جدال در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ')
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = جدال
| موضوع مرتبط = جدال
خط ۱۰: خط ۹:
[[گفتگو]] با [[هدف]] [[نزاع]] و غلبه‌جویی<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۹.</ref>، مقابله زبانی، [[دفاع]] کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۲.</ref>.
[[گفتگو]] با [[هدف]] [[نزاع]] و غلبه‌جویی<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۹.</ref>، مقابله زبانی، [[دفاع]] کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۲.</ref>.


{{متن قرآن|وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ}}<ref>«با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز! » سوره نحل، آیه ۱۲۵.</ref>.
{{متن قرآن|وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ}}<ref>«با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز!» سوره نحل، آیه ۱۲۵.</ref>.


مشتقات کلمه [[مجادله]] در [[قرآن]] بسیار است و از نظر [[قرآن کریم]]، هم می‌تواند مثبت و در [[راه]] احقاق [[حق]] باشد: {{متن قرآن|وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ}}<ref>«با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز! » سوره نحل، آیه ۱۲۵.</ref>، و هم منفی و در جهت دفاع از [[باطل]]: {{متن قرآن|وَيُجَادِلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ}}<ref>«کافران به وسیله باطل چالش می‌ورزند تا حق را با آن از میان بردارند؛ و آیات مرا و بیم‌هایی را که یافته‌اند به ریشخند گرفتند» سوره کهف، آیه ۵۶.</ref>؛ ولی قرآن کریم به [[جدال]] احسن توصیه می‌کند. جدال اگر به شیوه احسن باشد، هم [[دوستی]] می‌آورد و هم حق را آشکار می‌سازد؛ امّا جَدلَ که در قرآن به عنوان وصفی منفی به کار رفته، {{متن قرآن|ٍ وَكَانَ الْإِنْسَانُ أَكْثَرَ شَيْءٍ جَدَلًا}}<ref>« و آدمی از هر چیزی پرخاشگرتر  است» سوره کهف، آیه ۵۴.</ref>، نه دوستی می‌آورد و نه می‌تواند حق را پدیدار کند و به [[کرسی]] بنشاند<ref>ر.ک: بهاءالدین خرمشاهی، «جدل و جدال در قرآن کریم»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۸۳۷-۸۳۹.</ref>.
مشتقات کلمه [[مجادله]] در [[قرآن]] بسیار است و از نظر [[قرآن کریم]]، هم می‌تواند مثبت و در [[راه]] احقاق [[حق]] باشد: {{متن قرآن|وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ}}<ref>«با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز!» سوره نحل، آیه ۱۲۵.</ref>، و هم منفی و در جهت دفاع از [[باطل]]: {{متن قرآن|وَيُجَادِلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ}}<ref>«کافران به وسیله باطل چالش می‌ورزند تا حق را با آن از میان بردارند؛ و آیات مرا و بیم‌هایی را که یافته‌اند به ریشخند گرفتند» سوره کهف، آیه ۵۶.</ref>؛ ولی قرآن کریم به [[جدال]] احسن توصیه می‌کند. جدال اگر به شیوه احسن باشد، هم [[دوستی]] می‌آورد و هم حق را آشکار می‌سازد؛ امّا جَدلَ که در قرآن به عنوان وصفی منفی به کار رفته، {{متن قرآن|ٍ وَكَانَ الْإِنْسَانُ أَكْثَرَ شَيْءٍ جَدَلًا}}<ref>«و آدمی از هر چیزی پرخاشگرتر  است» سوره کهف، آیه ۵۴.</ref>، نه دوستی می‌آورد و نه می‌تواند حق را پدیدار کند و به [[کرسی]] بنشاند<ref>ر.ک: بهاءالدین خرمشاهی، «جدل و جدال در قرآن کریم»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۸۳۷-۸۳۹.</ref>.


امروز از "چانه زنی" به توان فرد و [[قدرت]] [[منطق]] در [[معامله]] و [[مصالحه]]<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۵.</ref> در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] یاد شده است که تنها جنبه مادی دارد و از این نظر با مجادله که در باب [[مسائل اعتقادی]] در قرآن استعمال شده، متفاوت است؛ گرچه امروزه در عرصه [[دیپلماسی]] و [[روابط بین المللی]] بسیار از مباحث مطروحه و مورد مجادله بین کشورها از جمله [[حقوق بشر]]، [[حقوق]] اقلیت‌ها، [[مذهب]]، [[بنیادگرایی]] و... جنبه [[اعتقادی]] و [[دینی]] پیدا کرده‌اند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۶۱-۴۶۲.</ref>
امروز از "چانه زنی" به توان فرد و [[قدرت]] [[منطق]] در [[معامله]] و [[مصالحه]]<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۵.</ref> در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] یاد شده است که تنها جنبه مادی دارد و از این نظر با مجادله که در باب [[مسائل اعتقادی]] در قرآن استعمال شده، متفاوت است؛ گرچه امروزه در عرصه [[دیپلماسی]] و [[روابط بین المللی]] بسیار از مباحث مطروحه و مورد مجادله بین کشورها از جمله [[حقوق بشر]]، [[حقوق]] اقلیت‌ها، [[مذهب]]، [[بنیادگرایی]] و... جنبه [[اعتقادی]] و [[دینی]] پیدا کرده‌اند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۶۱-۴۶۲.</ref>

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۳

مقدمه

گفتگو با هدف نزاع و غلبه‌جویی[۱]، مقابله زبانی، دفاع کردن[۲].

﴿وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ[۳].

مشتقات کلمه مجادله در قرآن بسیار است و از نظر قرآن کریم، هم می‌تواند مثبت و در راه احقاق حق باشد: ﴿وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ[۴]، و هم منفی و در جهت دفاع از باطل: ﴿وَيُجَادِلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ[۵]؛ ولی قرآن کریم به جدال احسن توصیه می‌کند. جدال اگر به شیوه احسن باشد، هم دوستی می‌آورد و هم حق را آشکار می‌سازد؛ امّا جَدلَ که در قرآن به عنوان وصفی منفی به کار رفته، ﴿ٍ وَكَانَ الْإِنْسَانُ أَكْثَرَ شَيْءٍ جَدَلًا[۶]، نه دوستی می‌آورد و نه می‌تواند حق را پدیدار کند و به کرسی بنشاند[۷].

امروز از "چانه زنی" به توان فرد و قدرت منطق در معامله و مصالحه[۸] در فرهنگ سیاسی یاد شده است که تنها جنبه مادی دارد و از این نظر با مجادله که در باب مسائل اعتقادی در قرآن استعمال شده، متفاوت است؛ گرچه امروزه در عرصه دیپلماسی و روابط بین المللی بسیار از مباحث مطروحه و مورد مجادله بین کشورها از جمله حقوق بشر، حقوق اقلیت‌ها، مذهب، بنیادگرایی و... جنبه اعتقادی و دینی پیدا کرده‌اند.[۹]

منابع

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۹.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۲.
  3. «با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز!» سوره نحل، آیه ۱۲۵.
  4. «با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز!» سوره نحل، آیه ۱۲۵.
  5. «کافران به وسیله باطل چالش می‌ورزند تا حق را با آن از میان بردارند؛ و آیات مرا و بیم‌هایی را که یافته‌اند به ریشخند گرفتند» سوره کهف، آیه ۵۶.
  6. «و آدمی از هر چیزی پرخاشگرتر است» سوره کهف، آیه ۵۴.
  7. ر.ک: بهاءالدین خرمشاهی، «جدل و جدال در قرآن کریم»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۸۳۷-۸۳۹.
  8. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۵.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۶۱-۴۶۲.