←مقدمه
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
(←مقدمه) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
گروهی از [[یاران]] و راویان امام رضا {{ع}} از [[ایرانیان]] و از [[خاندان]] بزرگ و [[شیعه]] بودند که به [[عشق]] [[امام علی]] {{ع}} و هوادارای از ایشان، همراه [[امام]] {{ع}} به [[مرو]] آمدند، در [[تاریخ]] از ایشان به یاران [[ایرانی]] [[امام رضا]] {{ع}} یاد میشود که میتوان به خاندان بزرگ [[اشعری]] [[قم]]، چون [[ادریس بن عبداللّه اشعری قمی]] و [[ادریس بن حسین اشعری قمی]] و افرادی از قبیل [[ابراهیم بن محمد همدانی]]، [[ابراهیم بن ابیمحمود خراسانی]]، [[ابراهیم بن سلام نیشابوری]]، [[ابوخالد سجستانی]]، [[ابوطاهر بن حمزة بن الیسع قمی]]، [[احمد بن عامر]] و [[ادریس بن | گروهی از [[یاران]] و راویان امام رضا {{ع}} از [[ایرانیان]] و از [[خاندان]] بزرگ و [[شیعه]] بودند که به [[عشق]] [[امام علی]] {{ع}} و هوادارای از ایشان، همراه [[امام]] {{ع}} به [[مرو]] آمدند، در [[تاریخ]] از ایشان به یاران [[ایرانی]] [[امام رضا]] {{ع}} یاد میشود که میتوان به خاندان بزرگ [[اشعری]] [[قم]]، چون [[ادریس بن عبداللّه اشعری قمی]] و [[ادریس بن حسین اشعری قمی]] و افرادی از قبیل [[ابراهیم بن محمد همدانی]]، [[ابراهیم بن ابیمحمود خراسانی]]، [[ابراهیم بن سلام نیشابوری]]، [[ابوخالد سجستانی]]، [[ابوطاهر بن حمزة بن الیسع قمی]]، [[احمد بن عامر]] و [[ادریس بن یقطین]] اشاره کرد<ref>رجال شیخ طوسی، ص۳۹۶.</ref>. | ||
بسیاری از [[یاران امام]] {{ع}} از بزرگان و [[علما]] و [[دانشمندان]] طراز اول بودند و دارای تألیفات و کتب بیشماری بودند که میتوان به [[حسین بن محمد بن الفضل]] اشاره کرد که ۲۰ کتاب [[حدیثی]] تألیف کرده است. همچنین میتوان به افرادی چون [[حسین بن سعید]] ۳۰کتاب، [[صفوان بن یحیی]] ۱۶ کتاب و [[محمد بن عمر واقدی]] ۲۸ کتاب و [[موسی بن القاسم]] ۱۵ کتاب اشاره کرد<ref>دروس فی نصوص الحدیثیة، ص۹۱.</ref>. | بسیاری از [[یاران امام]] {{ع}} از بزرگان و [[علما]] و [[دانشمندان]] طراز اول بودند و دارای تألیفات و کتب بیشماری بودند که میتوان به [[حسین بن محمد بن الفضل]] اشاره کرد که ۲۰ کتاب [[حدیثی]] تألیف کرده است. همچنین میتوان به افرادی چون [[حسین بن سعید]] ۳۰کتاب، [[صفوان بن یحیی]] ۱۶ کتاب و [[محمد بن عمر واقدی]] ۲۸ کتاب و [[موسی بن القاسم]] ۱۵ کتاب اشاره کرد<ref>دروس فی نصوص الحدیثیة، ص۹۱.</ref>. |