق(ع) نیاز به کشف و بیان ندارد. بنابر گزارش مفضل بن عمر، آن حضرت به فضل الهی، بر جمیع خلق سلطنت علمی داشت و هر آنچه را که در شرق و غرب عالم و در آسمان‌ها و زمین بود، می‌دانست. امام صادق(ع) بر بلندترین قله‌های صدق و اخلاص جای داشت و همگان، او را به صفات نیک و والا ستوده‌اند.
شیوه امام صادق(ع) در مواجهه با حکومت جور، روشنگری و هدایت جامعه بود و هیچ گاه امام(ع) به دستگاه حاکم نپیوست و مهر تأیید بر مشروعیت آنها ننهاد. این شیوه، بر عباسیان گران آمد و سرانجام تصمیم بر قتل امام بستند. بنابر روایات، امام صادق(ع) به دستور منصور دوانیقی مسموم گشت و در روز ۲۵ شوّال سال ۱۴۸ هجری در شصت و پنج سالگی به شهادت رسید و پیکر مقدس او در مدینه میان قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.