سیره عبادی پیامبر خاتم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۷: خط ۱۷:


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌ وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
*[[سبک زندگی پیامبر خاتم]]
* [[سبک زندگی پیامبر خاتم]]
*[[سیره اخلاقی پیامبر خاتم]]
* [[سیره اخلاقی پیامبر خاتم]]
*[[سیره عبادی پیامبر خاتم]] ([[سیره معنوی پیامبر خاتم]])  
* [[سیره عبادی پیامبر خاتم]] ([[سیره معنوی پیامبر خاتم]])  
*[[سیره خانوادگی پیامبر خاتم]]
* [[سیره خانوادگی پیامبر خاتم]]
*[[سیره تربیتی پیامبر خاتم]]
* [[سیره تربیتی پیامبر خاتم]]
*[[سیره اجتماعی پیامبر خاتم]]
* [[سیره اجتماعی پیامبر خاتم]]
*[[سیره علمی پیامبر خاتم]]
* [[سیره علمی پیامبر خاتم]]
*[[سیره تبلیغی پیامبر خاتم]]
* [[سیره تبلیغی پیامبر خاتم]]
*[[سیره سیاسی پیامبر خاتم]]
* [[سیره سیاسی پیامبر خاتم]]
*[[سیره اقتصادی پیامبر خاتم]]
* [[سیره اقتصادی پیامبر خاتم]]
*[[سیره فرهنگی پیامبر خاتم]]
* [[سیره فرهنگی پیامبر خاتم]]
*[[سیره مدیریتی پیامبر خاتم]]
* [[سیره مدیریتی پیامبر خاتم]]
*[[سیره نظامی پیامبر خاتم]]
* [[سیره نظامی پیامبر خاتم]]
*[[سیره قضایی پیامبر خاتم]]
* [[سیره قضایی پیامبر خاتم]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


خط ۴۱: خط ۴۱:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:سیره]]
[[رده:سیره]]
[[رده:سیره عبادی]]
[[رده:سیره عبادی]]
[[رده:سیره پیامبر خاتم]]
[[رده:سیره پیامبر خاتم]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۷

در باب سیره عبادی پیامبر خاتم(ص) آمده است که عبادت او بسیار بود و روزهای زیادی را روزه می‌گرفت اما به دیگران می‌گفت: به اندازه طاقت عبادت کنید و بیش از ظرفیت بر خود تحمیل نکنید که اثر معکوس دارد. همچنین با رهبانیت، گوشه‌گیری و ترک اهل و عیال مخالف بود.

مقدمه

پاره‌ای از شب، گاهی نصف، گاهی ثلث و گاهی دو ثلث شب را به عبادت می‌پرداخت. گاهی آن‌قدر پیامبر اکرم(ص) روی پای مبارکشان به عبادت ایستاده بودند که پاهایشان ورم کرده بود. همسرش که می‌دید پیامبر(ص) این همه از وقت شب را به عبادت می‌ایستد، روزی گفت آخر تو دیگر چرا این‌قدر عبادت می‌کنی؟ تو که خدا درباره‌ات گفته: ﴿لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ[۱]، خدا که به تو تأمین داده است. فرمود: آیا همه عبادت‌ها باید فقط برای ترس از جهنم و برای بهشت باشد؟ آیا من بنده سپاسگزار نباشم؟[۲].

با اینکه تمام عمر مبارکش به خصوص در اوقات توقف در مدینه، در تلاش بود، از وقت عبادتش نمی‌کاست. او آرامش کامل خویش را در عبادت و راز و نیاز با حق می‌یافت. بسیار روزه می‌گرفت. علاوه بر ماه رمضان و قسمتی از شعبان، یک روز در میان روزه می‌گرفت. دهه آخر ماه رمضان بسترش به کلی جمع می‌شد و در مسجد معتکف می‌گشت و یکسره به عبادت می‌پرداخت؛ ولی به دیگران می‌گفت: کافی است در ماه سه روز، روزه بگیرید. می‌گفت: به اندازه طاقت عبادت کنید، بیش از ظرفیت خود بر خود تحمیل نکنید که اثر معکوس دارد.

با رهبانیت، انزوا، گوشه‌گیری و ترک اهل و عیال مخالف بود. بعضی از اصحاب که چنین تصمیمی گرفته بودند مورد انکار و ملامت قرار گرفتند. می‌فرمود: بدن شما، زن و فرزند شما و یاران شما همه حقوقی بر شما دارند و می‌باید آنها را رعایت کنید. در حال انفراد، عبادت را طول می‌داد، گاهی در حال تهجد ساعت‌ها سرگرم بود؛ اما در جماعت به اختصار می‌کوشید، رعایت حال اضعف مأمومان را لازم می‌شمرد و به آن توصیه می‌کرد[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. سوره فتح، آیه۲.
  2. مطهری، مرتضی، تعلیم و تربیت در اسلام، مجموعه آثار، ج ۲۲، ص۷۳۰.
  3. مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی، وحی و نبوت، مجموعه آثار، ج ۲، ص۲۵۷.
  4. پورامینی، محمد باقر، پیامبر اسلام؛ چلچراغ حکمت، صفحه ۴۵ تا ۷۳.